چکیده این رساله باهدف پاسخ به این سوال تدوین شده است که «بین ایمان و آزادی اندیشه چه رابطه ای وجود دارد؟». در پی تبیین این رابطه، ضمن مفهوم شناسی واژه ها، دیدگاه های متفکران اسلامی و غربی در این زمینه بررسی و تبیین شده است. در تبیین حقیقت ایمان و آزادی اندیشه، نگارنده در نهایت به این نظر رسیده است که بهترین تبیین از ایمان و آزادی، در مکتب تشیع ارائه شده است که علاوه بر تناسب با آیات قرآنی، مطابق فطرت بوده و از عقلانیت لازم برخوردار است. ایمان در این مکتب به معنای تصدیق قلبی است و اقرار زبانی و عمل لازمه آن و معرفت مقدمه آن است. ایمان ملازم با اختیار است و با باور، اعتقاد و دین تفاوت دارد. تنها ایمان مذهبی است که منجی بشراست. آزادی بر مبنای اسلام یعنی رهایی از هرگونه اسارت درونی و بیرونی و مبارزه با طاغوت درون و بیرون که نتیجه اش عبودیت، خود یابی و زندگی بر اساس معرفت خویش است. اسلام آزادی را ابزار می داند و در آن، مصالح فردی و مصالح جمعی را در نظر می گیرد. آزادی اندیشه یعنی: انسان در فکرش آزاد و بدون اینکه متمایل به یک طرف باشد فکر کند. در بررسی مبانی و مولفه های ایمان و آزادی اندیشه، بعد از تبیین و بررسی نقش آن ها، روشن گردید که مبانی و مولفه های ایمان نقش چشمگیر و بلکه بی بدیلی در زمینه سازی و تحقق و پیشبرد آزادی اندیشه دارند؛ مبانی و مولفه های آزادی اندیشه نیز چنین نقشی را ایفاء می کنند. در نهایت به تبیین این نکته پرداختیم که هر یک از ایمان و آزادی اندیشه، در رفع موانع یکدیگر نقش آفرین بوده و در عوامل موثر در رشد و شکوفایی یکدیگر نیز نقش بسزایی دارند.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.