موضوع این رساله مکانیزمهای کنترل قدرت سیاسی دراسلام و غرب است. یکی از فروعات مهم تئوری دولت در غرب تعیین ساز و کارهای کنترل قدرت سیاسی از قبیل تحدید اختیارات رهبران ، مسئولیت حاکم، حکومت قانون، اصل تفکیک قوا، استقلال قوه قضائیه و قانون اساسی و ... می باشد. سیستم سیاسی اسلام یک سیستم کنترل شده است و مهمترین مکانیزمهای کنترل قدرت سیاسی در اسلام سه تا است: امر به معروف و نهی از منکر، انتخابات و شورا. فرضیه اصلی رساله این است : در اندیشه سیاسی اسلام مکانیزمهای کنترل قدرت سیاسی بیرونی که در تئوری دولت در غرب مطرح است، بر پایه نظریه های دولت انتخابگرا(در مشروعیت) قابل اجراست و در تئوریهای دولت انتصابگرا برای کنترل قدرت سیاسی بر مکانیزمهای درونی تاکید می شود و به لحاظ نظری مکانیزمهای بیرونی کنترل قدرت سیاسی قابل اجرا نیست.