رشد فرآیندهای صنعتی، افزایش آلودگی های وابسته را به همراه داشته است . در سالهای اخیر مخاطرات حاصل از آلاینده ها بر زندگی بشر به گونه ای بوده است که امروزه بررسی اثرات زیست محیطی و مدیریت کاهش آنها یکی از اجزای فرایندهای توسعه محسوب می شود. آبهای زیرزمینی نیز به عنوان بزرگترین منابع آب شیرین در کره زمین از این گزند مصون نمانده است. درک پتانسیل آلودگی پهنه های زمین ساختی ، به آلاینده های احتمالی می تواند تا حد زیادی ما را در پیشگیری و مدیریت کیفی این منابع حیاتی یاری نماید. در این مطالعه با استفاده از سیستمهای فازی ، مدلی به منظور ارزیابی آسیب پذیری سفره های آب زیرزمینی ، بر مبنای پارامترهای ‏‎drastic‎‏ در مقیاس منطقه ای ارائه گردیده است. در نهایت خروجی مدل در یک مطالعه فرضی در قالب سیستم مدیریت اطلاعات جغرافیایی ‏‎gis‎‏ ارائه گردیده است.