هدف -مقایسه اثر داروهای استازولامید، تیمولول، پیلوکارپین و دورزولامید در کنترل فشار داخل چشمی پس از عمل کاتاراکت +لنز داخل چشمی خلفی و پیدا کردن داروی موثرتر و کم عارضه تر. مواد و روشها-تعداد 100 بیمار کاندید عمل جراحی کاتاراکت +لنز داخل چشمی خلفی بالای 40 سال از اردیبهشت ماه سال 1377 لغایت فروردین ماه 1378 در 5 گروه 20 تایی استازولامید خوراکی (هر 6 ساعت یک عدد پس از عمل)، قطره های موضعی تیمولول، دورزولامید و پیلو کارپین (یک قطره در پایان عمل در چشم عمل شده) و گروه کنترل توسط دو جراح با تجربه و کم تجربه تحت عمل جراحی قرار گرفتند فشار چشم بیماران هر گروه قبل از عمل و در ساعات 4،8 و 24 پس از عمل اندازه گیری شد و تاثیر داروهای فوق در جلوگیری از افزایش فشار چشم پس از عمل، علائم آزار دهنده بعد از عمل و تاثیر تجربه جراح در افزایش فشار چشم پس از عمل مورد بررسی قرار گرفت . نتایج-داروهای تیمولول، دورزولامید و استازولامید بطور معنی داری از افزایش فشار چشم بعد از عمل جلوگیری کردند که البته تیمولول و دورزولامید تاثیر واضح تری داشتند اما پیلوکارپین تاثیر معنی داری و دورولامید تاثیر واضح تری داشتند اما پیلوکارپین تاثیر معنی داری نداشت . علائم آزار دهنده پس از عمل (تهوع و استفراغ) در گروه استازولامید نسبت به کروههای دیگر بطور معنی داری بیشتر بود. در این مطالعه اثر تجربه جراح در افزایش فشار پس از عمل معنی دار نبود. استنتاج-داروها تیمولول و دورزولامید در جلوگیری از افزایش فشار چشم پس از عمل ecce+pciol موثرترند و با توجه به ایجاد علائم آزاد دهنده پس از عمل در موارد استفاده از استازولامید، استفاده از آنها مناسب تربه نظر می رسد.