چکیده زمینه: وسواس بیماری مزمنی است که موجب اختلال در عملکردهای مختلف بیمار شده و درمان آن نیز به دلیل ماهیّت علایم و میل به ازمان آن دشوار و پیچیده است. هدف: بررسی باورهای فراشناختی و ویژگی¬های شخصیّتی افراد وسواسی و اثربخشی درمان شناختی-رفتاری بر کاهش علایم اختلال وسواس فکری-عملی است. مواد و روش¬ها: پژوهش به شیوه شبه آزمایشی و با طرح پیش آزمون-پس آزمون و پیگیری انجام گرفت. بدین منظور از میان افراد مبتلا به وسواس، نمونه ای شامل 20 نفر از افراد مبتلا به اختلال وسواس فکری-عملی به روش نمونه¬گیری تصادفیِ زمانی انتخاب شدند و با پرسشنامه های باورهای فراشناختی ولز (mcq)، ویژگی های شخصیّتی پنج عاملی کاستا و مک¬کری (neo-ffi) و علایم تشخیصی وسواس فکری-عملی مادزلی (moci) مورد پیش آزمون قرار گرفتند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی (10 نفر، درمان شناختی-رفتاری همراه با دارودرمانی) و کنترل (10 نفر، شیوه دارودرمانی) جایگزین شدند. درمان شناختی-رفتاری برای گروه آزمایشی اعمال شد، سپس هردوگروه توسط پرسشنامه وسواس فکری-عملی مادزلی در پایان جلسه های درمان گروه آزمایش و مرحله پیگیری مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها در محیط نرم افزارspss.21 و با روش های آمار توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل شدند. یافته¬ها: تفاوت معنادار در پس آزمون و پیگیری گروه آزمایشی در مقایسه با گروه کنترل در علایم وسواسی وجود دارد (01/0 .(p< مقایسه نتایج دو گروه در مرحله پیگیری نیز معناداربود (01/0 .(p<این تأثیر بر تمام مؤلّفه-های وسواس نیز مشهود بود. مؤلّفه های شخصیّت و باورهای فراشناختی اثر معناداری بر شدّت وسواس ندارد. بیشتر افراد وسواسی در طیف روان¬رنجورخویی و سپس باوجدان بودن قرار دارند. بین روان رنجورخویی با برون گرایی و گشودگی تفاوت وجود دارد که در هر دو مورد روان رنجورخویی میزان بیشتری را به خود اختصاص داده است، و دو صفت برون گرایی و گشودگی در این افراد میزان پایین تری داشته است. همچنین میزان با وجدان بودن به طور معناداری از میزان برون گرایی بیشتر است. بین باور اعتماد شناختی و سایر باورهای فراشناختی تفاوت معناداری وجود دارد و این باور نسبت به سایر باورها در بین افراد وسواسی از میزان کمتری برخوردار است. تنها رابطه معنادار مشاهده شده بین صفات شخصیّتی و باورهای فراشناختی، مربوط به رابطه معکوس برون گرایی و اعتماد شناختی است و سایر ضرایب مشاهده شده معنادار نیستند. نتیجه¬گیری: نتایج نشان می دهد که درمان شناختی-رفتاری در کاهش علایم بیماران مبتلا به اختلال وسواس فکری-عملی مؤثّر است. واژگان کلیدی: اختلال وسواس فکری-عملی، درمان شناختی-رفتاری، اثربخشی، دارو درمانی، باورهای فراشناختی، ویژگی¬های شخصیّتی.

چکیده ندارد.

در حال حاضر در کشور ما بدلیل افزایش کمی فارغ التحصیلان گروه علوم پزشکی عقیده برخی از دانشجویان و اساتید گروه علوم پزشکی این است که افت تحصیلی دانشجویان به علت عدم آگاهی آنها از آینده شغلی و تحصیلی خود می باشد، بنابراین نظرات مختلفی در خصوص آینده شغلی و تحصیلی دانشجویان گروه علوم پزشکی در جامعه ابراز می گردد که تعدادی از آنها جای تامل و تحقیق دارد . دندانپزشکی نیز به عنوان یکی از شاخه های علوم پزشکی از این مشکلات مستثنی نیست.افزایش تعداد فارغ التحصیلان ، کمبود مراکز بهداشتی-درمانی مجهز برای اشتغال این افراد ، هزینه بالای تاسیس مطب و ... پاره ای از مواد باعث بلاتکلیفی فارغ التحصیلان و افت تحصیلی دانشجویان دندانپزشکی شده است. بنابراین نویسنده برآنست تا در این زمینه به تحقیق بپردازد.

به منظور بررسی میزان تاثیر و کارآئی روش حساسیت زدائی از طریق حرکات چشمی و پردازش مجدد ‏‎(emdr) در درمان اختلال استرس پس از ضربه ناشی از جنگ ‏‎(war-related ptsd)‎‏ بعنوان جدیدترین روش درمانی مبتنی بر مواجهه در رویکرد رفتاری-شناختی که در سال 1989 توسط شاپیرو و بعنوان درمان انتخابی ‏‎ptsd‎‏ معرفی شده است، تعداد 24 نفر از جانبازان مبتلا به ‏‎ptsd‎‏ ناشی از جنگ از میان 55 نفر که دارای پرونده بالینی در کلینیک ویژه جانبازان شهرستان قزوین بودند، بطور تصادفی انتخاب، و پس از همتاسازی آنها در دو گروه مساوی ‏‎(n2=12,n1=12)‎‏ بر حسب متغیرهای سن، میزان تحصیلات و نوع داروی مصرفی، یکی ازگروهها بطور تصادفی بعنوان گروه آزمایش و گروه دیگر بعنوان گروه کنترل انتخاب شدند. هر دو گروه قبل و بعد از اجرای سه جلسه درمانی با روش ‏‎emdr‎‏ بر روی گروه آزمایش با مقیاس های تشخیص و درجه بندی ‏‎ptsd‎‏، واحدهای اضطراب ذهنی ‏‎(sud)‎‏، صحت و اعتبار شناخت ها ‏‎(voc)‎‏ مورد ارزیابی قرار گرفتند. ضمن آنکه از مقیاس های همیلتون برای ارزیابی افسردگی و اضطراب نیز در پس آزمون هر دو گروه استفاده شد. یافته های حاصل از پژوهش مبین آن بود که گروه آزمایش در پس آزمون خود نسبت به پیش آزمون، و در پس ازمون، در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنی دار در شدت علائم ‏‎ptsd‎‏، اضطراب ذهنی و شناخت منفی نشان داد. همچنین کاهش میزان اضطراب و افسردگی گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل در پس آزمون معنی دار بود. بطور کلی فرضیه های این پژوهش در رابطه با کاهش علائم مربوط به ملاکهای ((ب))، ((ج))، ((د)) و علائم همراه ‏‎ptsd‎‏، و اضطراب ذهنی و شناخت منفی، علائم اضطراب و افسردگی تحت تاثیر روش ‏‎emdr‎‏ در سطحی معنی دار مورد تائید قرار گرفت (در همه موارد ‏‎p<0/01‎‏).علاوه بر این، یافته های دیگر این پژوهش موید وجود همبستگی مثبت و معنی دار در بین اضطراب ذهنی با شناخت های منفی، اضطراب ذهنی با علائم اضطرابی و افسردگی با شناخت های منفی بود. یافته هی پژوهش بطور کلی موید تاثیر سریع روش ‏‎emdr‎‏ در کاهش علائم ‏‎ptsd‎‏ بوده، و نتایج حاصل همسو با یافته های مربوط به پژوهش های دیگران در این زمینه می باشد. محدودیت های پژوهش بیان و پیشنهادهایی برای انجام پژوهش های دقیق تر ارائه شده است. در پایان به دلیل کوچک بودن حجم نمونه، سه نفر از بیماران که بطور موفقیت آمیز با روش ‏‎emdr‎‏ درمان شده اند، بصورت موردی گزارش گردیده اند.