اصطلاحات تصوف و عرفان در شعر و ادب ما، از دیرباز رایج گردیده است و شاعران و عارفان و نویسندگان متصوفه به موضوعات تصوف و عرفان و اصطلاحات آن اشاراتی فراوان نموده اند. و بعضی از عرفا در مورد آئین تصوف کتابهایی نوشته اند که یکی از آنها رسایل شاه نعمت الله ولی است که غالبا به صورت کلمات قصار و جمله های کوتاه بیان شده و حاوی نکات بسیار مثبت است . فرهنگ اصطلاحات عرفانی رسایل منثور شاه نعمت الله ولی که موضوع این پایان نامه است خواننده را راهنمایی می کند که با دانستن آنها اولا: متون عرفانی را اعم از نثر و نظم بهتر فهم کند و به معنا و مفهوم ابیات و نوشته های متصوفه بیشتر پی ببرد.موضوع دیگر، که بسیار حائز اهمیت است جهان بینی شاه نعمت الله ولی است که برخلاف بعضی از متصوفان که ترک دنیا را تجویز می کنند و خودپشت پا به امور دنیوی می زنند ، شاه نعمت الله ولی معتقد است که عارف می تواند هم به امور دنیوی خود برسد و زندگی خوب و آبرومندی داشته باشد، کار کند و نیازهای مردم را برآورده سازد، مفید و مثمر باشد و در عین حال به ظواهر دنیوی و مادیات فریفته نشود و نهایت توجه خود را به حق و رضایت او معطوف دارد. این اندیشه در شرح و بیان اصطلاحات عرفانی او کاملا مشهود است.در بیشتر کلمات قصار شاه نعمت الله که در تعریف اصطلاحات تصوف بیان شده علاوه بر تببین مباحث عرفانی مانند ، حال ، مقام، صحو، سکر و غیره ، مسایل دیگری نیز آمده که بسیار جالب و خواندنی است.