ید - 131 یکی از رادیو داروهایی است که در درمان سرطان تیروئید به کار می رود هدف اصلی در این تحقیق محاسبه دوز جذب شده در کل بدن بعد از تجویز ید 131 در درمان سرطان تیروئید به وسیله شبیه سازی کامپیوتری است. دو کد شبیه سازی ‏‎mcnp4a‎‏ و ‏‎its‎‏ استفاده شدند. بدن انسان به وسیله بیضیگون که با آب و بافت نرم پر شده بود شبیه سازی شد. ابعاد فانتومها به وسیله ‏‎brownell‎‏و همکارانش پیشنهاد شده بود . انرژی بحای مانده در فانتومها برای فانتومهای مختلف به وسیله دو کد محاسبه شد و نسبتهای جذب بدست آمد . نتایج با داده های منتشر شده توسط ‏‎brownell‎‏و همکاران مقایسه شد. نتایج بدست آمده از mcnp4a‎‏ با داده های مرجع توافق خوبی داشتند. ولی نتایج ‏‎its‎‏ چنین نبود. برای محاسبه دوز جذب شده ما دوز بتا و گاما را محاسبه نمودیم و مجموع آنهارا برای بدست آوردن دوز کل بدست آوردیم نتایج منتشر شده توسط ‏‎mirdose‎‏ که فانتوم ‏‎cristy/eckerman‎‏ را استفاده می کند مقایسه شد. تفاوتهای در حدود 70 درصد بود که نتیجه خوبی نبود ولی این نتیجه قابل انتظار بود چون ما در محاسبه دوز تقریبات زیادی به کار بردیم مهمترین تقریب به کار برده شده استفاده از نیمه عمر فیزیکی بجای نیمه عمر موثر بود که به کمک نیمه عمرهای فیزیکی و بیولوژیکی بدست می آید. تعیین نیمه عمر بیولوژیکی نیاز به تجهیزات بیمارستانی دارد که برای ما قابل دسترسی نبود. در یک نگاه کلی میتوان گفت که کد mcnp4a‎‏ یک کد مناسب در محاسبه دوز جذب شده می باشد ولی ‏‎its‎‏ چون برای محیط های کوچک نوشته شده است برای شبیه سازی کل بدن انسان مناسب نمی باشد.