هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثرات درمانی و عوارض جانبی (تنفسی) ترامادول و مقایسه آن با مورفین در بیماران پس از جراحی شکم، در بخش جراحی 2 و جراحی زنان بیمارستان شریعتی تهران می باشد.مطالعه به صورت ‏‎open lable‎‏- تصادفی و ‏‎single centre study‎‏ انجام شد و از تاریخ ‏‎28/07/1999‎‏ تا 1999/10/20 بطول انجامید. در مجموع 64 بیمار وارد طرح شدند که 32 نفر با ترامادول و 32 نفر با مورفین درمان شدند. در هر گروه 2 مرد و 20 زن وارد مطالعه شدند.متوسط سن افراد در گروه ترامادول 15+-48 و در گروه مورفین 16+-43 بود. یک گروه پس از جراحی، ‏‎100mg/5ml‎‏ ترامادول و گروه دیگر ‏‎5mg/5ml‎‏ مورفین دریافت کردند. دارو به محض شکایت بیمار از درد تزریق شد. فعالیت تنفسی و میزان اشباع اکسیژن خون شریانی قبل و بعد از تحویز دارو (طی 24 ساعت) توسط دستگاه کاپنوگراف بررسی شد.شدت درد بیمار به روش 4 درجه ای مقیاس درجه بندی گفتاری ‏‎vrs (verbar rating scale)‎‏ در ساعات 0-1-5/1-3-5/4-6-8-12 و 24 پس از دریافت دارو بررسی گردید. در مورد مقدار داروی مصرف شده، مشاهده شد که در گروه ترامادول، بیماران به طول متوسط ‏‎194+-72mg‎‏ و در گروه مورفین ‏‎17+-7mg‎‏ دارو دریافت کرده اند.در آغاز مطالعه علایم حیاتی بیماران ثبت شد که تفاوت قابل ملاحظه ای بین دو گروه مشاهده شند توزیع نوع عمل سطح گسترده ای داشت و لاپاراتومی و کوله سیستکتومی بیشترین تعداد عمل را تشکیل می داد. تمام بیماران داروی بیهوشی دریافت کردند که بیشتری داروهای مصرفی دیازپام، سوفنتانیل، سوکسینیل کولین کلراید و تیوپنتال بود.تعیین میزان اشباع اکسیژن شریانی یکی از پارامترهای اساسی در مطالعه بود که تفاوت معنی داری د تغییر میزان اشباع اکسیژن بین دو گروه، پس از تزریق دارو مشاهده نشد ‏‎(p<0/472)‎‏. شدت درد در زماهای مختلف در دو گروه ثبت شد. در آغاز مطالعه تفاوتی در شدت درد بین دو گروه دیده نشد. اما در طی 24 ساعت مشاهده شد که گروه ترامادول در وضعیت بهتری از لحاظ تسکین بخشی قرار داشتند ‏‎(p<0/001)‎‏.