دانشگاه هاو موسسات آموزش عالی به عنوان محیطی که دارای بافتی حرفه ای، تخصصی و آموزشی و فرهنگی هستند،در مسیر حرکت به سوی مدیریت موثر دانش و فراهم آوری فضایی برای اشتراک دانش همواره مورد توجه می باشند.دانشگاه ها هم چنین می توانند به عنوان محیطی آموزشی و پژوهشی، مکانی مناسب برای به اشتراک گذاری دانش محسوب شوند.اعضای هیئت علمی به عنوان مهم ترین عنصر سازنده ی دانشگاه ها و افرادی که مالک سرمایه های ذهنی و فکری می باشند شناخته شده اند. آنها دانش خود را تحت شرایط خاصی به اشتراک می گذارند و موجبات موفقیت سازمان را فراهم می کنند.براین اساس پژوهش حاضر با هدف شناسایی ابعاد و مولفه های رفتار اشتراک دانش اعضای هیئت علمی و ارائه الگوو آزمون تاثیر هوش هیجانی و سازمانی بر آن در دانشگاه های ایران انجام پذیرفته است .این پژوهش به روش آمیخته (ترکیبی) انجام شده و ابزار گرد آوری اطلاعات در بخش کیفی، مصاحبهبه روش نیم ساختار یافته عمیق و در یخش کمی، پرسشنامه بوده است که برای تحلیل مصاحبه ها از روش تحلیل محتوا استفاده شد. در نتیجه ، ابتدا ابعاد و مولفه های رفتار اشتراک دانش اعضای هیئت علمی شناسایی و الگویی برای آن استخراج گردید.برای سنجش الگو، از طریق توزیع پرسشنامه به اعضای هیئت علمی رشته ی مدیریت (145نفر)در دانشگاه های دولتی که به طور تمام وقت شاغل بوده، اقدام شد. از این تعداد بر اساس جدول کرجسی و مورگان 108 نفر انتخاب شدند که تعداد 100 نفر به پرسشنامه پاسخ دادند.برای تجزیه و تحلیل داده ها روش دو مرحله ای هالاند، مدل معادلات ساختاری و تحلیل مسیرو تحلیل عاملی استفاده شد.یافته های بخش کیفی نشان دادکه رفتار اشتراک دانش اعضای هیئت علمی در چهار بعد قابل بررسی و مطالعه می باشد، که این ابعاد شامل، فعالیت های حرفه ای و تخصصی، حوزه ی فعالیت های آموزشی ، حوزه ی فعالیت های فرهنگی و حوزه ی فعالیت های تحقیقاتی و پژوهشی می یاشد. در میان ابعاد رفتار اشتراک دانش حوزه ی فعالیت های حرفه ای و تخصصی از نظر اولویت در رتبه اول وحوزه فعالیت های تحقیق و پژوهش در رتبه ی چهارم قرار گرفتند. در بررسی اثرات متغیر هوش هیجانی بر رفتار اشتراک دانش، رابطه ی معنا داری بین این متغیر و رفتار اشتراک دانش مشاهده نگردید ولی بررسی تاثیر هوش سازمانی بر رفتار اشتراک دانش اعضای هیئت علمی رابطه معناداری را نشان داد

در این پژوهش به بررسی تاثیر ابعاد ساختار سازمانی (تمرکز، پیچیدگی، رسمیت) بر مولفه های مدیریت دانش (اجتماعی کردن دانش، درونی سازی دانش، برونی سازی دانش، ترکیب دانش) پرداخته شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل مدیران چاپخانه های فعال شهر مشهد می باشد که تعداد آن ها 106 نفر است. داده ها توسط پرسش نامه استاندارد رابینز در زمینه ابعاد ساختار سازمانی و پرسش نامه استاندارد نوناکا و تاگوچی در زمینه مولفه های مدیریت دانش جمع آوری شده است و پس از آن فرضیه ها با استفاده از روش مدل یابی معادلات ساختاری به کمک نرم افزار اسمارت پی ال اس مورد آزمون قرار گرفتند. یافته های آماری این پژوهش نشان داد رابطه مثبت و معناداری بین تمرکز و چهار مولفه مدیریت دانش وجود دارد. همچنین رابطه منفی و معناداری بین پیچیدگی و چهار مولفه مدیریت دانش برقرار است. دیگر یافته ها نشان داد رابطه بین رسمیت و درونی سازی، رسمیت و برونی سازی و رسمیت و ترکیب دانش مثبت و معنادار است و بین رسمیت و اجتماعی کردن دانش رابطه معناداری وجود ندارد.

منابع انسانی از جمله مهم ترین سرمایه های هر سازمان محسوب می شوند. وجود یا بروز هر گونه مشکل درسازمان می تواند بر این منبع حیاتی اثر گزارباشد. ازجمله مسائل و مشکلات مهمی که سازمانها بیشتراز گذشته با آن سرکار دارند تعارض و رفتارسیاسی افراد در سازمان می باشدکه بخش مهم و فراگیر زندگی سازمانی را تشکیل داده است. و موجب ایجاد اختلال در فرآیند های کاری منابع انسانی سازمان گردیده است. لذا با توجه به این مهم ، پژوهش حاضر به بررسی تاثیر تعارض سازمانی بر رفتار سیاسی کارکنان در دانشگاه علوم پزشکی مشهد پرداخته (هدف اصلی این تحقیق) تا بتواند الگویی از مدیریت رفتار سیاسی دردانشگاه ارائه دهد. تعداد جامعه مورد بررسی 400نفر وحجم نمونه 196 نفر می باشد. روش نمونه گیری تصادفی ساده بوده و برای جمع آوری اطلاعات درخصوص مبانی نظری از مطالعات کتابخانه ای و در بخش میدانی از ابزار پرسشنامه ( سنجش متغیر های تحقیق) استفاده شده است. برای تحلیل نرمال بودن شاخص های پژوهش از آزمون کلموگروف اسمیرونوف (s-k) استفاده شده و در بررسی ارتباط بین متغیر های این تحقیق از نرم افزارآموس و در قالب بررسی روابط استفاده گردید. نتایج بررسی بیان گر آن است که رابطه معناداری بین تعارض رابطه ای با رفتار سیاسی مشروع و نامشروع وجود دارد ؛ که این رابطه از نوع مستقیم می باشد. همچنین رابطه معناداری بین تعارض وظیفه ای با رفتارسیاسی مشروع و نامشروع وجود دارد ؛ که این رابطه از نوع مستقیم می باشد.

این پروژه پژوهشی یک طرح کاربردی است که از جنبه های پژوهش توسعه ای نیز برخوردار است بطوریکه نتایج حاصل از این طرح قادر است استفاده های عملی ویژه ای در بخش صنعت ببار آورد. همچنین پژوهش حاضر تجربه جدیدی را در زمینه روشهای عملی و سنجش و کنترل بهره وری در صنعت ارائه می نماید. در تحقیق حاضر با نگرشی کیفی به مفهوم بهره وری توجه شده است بدین ترتیب که بهره وری به معنی "استفاده کارا" از کلیه منابع از جمله نیروی انسانی مطرح است . با این نظریه افزایش بهره وری و بهبود کیفیت زندگی کاری نیروی انسانی با یکدیگر مرتبط به نظر می رسند. با در نظر گرفتن مفهوم وسیع کیفی و کمی بهره وری و ارتباط فوق الذکر این سئوال مطرح می شود که آیا میان رضایتمندی کارکنان و بهره وری آنان چه نوع ارتباطی وجود دارد؟ فرآیند تولید یک ساز و کار پیچیده و مستمر اجتماعی است و هماهنگی و توازن روابط میان کار و سرمایه و محیط اجتماعی سازمان حائز اهمیت بسیار است . قطعا افزایش و بهبود بهره وری بستگی دارد به اینکه چگونه عوامل اصلی سیستم اجتماعی - تولیدی تعیین، هماهنگ و به کار گرفته شود. این عوامل اصلی، عوامل مرتبط با شغل، عوامل مرتبط با منابع و عوامل مرتبط با محیط هستند. بنابراین در حالیکه به دنبال ارتباط بین متغیر بهره وری نیروی کار (که خود به عنوان یک مفهوم چند متغیره مطرح و در بحث فعلی در قالب یک متغیر وابسته معرفی شده است) و متغیر رضایتمندی نیروی کار هستیم، به پایداری ارتباط این دو متغیر در شرایط مختلف برخورد می کنیم. علت اصلی این ناپایداری در واقع چند متغیره بودن هر دو متغیر اصلی موضوع تحقیق یعنی "بهره وری" و "رضایتمندی" است . هدفهای این تحقیق عبارتند از: * اندازه گیری و تجزیه و تحلیل بهره وری نیروی کار در میدانهای صنعتی. * اندازه گیری و تجزیه و تحلیل رضایتمندی نیروی کار در میدانهای صنعتی. * یافتن ارتباط بین بهره وری و رضایتمندی نیروی کار در میدانهای صنعتی. * دست یافتن به میزان و چگونگی و شکل ارتباط دو متغیر مورد بحث . * دستیابی به یک سیستم کنترل دائمی بهره وری به منظور رسیدن به بهبود بهره وری در موسسه. در اهمیت اینگونه پژوهشها قابل ذکر است که چون معیارهای توسعه یافتگی به میزان بهره وری در هر جامعه بستگی دارد، پس بهره وری در کلیه سطوح و در کلیه جوامع از دیدگاه ویژه و پراهمیتی برخوردار است . و اساسا استقرار یک سیستم اندازه گیری بهره وری در واقع به معنی استقرار سیستم سنجش موفقیت و توسعه یافتگی و پیشرفت در هر بخش ، موسسه، سازمان و... می باشد. بنابراین وقتی نیروی انسانی به عنوان یکی از ارزشمندترین منابع تولید در جلوی رو قرار دارد، بحث بهره وری نیروی کار و متغیرهای آن از اهمیت بسیاری برخوردار می شود.