مفهوم کوراک ، ابتدا بصورت یک اندیشه منطقی شکل گرفت که واقعیت آن حتی از طرف مطرح کنندگان نظریه کوارک هم مورد تردید بود. آزمایشهای مهم مربوط به پراکندگی کاملا ناکشسان، که در آنها برای اولین بار اشیاء سخت و کوچکی با کاوه های اکترونی و نوترینویی در داخل پروتون آشکار شدند، واقعیت وجود کوارکها را ثابت کردند. همچنین آزمایشهای زوج میون، این واقعیت را بطور قاطعتری تایید کردند. اما عنصر تعیین کننده نهایی نظریه کوراک ، در واقع کشف کوارکهای جدیدی، با نام کوراکهای افسون وته (charmed - bottom) در اواسط سالهای 1970 بود. در این رساله ابتدا نظری اجمالی به مدل کوارک و ساختار کوارکی هادرونها نموده و کمیت بار رنگی را برای کوراکها (مشابه بار الکتریکی) معرفی می کنیم. سپس با فرض ناوردایی لاگرانژی تحت گروه تقارنی (3) su موضعی، نظریه پیمانه ای مربوط به بر همکنش های قوی بین کوراکها، کرومودینامیک کوانتومی (quantum chromodynamics) را بنا می کنیم. و در اداه اشاره ای هر چند مختصر به زیر ساختار هادونها نموده و با ارائه مدل پارتن و فرض اینکه هادورنها در واقع دستگاههایی متشکل از ذرات نقطه گونه و تقریبا آزادی به نام پارتن (اعم از کوراکها، پادکوارکها و گلوئونها) هستند، به بررسی بر همکنشهای اصلی که منجر به تولید حالتهای افسونیوم (c؟) در پراکندگی هادرون - هادرون می شوند، پرداخته و سطح مقطع برهمکنش gg?c? را محاسبه می نماییم. در نهایت بطور نمونه سطح مقطع تولید مزون چارم را در پراکندیگ پایون - پروتون (p? ? c? +x) با استفاده از توابع توزیع پیشنهاد شده برای پارتن ها، بدست می آوریم.