این پایان ناهم در شش فصل تنظیم گردیده است. فصل اول به معرفی فرهنگ و ادبیات عامیه می پردازد. در این فصل تمامی شاخه های ادب عامه از جمله افسانه ها، مثل ها، لالایی ها، ترانه ها، بازی های منظوم و چیستان ها را عنوان می کند و برای هر کدام مثالی می زند. در فصل دوم مقدماتی در مورد انیمیشن بیان می شود که این مقدمات، شامل: ریشه یابی انیمیشن، سابقه و ویژگی های آن و همچنین تکنیک هایی که با آن می توان انیمیشن کار کرد می باشد. فصل سوم خود به دو قسمت تقسمی میگردد، قسمت اول، تاریخچه ای از انیمیشن ایران و بررسی فیلم های آن که در آنها به طور مستقیم و غیرمستقیم از ادبیات فولکوریک استفاده شده است می باشد. قسمت دوم با مطلبی از فعالیت های دیزنی شروع گشته و سپس به بررسی برخی از فیلم ها و فیلم سازان انیمیشنی که در دنیا براساس ادبیات عامه کار کرده اند می پردازد. در فصل چارم با چند تن از اصحاب و دست اندرکاران انیمیشن کشور از جمله علی اکبر صادقی، علیرضا گلپایگانی، مهین جواهریان و دکتر اکبر عالمی پیرامون استفاده از این نوع ادبیات در انیمیشن گفتگوهایی انجام گردیده است. بالاخره در فصل پنجم با ارزیابی و مقایسه دو مقوله انیمیشن و ادبیات عامه به نقاط مشترک هر دو برای برقراری این اتصال با ذکر مثال هایی اشاره شده است. پس از فصل پنجم، نتیجه گیری و بعد از آن فصل ششم است که در آن شرحی است بر روند کار عملی و ساخت فیلم ((حالا نوبت منه)) به مدت حدود هشت دقیقه.