تحقیق حاضر به شکل گیری نگارگری ایرانی - از زمان ورود مغولان تا آغاز دوره تیموری - می پردازد . در این گستره تاریخی مکاتب تبریز ( عصر حکومت ایلخانان ) ، شیراز ( آل اینجو و آل مظفر ) و بغداد (آل جلایر ) را شامل می شود . آغاز این تحقیق به زمینه های شکل گیری این نقاشی پیش از مغولان به ویژه در مکتب سلجوقیان باز میگردد . سپس به گونه ای جامعتر به نسخ مصور دوران ایلخانی ، آل اینجو ، و جلایریان ، با تاکید بر جنبه های زیبایی شناختی و سبکشناختی آنها پرداخته شده است . در عین حال نسخ خطی مصور جدیدی نیز معرفی و مورد بررسی قرار گرفته است . ضمنا این تحقیق به فنون و شیوه های اجرایی استادان قدیم و ویژگیهای معرفت شناختی ، کارکردی و مضمونی هنر آنان نیز می پردازد . این پایان نامه به چهار فصل تقسیم می شود که عناوین آن به این ترتیب می باشند . 1- زمینه های فرهنگی ، اجتماعی و هنری پیش از دوران حکومتی مغولان ( ایلخانان ، آل اینجو ، آل مظفر و آل جلایر ) . 2- ویژگیهای عام نقاشی ایرانی . 3- زمینه های شکل گیری نقاشی دوره ایلخانی . 4- نقاشی ایران در دوران ایلخانان ، آل اینجو ، آل مظفر و آل جلایر .