امروزه در کنار مباحث سازگاری با محیط زیست، افزایش ایمنی خودرو دیگر مبحثی است که بسیار مورد توجه خودرو سازان بوده و از این رو طیف وسیعی از فعالیت های تحقیقاتی را در صنعت خودرو به خود اختصاص داده است.ایمنی فعال تحت تاثیر مستقیم سیستم سه گانه راننده، خودرو و محیط قرار دارد. عوامل موثر در این سیستم همچون میزان مهارت راننده با فن آوری به کار گرفته شده در خودرو و کیفیت زیر سیستم های آن (مثل میزان ساییدگی تایرها) و وضعیت جاده (میزان لغزندگی آن) از جمله عواملی هستند که به طور مستقیم بر ایمنی فعال خودرو نیز موثر می باشند. رفتار دینامیکی خودرو در وضعیت های حدی برای راننده ناشناخته بوده و با آنچه که او در مانورهای عادی انتظار دارد کاملا متفاوت است. این رفتار غیر قابل پیش بینی و عدم امکان اعمال کنترل موثر از طریق فرمان بر دینامیک جانبی خودرو در این وضعیت، در اکثر اوقات باعث بروز تصادف مرگبار می شود. در این تحقیق پس از بررسی و مشخص کردن عوامل ناپایداری خودرو در حال حرکت، ابتدا به سیستم های کنترلی ارائه شده، توسط محققان پیشین به صورت اجمالی پرداخته شده است و تاریخچه ای از آنها ارائه شده و راجع به لزوم استفاده از این سیستم ها به طور کامل توضیح داده می شود. سپس با استفاده از روابط، به مدل سازی دینامیکی خودرو پرداخته می شود که در اینجا مدل هفت درجه آزادی خودرو را شبیه سازی کرده و در ادامه پروژه با قرار دادن یک کنترلر pid و یک کنترلر فازی پاسخ سیستم را مورد بررسی قرار داده و عملکرد آنها را در مقابل حالت بدون کنترل مشاهده کرده و در نهایت برای اینکه مشخص شود کدام روش کنترل عملکرد بهتری دارد؛ نتایج حاصل از دو کنترلر کلاسیک و فازی بکار رفته نیز با هم مقایسه می شود و پیشنهاداتی در مورد اعمال این کنترلرها به بخش های مورد نظر در خودرو داده شده است.