این تحقیق با مطالعه منابع موجود درشناسایی و مدیریت ریسک آغاز و با انجام مصاحبه های حضوری با عوامل پروژه راهسازی جم - عسلویه و همچنین ارسال پرسشنامه برای کارشناسان مجرب راهسازی به انجام رسیده است . سوالات مطرح شده در پرسشنامه به شکلی طراحی گردیده که ماهیت پروژه از نظر اهداف و تکنولوژی ، وضعیت کنترل ، سازماندهی پیمانکار، عوامل انسانی ، مطالعات طراحی ، تغییرات طرح ، نوع قرارداد ،برنامه زمانبندی ،مقررات ، قوانین و مسایل سیاسی را بررسی نماید. نتایج بدست امده از پرسشنامه ها و مصاحبه های انجام شده از طریق نرم افزار مونت کارلو و جدول احتمال - تاثیر مورد تحلیل قرار گرفت و در نتیجه ریسکها و میزان تاثیر آنها بر سه فاکتور زمان ، هزینه و کیفیت ارزیابی شد .

تمرکز این تحقیق بر روی چگونگی بکارگیری رویکرد مهندسی ارزش در مطالعات انجام شده برای موارد سازمانی و فرایند های سازمانی است. به عبارتی این تحقیق در پی نشان دادن روند مهندسی ارزش و به خصوص فاز اصلی آن که فاز تحلیل کارکرد می باشد بر روی مطالعاتی است که تاکنون در رویکردهای ارزش کمتر مورد توجه قرار گرفته است. رویکردهای ارزش مانند مهندسی ارزش عمدتا بر روی محصولات، مصنوعات و پروژه های عمرانی کاربرد داشته اند تا اینکه در موارد سازمانی و برای فرایندهای سازمانی بکار روند، چراکه موارد نخست ملموس تر بوده و اصولا منشأ به وجود آمدن رویکرد مهندسی ارزش افزایش ارزش در سیستم های فیزیکی و محصولات بوده است و نه موارد سازمانی. در نتیجه یکی از دلایل انجام شدن این تحقیق نشان دادن چگونگی انجام رویکرد مهندسی ارزش در یک مطالعه ی غیر سخت افزاری مانند سازمان و بر روی فرایند های سازمانی است. دلیل دیگر انجام شدن این تحقیق تاکید و تمرکز بیشتر بر فاز تحلیل کارکرد در مهندسی ارزش است که از آن به عنوان قلب مهندسی ارزش و وجه متمایز کننده آن نسبت به سایر رویکرد های بهبود و حل مساله یاد می شود. همچنین در این تحقیق سعی شده است از روش مناسبی جهت ایجاد بستر لازم برای فاز خلاقیت در این مطالعه استفاده شود، چراکه به دلیل فقدان داده های هزینه ای لازم در این مطالعه که بر خلاف مطالعات سخت افزاری در بسیاری از مطالعات سازمانی ممکن است با آن مواجه شویم، امکان استفاده ی کامل از روش های متداول پیشین در مهندسی ارزش وجود نداشته است و لذا از شیوه ای متفاوت با شیوه ی متداول در ادبیات مرسوم مهندسی ارزش جهت بسترسازی برای فاز خلاقیت استفاده شده است که مبتنی بر داده های هزینه ای نمی باشد.

امروزه برنامه ریزی کسب و کار جزء جدایی ناپذیر سازمانهای غیرانتفاعی به حساب می آید این برنامه ریزی برنامه کاری است که کمک می کند تا بنیادی گسترده شود تا بر پایه آن سازمان بتواند بر روی چشم اندازش متمرکز شود. مأموریتش را متناسب با چشم انداز تهیه کند و تمام داشته هایش را برای رسیدن به موفقیت سازمان بسیج کند با توجه به این امر سازمانهایی نظیر کمیته امداد امام خمینی نیز از این قاعده مستثنی نبوده و نیاز به چنین برنامه ای جهت انجام مأموریت در آن احساس می شود. هدف اصلی این پژوهش "تهیه برنامه کسب و کاری برای بخش ساختمانی کمیته امداد امام خمینی" می باشد. با توجه به این هدف در این پایان نامه ضمن مرور ادبیات موضوع و بهره گیری از نظریه های مدون در این زمینه، با اتخاذ روش تحقیقی از نوع کاربردی به بررسی برنامه کسب و کار و اجزای آن و همچنین خصوصیات آن به طور اختصاصی در زمینه سازمانهای غیرانتفاعی پرداخته شد و پس از آن با بررسی نمونه هایی از هر جزء از برنامه کسب و کار در سازمانهای غیرانتفاعی، به طراحی فرمهایی جهت جمع آوری اطلاعات این اجزاء از سازمان مربوطه اقدام گردید آنگاه با بررسی اسناد و مدارک و مستندات این سازمان فرم ها تکمیل شدند. سپس سعی شد بوسله مصاحبه با کارشناسان ان سازمان به تکمیل کلیت برنامه کسب و کار مبادرت گردد. نتایج حاصل از این تحقیق بیانگر این مدعا است که به کارگیری برنامه کسب و کار در سازمان مذکور عملی می باشد همچنین این برنامه می تواند در جذب مشارکت های مردمی، معرفی بیشتر این سازمان و همچنین دسته بندی برنامه ها، راهبردها و اهداف آن در یک قالب استاندارد موثر واقع گردد.

از آنجا که بسیاری از پروژه های عمرانی با تاخیر در پیشرفت، کمبود بودجه و سرانجام اجرای ناقص مواجه می شوند بکار گیری مهندسی ارزش در این پروژه ها ضمن کاهش هزینه ها و مدت زمان اجرای پروژه در نهایت باعث ارائه محصولی با کیفیت می گردد. مهندسی ارزش یک تکنیک مدیریتی است که به جای تمرکز بر روشها بر هدف متمرکز است و تلاش می کند با بهبود طراحی ضمن کاهش هزینه ها و زمان، ارزش محصولات موردنظر را افزایش دهد و هدف آن در پروژه های عمرانی حداکثرسازی کارایی و اثربخشی است. مسکن مهر از جمله پروژه های عمرانی ملی است که با هدف کمک به تهیه مسکن افراد کم درآمد در جامعه شکل گرفته است. اجرای مهندسی ارزش در این پروژه ها باعث کاهش هزینه های غیرضروری، اتمام به موقع پروژه و در نهایت تحویل محصولی با کیفیت و باارزش خواهدشد. در تحقیق مورد نظر با توجه به اصول مهندسی ارزش و با توجه به مراحل اجرای پروژه های مسکن مهر، پرسش نامه ای تهیه شده است که با توجه به اطلاعات به دست آمده از پرسش نامه، مراحلی که باعث ایجاد هزینه های اضافی و همچنین باعث طولانی شدن این پروژه ها می شوند، شناسایی شده و راههایی برای حل این مشکلات ارایه می شود.

هدف این تحقیق بررسی نحوه انتخاب و مدیریت پورتفولیو پروژه در سازمان های پژوهشی پروژه محور و ارائه الگو هایی برای مدیریت پورتفولیو و انتخاب پورتفولیو پروژه و هم چنین ارائه مدلی در انتخاب پورتفولیو بهینه از بین پورتفولیوهای موجود در سازمان، می باشد. تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر روش تحقیق توصیفی از شاخه پیمایشی و از نظر جمع آوری داده ها جزء تحقیقات میدانی می باشد. در راستای انتخاب پورتفولیو، در این تحقیق از مدل فرایند تحلیل شبکه ای (anp) در ارزیابی، انتخاب و اولویت بندی پروژه ها در پورتفولیو استفاده شده است. در این روش پروژه ها مطابق معیارها و زیرمعیارهای تدوین شده رتبه بندی یا وزن دهی می شوند. در مدل انتخاب پورتفولیو بهینه که به صورت برنامه ریزی ریاضی می باشد ارزش پروژه ها در پورتفولیو و میزان هم افزایی میان پروژه های پورتفولیو و محدودیت های موجود در اجرای پروژه ها در سازمان در نظر گرفته می شوند. توسعه این دو مدل با تمرکز بر سازمان های پژوهشی پروژه محور در پژوهشکده فناوری اطلاعات و ارتباطات دانشگاه صنعتی اصفهان با تمرکز بر چشم انداز و مأموریت و اهداف سازمان، تست و اعتبار سنجی شده است. در این تحقیق وزن دهی به معیارها و زیرمعیارها و رتبه بندی پروژه ها و تجزیه تحلیل آن ها در مدل فرایند تحلیل شبکه ای از نرم افزار super decision و به منظور حل مدل برنامه ریزی ریاضی در انتخاب پورتفولیو بهینه از نرم افزار مطلب و حل کننده الگوریتم ژنتیک استفاده شده است. امروزه سازمان های پروژه محور از جمله سازمان های تحقیق و توسعه ای (r&d)به لزوم ایجاد سیستم های متمرکز و یکپارچه ای که بتوان کلیه پروژه های پیشنهادی در دست اجرا شرکت را ارزیابی و اولویت بندی و انتخاب نمود، پی برده اند. در واقع این سازمان ها چشم انداز و اهداف بلند مدت سازمان خود را در قالب انتخاب درست پروژه ها و اجرای موثر آن ها دنبال می کنند. مدیریت پورتفولیو پروژه به عنوان الگویی نوین مدیریتی این رسالت را انجام داده و سازمان ها را در انتخاب پروژه ها و مدیریت جمعی و یکپارچه آن ها یاری می کند.

بحران های زیست محیطی که ناشی از اجرای پروژه های ساختمانی، عمرانی و زیربنایی در مقیاس های گوناگون است، از جمله دلایل اصلی پرداختن به مباحث توسعه پایدار می باشد. پروژه های سدسازی به علت اینکه اثرگذاری بسیاری بر اجتماع و محیط زیست پیرامون خود دارند، از جمله پروژه هایی هستند که نیازمند رعایت هرچه بیشتر اهداف توسعه پایدار می باشند. تلاش های توسعه پایدار یا پایداری سعی دارد تا بین موضوعات زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی توازن برقرار کند تا بتوان بصورت همه جانبه این سه رکن اصلی پایداری را تحقق بخشید. به همین منظور در سایر کشورها از سیستم های مختلف جهت ارزیابی پایداری پروژه ها استفاده می شود که در ایران با عدم وجود چنین سیستم هایی روبرو هستیم. در این پژوهش تلاش شده است تا بر اساس سیستم ارزیابی ceequal کشور انگلستان و بررسی قابلیت کاربرد شاخص های این سیستم در پروژه های داخل کشور، الزامات سازمان های پروژه محور را در مسیر دستیابی به مدیریت پروژه ها با رویکرد پایدار شناسایی نماییم. در این راستا سعی شد با استفاده از پرسشنامه در بین شرکت های کارفرما، مشاور و پیمانکار فعال در زمینه پروژه های سدسازی، این الزامات شناسایی و تحلیل شود. با تحلیل نتایج مشخص شد که از دید پاسخ دهندگان بخش کارفرمایی، در نظر گرفتن سابقه عملکرد زیست محیطی طراح و پیمانکاران پروژه، از دید پاسخ دهندگان بخش مشاور در نظر گرفتن اهداف و نشانه هایی در طول فرآیند طراحی برای بررسی عملکرد زیست محیطی و اجتماعی پروژه در مرحله ساخت و از دید پاسخ دهندگان بخش پیمانکاری وجود برنامه های آموزشی در مورد مسائل اجتماعی و زیست محیطی برای افراد درگیر در پروژه و استفاده مجدد حداکثری از مصالح استفاده نشده، مهم ترین موارد دستیابی به پایداری در پروژه های سدسازی می باشد.

هدف از این پژوهش یافتن معیارهایی مناسب برای پایداری پروژه های سدسازی به کمک تکنیک مهندسی ارزش می باشد. ابتدا برای این کار باید معیارهای پایداری پروژه های سدسازی را شناسایی کرد. سپس به شناخت کارکردها و هزینه های هر معیار پرداخته شود تا بتوان با شاخص ارزش معیارها را اولویت بندی کرد. تکنیک مهندسی ارزش عملکرد ها را به همراه تمامی تبعات هزینه ای و زمانی و ... در طول دوره حیات یک پروژه در نظر دارد. پروژه های سدسازی حجم بالایی از منابع را استفاده می کند و تاثیرات اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی بسیار مهمی را در پی دارد. شناسایی سیستم های ارزیابی پروژه های زیربنایی از جمله ceequal انگلستان، گامی به سوی ارائه معیارهای پایداری پروژه بوده است. در این پژوهش برای اولویت بندی این معیارها در پروژه های سدسازی، از تکنیک مهندسی ارزش که راهکاری مناسب برای انتخابی نه صرفا بهینه بلکه عملیاتی و کارکردگرا می باشد، استفاده شده است. در این راستا، پرسشنامه ای متشکل از معیارهای دو بخش "مدیریت پروژه" و "منابع آب و زیست محیط آبی" سیستم ceequal، کارکردها و تبعات طراحی شد تا شاخص ارزش برای هر معیار محاسبه گردد. این پرسشنامه به کارشناسان پروژه های سدسازی، برای بازبینی معیارها،کارکردها و تبعات ارائه گردید و در نهایت نیازهای این بخش اولویت بندی شدند. نتایج تحقیق به ما نشان داد که در پروژه های سدسازی، نادیده گرفتن پایداری در مفاد قراردادها، عدم حضور یک فرد مطلع و مسئول در زمینه پایداری و رعایت نکردن موازین پایداری در طراحی و برنامه ریزی سد، از جمله مشکلات این قبیل پروژه ها است. در فاز طراحی و توسعه پروژه باید پایداری گسترش یابد تا عملیات اجرایی با کمترین خطا انجام شود. کنترل موارد طراحی شده نیز ضروری است و نیاز به همکاری ارکان سه گانه پروژه دارد. در بسیاری از موارد، دیدگاه سازمانی نیاز به بازسازی داشته و این حرکت رو به رشد باید از لایه های زیرین سازمان که ماموریت سازمان را تعیین می نمایند، آغاز شود.

توسعه ی حمل ونقل ریلی با توجه به مزیت های آن از جمله هزینه ی پایین، ایمنی بالا، انتقال سریع و کاهش مصرف سوخت، در بند اول سیاست های کلی کشور مورد تایید قرار گرفته است. بدین منظور شرکت راه آهن جمهوری اسلامی ایران اقدام به تعریف و اجرای پروژه های زیربنایی متعددی در سراسر کشور نموده است. بهره گیری از فرآیندهای مدیریت پروژه در سازمان ها مستلزم دستیابی آن ها به بلوغ در مدیریت پروژه ی سازمانی و حفظ آن می باشد. با توجه به ضرورت نهادینه سازی مدیریت پروژه در سازمانها، مدلهای بلوغ و استفاده از آنها توسعه یافته اند. با استفاده از این مدلها ضمن ارزیابی سازمان، نقاط قوت و ضعف و گامهای مسیر بلوغ تعیین می گردند. این پایان نامه برای بررسی سطح بلوغ مدیریت پروژه ی سازمانی در پروژه های زیربنایی شرکت راه آهن بر اساس مدل انتخابی opm3 و ارائه ی راهکارها و پیشنهادات بهبود انجام شده است. پرسشنامه ی تحقیق در بین تعدادی از پرسنل مطلع از وضعیت پروژه های زیربنایی شرکت پخش شده است. بررسی در سه قلمرو پروژه، برنامه و پورتفولیو در سطوح استانداردسازی، سنجش، کنترل و بهبود مستمر فرآیندهای مدیریت پروژه صورت پذیرفت. نتایج، سطح بلوغ کلی 10 % را در شرکت نشان داد و میزان بلوغ در قلمرو پروژه 20.3%، برنامه 6.5% و پورتفولیو 2.3% بدست آمد. عدم توجه به مدیریت پورتفولیو و فرآیند های مدیریت پروژه به ویژه در سطوح سنجش، کنترل و بهبود مستمر از دلایل مهم میزان بلوغ پائین بدست آمده می باشند. راهکارهای پیشنهادی مرتبط با ارتقاء بلوغ سازمانی شامل بهره گیری از فرآیندهای مدیریت پروژه از طریق ایجاد دفتر مدیریت پروژه در شرکت و نواحی به همراه آموزش استانداردهای مدیریت پروژه، می باشند.

ایران یکی از بلاخیزترین کشورهای جهان است و طیف زیادی از بلایای طبیعی را در طول سالیان تجربه کرده است . به عنوان نمونه هر چند سال یکبار یک زلزله شدید در ایران رخ می دهد ، زلزله هایی که گاه آسیب ها و ویرانی های فراوانی به همراه دارند . در چنین کشوری با این اندازه از آسیبها و بلایا ، پروژه های بازسازی به تناوب اجرا می شوند ، پروژه هایی که گاه مقیاسی بسیار گسترده دارند . ویژگیهایی همانند تعدد عوامل درگیر در پروژه ، ماهیت چند بعدی سیاسی – اجتماعی باعث افزایش عوامل ناشناخته تاثیرگذار در این پروژه ها می شوند . محیط پر از عدم قطعیت های گوناگون پروژه های بازسازی ، استفاده از مدیریت ریسک را کاملا توجیه پذیر می کند ؛ اما متاسفانه به دلیل تاکید بیش از حد بر سرعت اجرا و ماهیت فورس ماژور پروژه های بازسازی ، هنوز مدیریت ریسک جایگاه خود را دراین نوع پروژه ها پیدا نکرده است . این تحقیق تلاشی است برای نشان دادن ضرورت های اعمال مدیریت ریسک در پروژه های بازسازی ، شناسایی ریسک های موجود در یک پروژه نمونه (پروژه بازسازی پس از زلزله آذربایجان ) ، انجام بعضی از تحلیل ها و در نهایت یافتن پاسخ هایی مناسب برای تعدادی از ریسک های مهم شناسایی شده . پرسشنامه در کنار تعدادی مصاحبه نیمه ساختار یافته ابزارهایی هستند که در این تحقیق از آنها استفاده شده است. ریسک هایی مانند مطالعات ناکافی در فرایند طراحی ، استفاده از روشهای نادرست در روند انتخاب پیمانکاران به دلیل تسریع در روند انتخاب ، تصمیمات غیر منطقی و احساسی ناشی از فشارهای سیاسی به عنوان ریسک های مهم شناسایی شده و استفاده از ظرفیت های سیاسی- اجتماعی جهت کمک به پروژه به جای فشار بر پروژه ، تهیه طرح هایی با ماهیت بازسازی برای مناطق آسیب پذیر به عنوان بخشی از راهکارها ارایه گردیده است .

همزمان با توسعه بکارگیری سیستم های فتوولتاییک برای تولید انرژی الکتریکی، بهره گیری از روش های جدید ارزیابی پروژه های بخش انرژی، موضوعی ضروری و غیر قابل اجتناب می باشد. چرا که این پروژه ها و نیروگاه ها از پیچیدگی بالایی برخوردار بوده و متغیرهای تاثیر گذار بر آن ها فراتر از پروژه های متعارف می باشند. در چنین شرایطی، تمرکز بر روش های سنتی ارزیابی پروژه حوزه نیرو ( انرژی الکتریکی) که بیشتر بر فاکتور های هزینه ای تمرکز دارند جوابگوی سنجش کامل این پروژه ها نمی باشد. از این رو روش مهندسی ارزش که اثر بخشی آن در ارزیابی انواع پروژه ها به اثبات رسیده است انتخاب و بکار گرفته شد. هدف اصلی این تحقیق ارزیابی و اولویت بندی پروژه های فتوولتاییک از منظر تحلیل ارزش می باشد. روش تحقیق بکار رفته، شامل بررسی دقیق ادبیات تحقیق، طراحی پرسشنامه و استفاده از مصاحبه های نیمه ساختار یافته می باشد. جامعه آماری تحقیق، کارشناسان سازمان انرژی های نو ایران (سانا) می باشد. بر اساس نتایج تحقیق پنج پروژه قابل تعریف (از منظر امکان سنجی) در کشور شناسایی شد، با تعیین نه معیار اصلی سنجش این پروژه ها ارزیابی آن ها در دستور کار قرار گرفت، بر اساس محاسبه امتیاز هر یک از انواع پروژه های فتوولتاییک ( با بهره گیری از معیار های ارزیابی و تحلیل ارزش)، اجرای سیستم های فتوولتاییک برای منازل مسکونی بیشترین امتیاز را به خود اختصاص داده، همچنین سیستم های فتوولتاییک با کاربری عمومی با اختلاف کمی نسب به پروژه گروه اول، اولویت دوم را کسب نمود. سایر گروه ها از نظر امتیاز پروژه به ترتیب شامل، اجرای سیستم های فتوولتاییک برای مراکز صنعتی، اجرای سیستم های فتوولتاییک برای مناطق دور افتاده و اجرای سیستم های فتوولتاییک در مقیاس بزرگ در یک سایت، طبقه بندی گردید. پس از بررسی و تحلیل اطلاعات و داده های جمع آوری شده ، مشخص گردید که اجرای سیستم های فتوولتاییک برای منازل مسکونی و مراکز عمومی به صورت مشترک مناسب ترین گزینه در شرایط حاضر کشور می باشد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

مهندسی ارزش به عنوان یک روش کارا در مدیریت پروژه با ایجاد زمینه بروز خلاقیت درقالب یک برنامه کار مدون مبتنی بر کار گروهی ، صرفه جویی های قابل توجهی را درهزینه های دوره عمر طرحها ایجاد می کند. افزایش هزینه و زمان ساخت طرحهای عمرانی و ضعفهای موجود در طراحی آنها باعث مطرح شدن این روش در کشور گردیده و دستورالعملها و آئین نامه هایی در این زمینه تهیه شده است. عدم توجه به نحوه تطبیق و پیاده سازی این روش در قالب نظام فنی و اجرایی کشور، مشکلاتی در مسیر اجرای این روش بوجود آورد.