تاغ یکی از درختچه های مهم مناطق بیابانی از جمله استان یزد می باشد. پروانه چوبخوار تاغ holcocerus sp.cf tancrei pungeler1898 یکی از مهمترین آفات این گیاه در استان یزد می باشد. در این پژوهش زنبور پارازیتوئید trichogramma brassicae از روی تخم های پروانه چوبخوار تاغ در عرصه های طبیعی جمع آوری شد و پس از پرورش آزمایشگاهی روی تخم شب پره آرد ephestia kuhniella zeller 1879 مورد استفاده قرار گرفت. اثر طول عمر تخم آفت، روی میزان پارازیتیسم زنبور t. brassicae در قالب طرح کاملا تصادفی در شش تیمار شامل تخم های 1، 2، 3، 5، 7 و 9 روزه در10 تکرار در لوله های ازمایش به طول 10 و به قطر 2 سانتی متر در شرایط کنترل شده دمای ?c2 ± 25، رطوبت 5 ± 55 درصد و دوره نوری16 به 8 ساعت انجام شد. در هر لوله آزمایش یک عدد زنبور ماده یک روزه رها سازی گردید. پس از 24 ساعت زنبور حذف و پس ازسه روز تعداد تخمهای سیاه شده شمارش و به عنوان میزان پارازیتیسم زنبور محاسبه شد. افزون بر این، واکنش تابعی آفت روی تراکم های مختلف تخم چوبخوار تاغ (1، 2، 4، 6، 8، 10) در دو دمای 2 ± 25 و 2 ± 28 درجه سانتی گراد بررسی شد. نوع واکنش تابعی با استفاده از رگرسیون لجستیک و تخمین پارامتر ها با استفاده از رگرسیون غیر خطی در برنامه sas انجام شد. نتایج نشان داد که واکنش تابعی در دماهای مذکور از نوع دوم بوده و مقادیر قدرت جستجو (a) و زمان دستیابی (th) و ضریب تبیین به ترتیب153/0 088/0± بر ساعت و3 8/0± 43/2 ساعت و 77/0 برای دمای ?c25 و 099/0± 21/ بر ساعت و 52/0± 02/2 ساعت و 94/0 برای دمای ?c28 برآورد گردید. اثرطول عمر تخم روی درصد پارازیتیسم زنبور در سطح 1% معنی دار شد(003/0p= 18/4= 53 و5 (f میانگین اثر تیمار نشان دادکه بیشترین درصد پارازیتیسم در تخمهای 1 روزه (95/93) وکمترین درصد پارازیتیسم در تخمهای 9 روزه (88/63) بود. نتایج این پژوهش نشان داد که کارایی زنبور تریکوگراما در دمای 28 درجه سانتیگراد بیشتر از دمای 25 درجه بوده است و این پارازیتوئید توانایی کنترل پروانه چوبخوار تاغ را دارد.

افزایش استفاده از آفتکش های شیمیایی منجر به آلودگی های محیط زیست و مقاومت در آفات می شود. عوامل بیمارگر حشرات (entomopathogens) از جمله قارچ ها، میکروارگانیسم هایی هستند که باعث ایجاد بیماری در حشـرات می شوند و استفاده از آنها در مبارزه بیولوژیک در حال گسترش می باشد. بدیهی است هر چه بر تعداد گونه های قارچی بیمارگر حشرات افزوده شود و یا به جدایه های کشنده تری از این قارچ ها دسترسی حاصل گردد تدوین و تکوین برنامه های کنترلی حشرات آفت نیز بهتر و موثرتر خواهد بود. بر همین اساس، در این پژوهش جمع آوری، شناسایی و مطالعه ی برخی از ویژگی های مورفولوژیک و بیو لوژیک (تعیین مقادیر lc50 و lt50) جدایه هایی از گونه های قارچ های بیمارگر حشرات از مزارع سیب زمینی بخش هایی از استان آذربایجان شرقی صورت گرفت و سپس میزان اثرات کشندگی ده جدایه از آنها روی لارو سن سه شب پره ی آرد ephestia kuehniella zeller مورد ارزیابی قرار گرفت. نمونه های خاک از عمق 15-10 سانتی متری جمع آوری گردید و نقاط نمونه برداری توسط gps تعیین محل شد. جداسازی قارچ ها از نمونه های خاک با استفاده از روش طعمه حشره ای (galleria bait method) انجام شد. از مجموع 160 نمونه خاک جمع آوری شده از 5 منطقه مختلف 120 نمونه (%75) دارای قارچ بیمارگر بود که 80 جدایه متعلق به beauveria bassiana و 35 جدایه متعلق به metarhizium anisopliae بود. 5% نیز متعلق به قارچ های فرصت طلب . fusarium sp, penicillium sp.و sp. aspergillusبودند. تمام آزمایشات زیست سنجی در دمای 1±25 درجه سانتی گراد و در رطوبت نسبی 5±65 درصد انجام شد. آزمایشات با 3 تکرار و 10 حشره در هر تکرار صورت پذیرفت. شمارش تلفات در روز های 1 تا 10 پس از تیمار کردن انجام گرفت. در این میان کمترین مقدار lc50 مربوط به جدایه c-iiia8 متعلق به قارچ b. bassiana بود. نتایج حاصل از آزمایشات نشان داد که با افزایش غلظت و زمان، میزان مرگ ومیر افزایش می یابد.کمترین مقدار lt50 نیز به جدایه b-vm1 از قارچ m. anisopliae متعلق بود.در راستای بررسی اثر سموم مصرفی در مزرعه روی عملکرد این قارچ ها، یک جدایه از b. bassiana و یک جدایه از m. anisopliae که در آزمایشات زیست سنجی بیشترین بیماریزایی و همچنین بالاترین تعداد جوانه زنی اسپورها را داشتند، انتخاب و اثر آفتکش های مختلف روی ویژگی های زیستی قارچ تست شد. نتایج آزمایشات نشان داد که قارچ کش های مورد استفاده بازدارندگی کامل روی مراحل رشدی، جوانه زنی و اسپورزایی قارچ ها داشتند وبه عنوان آفتکش های ناسازگار معرفی شدند. حشره کش ها و کنه کش ها نیز اغلب ناسازگار بودند و به طور معنی داری بازدارنده از مراحل رشدی قارچ ها بودند. حشره کش اسپسنوسد سازگارترین آفتکش در مقابل هر دو جدایه از قارچ های b. bassiana و m. anisopliae بود. بنابراین می توان توصیه کرد که این فرمولاسیون همراه قارچ های بیمارگر در برنامه های کنترل بیولوژیک مورد استفاده قرار بگیرد. انتظار می رود که نتایج حاصل از این پژوهش بتواند در راستای کاهش استفاده از سموم و اثرات آنها روی محیط زیست گام مهمی بردارد.

پسیل های بالاخانواده ی psylloidea یکی از گروه های بسیار مهم حشرات هستند که در طبیعت در تعامل تنگاتنگ با درختان مثمر و غیرمثمر، درختچه های زینتی، گیاهان علفی و مرتعی می باشند و در برخی موارد به صورت آفت ظاهر می شوند. در ایران اطلاعات بسیار محدودی در ارتباط با تنوع گونه ای این حشرات وجود دارد. پسیل ها متعلق به راسته ی hemiptera، زیر راسته ی sternorrhyncha و بالا خانواده ی psylloidea می باشند. جمع آوری نمونه های این بالا خانواده با استفاده از روش های مختلف از جمله تورزدن و استفاده از تله مالیز و قیف اشنایدر طی سال های 1390-1389 در باغات و مزارع مختلف شهرستان مراغه انجام گرفت. در این پژوهش در مجموع 17 گونه از 7 جنس جمع آوری گردید که در این بین 7 گونه متعلق به 2 جنس از خانواده ی triozidae و 10گونه از 5 جنس از خانواده ی psyllidae و از زیرخانواده های paurocephalinae، diaphorininae، arytaininae، psyllinae و aphalarinae جمع-آوری و شناسایی شدند در این گونه های جمع آوری شده تعداد 14 گونه برای اولین بار از استان آذربایجان شرقی گزارش می شوند. گونه هایی که با یک ستاره مشخص شده اند برای اولین بار از استان آذربایجان شرقی گزارش می شوند لیست گونه هایی به شرح زیر می باشد: family psyllidae subfamily: aphalarinae craspedolepta pontica* dobreanu & manolache, 1962. subfamily: arytaininae cyamophila astragalicola* gegechkori, 1977; c.oshanini* loginova, 1964. subfamily: diaphorininae psyllopsis machinosus* loginova, 1963; p. repens* loginova, 1963; p. scuricola* loginova, 1963. subfamily: paurocephalinae camarotoscena fulgidipennis* loginova, 1975. subfamily: psyllinae cacopsylla pyri linnaeus, 1758; c. pyricola f?rster, 1848; c. bidens* sulc, 1907. family triozidae bactericera albiventris* f?rster, 1848; b. nigricornis* f?rster, 1848; b. tremblayi wagner, 1961; b. trigonica* hodkinson, 1981; trioza chenopodii* reuter, 1876; t. galii* f?rster, 1848; t. urticae* linnaeus, 1758.

چکیده زنبور پارازیتوئید (hym.,trichogrammatidae) trichogrammabrassicaeگونه غالب تریکوگرامای رهاسازی شده در مزارع شمال کشور و یکی از مهم ترین گونه های تریکوگراما در ایران می باشد. جهت بررسی رفتار پراکنش آن درمزرعه ذرت، برنج و گوجه فرنگی در منطقه دشت نازو گهرباران ساری و شهرستان نکا،اقدام به پرورش این زنبور در انسکتاریوم با استفاده از میزبان واسط تخم بید غلات گردید. در طی آزمایش ها تاثیر عوامل کلیمایی و مراحل مختلف رشدی گیاه و تاثیر طول عمر زنبور بر روی رفتار پراکنش زنبور تریکوگراما مورد بررسی قرار گرفت و همچنین تاثیر دماهای پایین (4، 0، 10-) روی تخم-های بید غلات واثر آن در نسبت پارازیته کردن زنبور در آزمایشگاه و مزرعه مورد مطالعه قرار گرفت. مدل انتشاربرای مطالعه رفتار پراکنش در مزرعه ذرت، برنج و گوجه فرنگی مورد استفاده قرار گرفت. تریکوگرامای پرورش یافته در شرایط انسکتاریومی و نشان دار شده با فلورسنت را در مرکز کرت ها ی مورد آزمایش رهاسازی شدند. شعاع و ارتفاع پرواز با نصب تله های حاوی تخم بید غلاتدر شعاع های(2 ،5، 9، 12، 18، 25) متر و ارتفاع های (20، 50، 100 سانتی متر)در ذرت، همان شعاع ها و ارتفاع های (30، 100، 130 سانتی متر) در برنج و (20 سانتی متر) در گوجه فرنگی بررسی شد. تله های نصب شده پس از گذشت سه روز جمع آوری و بررسی درصد پارازیتیسم آن در آزمایشگاه بعد از 6 روز صورت گرفت. نتیجه آزمایش ها بر حسب میزان پارازیت تخم بید غلات در شعاع ها و ارتفاع های یاد شده در محصولات فوق مورد تجزیه قرار گرفت. نتایج مقایسه آماری و آنالیز واریانس داده های بدست آمده با نرم افزار sas نشان داد که اثر ارتفاع های مختلف و شعاع های پرواز در آزمایش های مختلف و همچنین اثر متقابل دمای متوسط روزانه و ارتفاع در سطح 1 درصد در برحسب آزمایش ها معنی دار بوده است. مقایسه میانگین ها در مزرعه ذرت و برنج مشخص نمود که بالاترین نسبت پارازیتیسم دربرنج درارتفاع میانی و در ذرت در ارتفاع بالا اتفاق افتاد. مقایسه میانگین شعاع های مختلف پرواز نشان داد که اختلاف میزان پارازیتاسیون بین شعاع های اول تا سوم در ذرت و اول تا دوم در برنج و گوجه فرنگی در یک گروه بوده و در بقیه شعاع ها در گروه های معنی-دار دیگر قرار داشتند.در آزمایشاثر انجماد روی تخم بید غلات مشخص گردید که در تخم های تیمار شده تحت دمای 0 و 4 درجه سانتی گراداختلاف معنی داری در نسبت پارازیتیسم مشاهده نشده است و بالاترین نسبت پارازیتیسمزنبورهای در تخم های تیمار شده تحت دمای 0 درجه سانتی گراد مشاهده شد.در بررسی اثر طول عمر زنبور در رفتار پراکنش نتیجه بدست آمده به این صورت بوده که اثرات ارتفاع(با استثناء گوجه-فرنگی)، شعاع، تعداد روز بعد رهاسازی و تاریخ رهاسازی همه در سطح 1% معنی دار می باشد.بنابراین در کنترل آفات هدف لازم است که به مسافت و ارتفاع پرواز و همچنین به طول عمر این حشره دقت لازم مبذول گردد تا ضمن افزایش کارایی کنترل بیولوژیک استفاده از عوامل کنترل بیولوژیک بصورت هدفمند و مقرون به صرفه صورت گیرد.

سن شکارگر macrolophus caliginosus wagner (hemiptera: miridae) یکی از شکارگرهای مهم تخم می باشد. در این بررسی تراکم های 1، 2، 5، 10، 15 ، 20، 30، 40 و 50 عدد تخم پروانه مینوز گوجه فرنگی که هر کدام از این تراکم ها دارای 10 تکراربودند در نظر گرفته شدند و واکنش تابعی سن شکارگر caliginosus .m نسبت به این تراکم های مختلف تخم بررسی شد. همچنین تاثیرات طول عمر تخم پروانه مینوز گوجه فرنگی بر میزان شکارگری سن شکارگر caliginosus.m ارزیابی شد. پرورش سن شکارگر روی تخم های شپ پره مدیترانه ای آرد (lep.: pyraliade) zeller ephestia kuehniella در اتاقک رشدی با شرایط دمایی 1 26، رطوبت نسبی 5 70% و دوره نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی صورت گرفت. واکنش تابعی در همه تخم های 1، 2 و 3 روزه شب پره مینوزگوجه فرنگی از نوع سوم (iii) بدست آمد. بیشترین و کمترین نرخ حمله به ترتیب در تیمارهای تخم های 1 روزه (00227/0 بر ساعت ) و 3 روزه (00202/0 بر ساعت) مشاهده گردید. نتایج نشان می دهد با افزایش طول عمر تخم ها، نرخ حمله کاهش پیدا کرده است. کمترین زمان دست یابی در تخم های 2 روزه شب پره مینوزگوجه فرنگی (9830/1 برساعت) مشاهده شد و براساس محدوده های اطمینان و هم پوشانی تیمارها، بین زمان دستیابی در تخم های 1 و 3 روزه شب پره مینوزگوجه فرنگی اختلاف معنی داری وجود نداشت. نتایج نشان می دهد که با حدود اطمینان 99 درصد در هر 3 تیمار در بین پارامترهای واکنش تابعی سن شکارگر اختلاف معنی داری مشاهده شد. بنابراین می توان از سن شکارگر macrolophus caliginosus به عنوان عامل کنترل بیولوژیک استفاده نمود.

به منظور جمع آوری و شناسایی کنه های بالاخانواده ی raphignathoidea باغات و مزارع شهرستان های ماکو و چایپاره، نمونه برداری هایی در فصل زراعی سال 1391 از خاک و اندام های هوایی صورت گرفت. در این مطالعه حدود 1200 اسلاید تهیه گردید که منجر به شناسایی 5 خانواده، 11 جنس و 31 گونه متعلق به بالا خانواده ی raphignathoidea گردید. از بین این تعداد 7 گونه برای فون دنیا و 8 گونه برای فون کنه های استان آذربایجان غربی جدید بودند. خانواده و گونه هایی که با علامت** مشخص شده اند برای اولین بار از دنیا گزارش می شوند. camerobiidae southcott, 1957: tycherobius saboorii sp.nov.** bagheri and maleki; neophyllobius asalii khanjani and ueckermann, 2002. caligonellidae grandjean, 1944: molothrognathus mehrnejadi laing and zhang, 1997; caligonella haddadi sp. nov.** bagheri and maleki; neognathus spectabilis summers and schlinger, 1955; neognathus terrestris summers and schlinger, 1955. cryptognathidae oudemans, 1902: favognathus irani sp. nov.** bagheri and maleki; favognathus mirazii khanjani and ueckermann, 2008. raphignathidae kramer, 1877: raphignathus giselae meyer and ueckermann , 1989; raphignathus hecmatanaensis khanjani and ueckermann, 2003; raphignathus gracilis rack, 1962; raphignathus zhaoi hu, jing and liang, 1995. stigmaeidae odemans, 1931: eustigmaeus seemani khanjani et al., 2013; eustigmaeus segnis koch, 1836; eustigmaeus setiferus bagheri, saber, ueckermann, ghorbani and navaei, 2011; eustigmaeus plumifer (halbert); ledermulleriopsis tamariski sp. nov.1** maleki and bagheri; ledermulleriopsis ayhani sp. nov.2** maleki and bagheri; ledermuelleriopsis zahiri khanjani and ueckermann, 2002; ledermulleriopsis punicae khanjani et al., 2012; ledermulleriopsis plumosawillmann, 1951; stigmaeus makouiensis sp. nov.1** bagheri and maleki; stigmaeus sp. nov.2**; stigmaeus marandiensis bagheri and ueckermann, 2011; stigmaeus miandoabiensis bagheri and zarei, 2012; stigmaeus ladanae nazari, khanjani and kamali, 2012; stigmaeus shabestariensis haddad, lotfollahi and akbari, 2010; stigmaeus shendabadiensis haddad, akbari and lotfollahi, 1886; stigmaeus elongatus berlese, 1886; stigmaeus boshroyehensis khanjani et al., 2010; storchia robustus (berlese), oudemans, 1923.

خانواده (hym.: chalcidoidae) pteromalidae یکی از بزرگ ترین خانواده های زنبوران پارازیتوئید است. افراد این خانواده مهم ترین دشمنان طبیعی طیف وسیعی از حشرات زیان آور از جمله، سخت بالپوشان(coleoptera)، دوبالان (diptera)، بالپولکداران (lepidoptera)، بال غشائیان(hymenoptera) و جوربالان(homoptera) را در بر می گیرد. بنابراین این خانواده نقش بسیار مهمی در کنترل آفات مهم محصولات کشاورزی دارد.زنبوران متعلق به این خانواده در مزارع یونجه ی شهرستان مراغه در سال 1391-1390 جمع آوری و شناسایی شدند که از بین آنها 3 گونه، anogmus laricis (bou?ek, 1966)، arthrolytus glandium (bou?ek, 1967) ، diglochis sylvicola (walker, 1835)، 1جنس، notoglyptus masi, 1917و1 زیر خانواده، panstenoninae به عنوان گزارش جدید برای ایران می باشد

به منظور جمع آوری و شناسایی کنه های بالا خانواده raphignathoidea مزارع وباغات شهرستان هشترود نمونه برداری هایی در فصل زراعی درسال 1391 ازخاک وگیاهان منطقه انجام پذیرفت. در مجموع تعداد 1300 اسلاید میکروسکوپی تهیه گردید که از این مجموعه تعداد 300 اسلاید مربوط به اندام های هوایی و1000 اسلاید مربوط به فون خاک بود. طی این بررسی در مجموع 16 گونه از 7 جنس متعلق به 5 خانواده شناسایی شد که از بین آن ها تعداد 1 گونه برای فون دنیا جدید و1گونه گزارش جدید برای ایران می باشد. از نظر تعداد گونه ها، خانواده ی stigmaeidae با داشتن 13 گونه و خانواده camerobiidae با داشتن یک گونه به ترتیب بیشترین و کمترین تعداد گونه ها را به خود اختصاص دادند.

چکیده: پروانه ی مینوز گوجه فرنگی tuta absoluta (meyrick) (lep: gelechiidae) یکی از مهم ترین آفات مخرب در مزارع گوجه فرنگی می باشد. این آفت بومی آمریکای جنوبی است و برای ایران تا سال 1389 جز آفات قرنطینه ای بوده و بعد از ورود آن به کشور ایران به سرعت انتشار یافته و هم اکنون جز آفات کلیدی اکثر مناطق گوجه فرنگی کاری در کشور محسوب می شود. نتایج بدست آمده از بررسی آزمایشگاهی بیولوژی این حشره به وسیله برگ بریده در سه نسل متوالی، نشان داد که میانگین طول مراحل نابالغ (تخم، لارو و شفیره) به ترتیب 27/5، 18/12 و 19/12 روز بود. زنده مانی کل 48، 94/46 و 67/61 درصد به ترتیب برای نسل های اول، دوم و سوم محاسبه گردید. در آزمایش ارزیابی خسارت پذیری، ارقام مورد مطالعه، به چهار گروه طبقه بندی شدند که ارقام atabay، cluse وservent ارقام مقاوم نسبی، ارقام yagmur، kubra و super strain b نیمه مقاوم نسبی، ارقام milas، iraz، prenses وhazara centetis نیمه حساس نسبی و رقم y-32-227 به عنوان حساس نسبی معرفی شده اند. آزمایش های بررسی مقاومت آنتی زنوز در دو مرحله فنولوژیکی 30 و 60 روزه گی گیاه گوجه فرنگی انجام پذیرفت. نتایج بدست آمده از آزمایش های بررسی مقاومت آنتی زنوز ارقام مورد مطالعه نشان داد که در آزمایش ترجیح تخم ریزی اختلاف معنی داری بین ارقام مورد مطالعه وجود نداشت. در مورد آزمایش استقرار لاروهای نئونات در مرحله اول فنولوژیکی گیاه میزبان (30 روزه گی) بیشترین درصد استقرار لاروی با 66/76 درصد مربوط به رقم iraz و کم ترین درصد استقرار لاروی مربوط به رقم atabay با 50/52 درصد می باشد که از نظر آماری در دو گروه مجزا قرار گرفتند. در مرحله ی دوم فنولوژیکی (60 روزه گی) بیشترین درصد استقرار لاروی مربوط به رقم atabay با 56 درصد و کم ترین درصد استقرار لاروی مربوط به رقم cluse با 32 درصد بوده اند. بررسی پارامترهای جدول زندگی پروانه ی مینوز روی 3 رقم متداول گلخانه ای atabay، cluse و prenses به وسیله ی برگ بریده شده، انجام گرفت. داده های بدست آمده براساس جدول زندگی دو جنسی سنی- مرحله ای تجزیه تحلیل گردید. نتایج به دست آمده نشان داد، رقم cluse دارای کمترین مقدار نرخ ذاتی افزایش جمعیت(r) با 1222/0 روز1-، نرخ متناهی افزایش جمعیت(?) با 1301/1 روز1-، نرخ خالص تولید مثل(r0)1748/19 ماده/ماده/نسل و نرخ ناخالص تولیدمثل (grr) با 561/30 ماده/ماده/نسل در مقایسه با دو رقم دیگر بود که می تواند میزبان نامناسبی برای این آفت محسوب شود. در مجموع نتایج بدست آمده نشان داد، ارقامatabay و cluse را به عنوان ارقام مقاوم نسبی، نسبت به سایر ارقام مورد مطالعه معرفی نمود.

چکیده: پروانه مینوزگوجه فرنگی)tuta absoluta meyrick (lep: gelechiidae،یکی ازآفات مهم ومخرب گوجه فرنگی است که اولین باردرایران درسال 1389 وازاستان آذربایجان غربی گزارش شد. این آفت ازتمام بخش های هوایی گیاه میزبان تغذیه نموده وباعث ایجادخسارت روی گیاه میزبان ازطریق کاهش رشدمیزبان،ایجادمینوزبرگ،خسارت به میوه وکاهش بازارپسندی محصول می-شودوموجب ازبین رفتن 50 الی 100 درصدمحصول گوجه فرنگی می گردد. کنترل این آفت در اکثرنقاط دنیابااستفاده ازحشره کش هاصورت می گیرد. دراین تحقیق اثرآفت کش های ایندوکساکارب وامامکتین بنزوآت برروی لارو های سن دو مپروانه مینوز برگ گوجه فرنگی موردبررسی قرارگرفت. آزمایش های زیست سنجی به روش غوطه ور سازی برگ تحت شرایط دمای° c 1±26 ،رطوبت نسبی 5 ±70 درصد ودوره نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی درآزمایشگاه انجام ومرگ و میرآن ها بعد از 24 ساعت ثبت شد. مقادیرlc50برای امامکتین بنزوآت و ایندوکساکارب به ترتیب13/2 و87/25میلی گرم برلیتریاپی پی ام بود.نتایج زیست سنجی حشره کش ها نشان داد که امامکتین بنزوآت کشندگی بیشتری را در مقایسه با ایندوکساکارب بر روی لارو سن 2مینوز برگ گوجه فرنگی ایجاد می کند. همچنین دوز های زیر کشنده ایندوکساکارب و امامکتین بنزوآت ، اثر منفی روی طول عمر و باروری حشرات کامل آفت داشتند.

به منظور بررسی فون کنه های شکارگر زیرراسته ی prostigmata در باغ های شهر شاهیندژ، نمونه برداری های متعددی از خاک و اندام های هوایی گیاهان زراعی و باغی طی فصل زراعی 1392 صورت پذیرفت. در این مطالعه تعداد 1100 اسلاید میکروسکوپی تهیه گردید و در مجموع 28 گونه از 11 جنس متعلق به 7 خانواده شناسایی گردید که از بین آنها تعداد 3 گونه برای فون کنه های ایران، جدید بودند که با علامت * نمایش داده شده اند. طی این مطالعه از خانواده های stigmaeidae (12 گونه)، raphignathidae (4 گونه)، cryptognathidae (3 گونه)،cheyletidae (1 گونه)، pseudocheylidae (2 گونه)، bdellidae (1 گونه) و caligonellidae (5 گونه) جمع آوری و شناسایی شدند. caligonellidae grandjean, 1944 neognathus terrestris (summers & schlinger), 1955; molothrognathus azizi ueckermann & khanjani, 2002; m. mehrnejadi laing & zhang, 1997; m. mikaeeli ahaniazad & bagheri, 2012; m. bahariensis ueckermann & khanjani, 2003. stigmaeidae oudemans, 1931 stigmaeus elongatus berlese, 1886; s. marandiensis bagheri & ueckermann, 2011; s. miandoabiensis bagheri & zarei, 2012; s. pilatus kuznetzov, 1978; s. pulchellus kuznetzov, 1978; s. shabestariensis haddad, lotfollahi & akbari, 2010; s. malekii haddad, bagheri & khanjani, 2006; s. cariae khanjani, 2012; eustigmaeus nasrinae khanjani & ueckermann, 2002; storchia robustus (baralse), oudemans, 1923; s. ardabiliensis akyol, 2011; ledermuelleriopsis zahiri khanjani & ueckermann, 2002; cheylostigmaeus gharekhanii navaei- bonab & bagheri, 2011. raphignathidae kramer, 1877 raphignathus zhaoi hu, jing & liang, 1995; r. azarshahriensis ahaniazad & bagheri, 2012; r. giselae meyer & ueckermann, 1989; r. gracilis rack, 1962. pseudocheylidae oudemans, 1909 anoplocheylus sinai bagheri, 2012; a. tauricus livshitz & mitrofanov. cryptognathidae oudemans, 1902 favognathus acacia* do?an & ayyildiz, 2004; f. orbiculatus* livshitz, 1974; f. gersoni* luxton, 1993. cheyletidae leach, 1815 acaropsellina sollers kuzin, 1940 bdellidae du?es, 1834 spinibdella cronini (baker and balock, 1944).

گردو juglans regia l یکی از محصولات مهم کشاورزی استان آذربایجان شرقی بوده و کرم خراط مهم ترین آفت آن می باشد. مقدار کاهش خسارت در تیمار شکار انبوه 54.84% برآورد گردید.

این تحقیق در شرایط آزمایشگاهی، به منظور بررسی کارایی حشره کش اسپینوسد در کنترل سوسک چهار نقطه ای حبوبات و شپشه ی قرمز آرد صورت گرفت. همچنین کارایی خاک دیاتومه (diatomaceous earth) به عنوان یک حشرهذکش کم خطر و با نحوه ی اثر فیزیکی در کنترل سوسک چهار نقطه ای حبوبات و شپشه ی آرد به صورت تنها و نیز در اختلاط با حشره کش اسپینوسد جهت بررسی اثرات متقابل آن ها مورد بررسی قرار گرفت

چکیده: شب پره ی مینوز گوجه فرنگی tuta absoluta (meyrick) (lep.: gelechiidae) یکی از آفات کلیدی مزارع گوجه فرنگی می باشد. در صورت عدم کنترل این آفت در مزارع گوجه فرنگی می تواند 30 تا 100 درصد خسارت وارد سازد. شب پره مینوز گوجه فرنگی علاوه برگوجه فرنگی از سایر گیاهان خانواده بادمجانیان نیز تغذیه می نماید. در بررسی حاضر تاثیر تغذیه حشره از پنج گیاه خانواده ی بادمجانیان شامل گوجه فرنگی ارقام (han ran) و (super chief) ، سیب زمینی ارقام ((agria و (fontana) و تاجریزی solanum nigrum بر روی پارامترهای جدول زندگی شب پره ی مینوز گوجه فرنگی t. absoluta در شرایط آزمایشگاهی با شرایط دوره روشنایی:تاریکی 8:16، دمای 1±25 درجه سیلسیوس و رطوبت 5±65 درصد با استفاده از برگ بریده مورد مطالعه قرار گرفت. حشرات از کلنی موجود در دانشگاه مراغه جدا گردید و بطور جداگانه دو نسل متوالی روی هر میزبان پرورش داده شد. داده های بدست آمده به کمک برنامه ی دو جنسی سنی- مرحله ای چی (2014) تجزیه گردید. بررسی ها نشان داد که هرچند گوجه فرنگی به عنوان میزبان ترجیحی این حشره شناخته می شود ولی این حشره در صورت ایجاد شرایط مساعد زمانی و مکانی می تواند به صورت آفت جدی روی سیب زمینی ایجاد خسارت نماید. همچنین تاجریزی به عنوان علف هرز مزارع و باغات می تواند بعنوان میزبان ثانوی بخشی از جمعیت آفت را روی خود حفظ نماید و منبعی برای آلودگی های مزارع باشد. باتوجه به اینکه درصد زنده مانی تخم، لاروها و شفیره ی شب پره ی مینوز گوجه فرنگی روی تاجریزی بالا می باشد و همچنین لاروهای حشره رفتار پراکنشی دارند، در صورت حضور این علف هرز در مزارع گوجه فرنگی و سیب زمینی لاروها می توانند بعد از تفریخ بر روی آن منتقل شده و سبب افزایش جمعیت و منشاء آلودگی-های بیشتر در نسل های بعدی باشد.

: پروانه ی مینوز گوجه فرنگیtuta absoluta (meyrick) یکی ازآفات مهم گوجه فرنگی محسوب می شود. این آفت بومی امریکای جنوبی می باشد. پروانه ی مینوز گوجه فرنگی در ایران تا سال 2010 جز آفات قرنطینه ای بوده و برای اولین بار نمونه هایی از این آفت از روی گوجه فرنگی در نوامبر 2010 از ارومیه در استان آذربایجان غربی جمع آوری گردید. در بررسی حاضر برخی از پارامترهای زیستی این آفت روی 4 غذایی مصنوعی به همراه یک غذای شاهد(برگ گوجه فرنگی) مورد بررسی قرارگرفت. داده های بدست آمده براساس جدول زندگی دو جنسی سنی- مرحله ای تجزیه گردید.

زیستی و حدوث اوج جمعیت و فروکش آن در طول فصول زراعی سال های 1376 و 1377، انجام گرفت . همچنین به دلیل تاثیر تغذیه در میزان باروری حشرات کامل و کارآیی شکارگری بالتوری سبز، اثرات تغذیه از سه گونه متفاوت شته ها شامل شته آرد آلود سیب (dysaphis mali)، شته سبز هلو (myzuspresicae) و شته اقاقیا (aphis crassivora) و نیز میزان تحمل لاروهای سنین مختلف به گرسنگی در شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت . مطالعه تغییرات جمعیت حشرات کامل با استفاده از یک تله نوری انجام گرفت . در مطالعه جمعیت های مراحل تخم و لاروی، از 12 درخت شاخص مشتمل بر: درختان سیب ، گلابی، گردو و اقاقیا (3 درخت از هر یک) با استفاده از یک قیف اشنایدر و روش ضربه زنی به سرشاخه ها، از لاروها و با بررسی سرشاخه ها و محل تجمع شته ها به صورت هفتگی نمونه برداری شد. نتایج حاکی از وجود دو نسل سالیانه بود و نسبت جنسی شکارهای حاصل از تله نوری 3/9:1 بدست آمد. در بررسی های آزمایشگاهی، میزان تغذیه لاروهای سنین مختلف بالتوری سبز از لاروهای سه گون شته فوق الذکر و طول دوره نشو و نمایی مراحل قبل از حشره کامل، وزن شفیره های حاصل و تحمل مراحل لاروی به گرسنگی مورد بررسی قرار گرفت . پرورش لاروها با استفاده از ظروف پلاستیکی جایخی در انکورباتور تحت شرایط 16:8 (نور به تاریکی) و دمای 25 +- 1 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 75 +- 5 درصد عملی گردید. شفیره ها جداگانه وزن شده و حشرات کامل منتج از آنها در طول مدت تخمگذاری با غذای مصنوعی (شامل آب ، شکر و عصاره مخمر به نسبت وزنی 1:1:1) پرورش یافتند. نتایج حاکی از آن بود که شکار مطلوب ، با افزایش وزن شفیره و قدرت باروری حشرات کامل شکارگر و کاهش طول مدت نشو و نمایی، نه تنها میزان تغذیه از شکار را افزایش می دهد، بلکه با افزایش جمعیت شکارگر، روند تغییرات جمعیتی آن را تحت تاثیر قرار داده و به دنبال آن، تغییرات جمعیتی شکار، جمعیت شکارگر را تحت تاثیر قرار می دهد.