در این پژوهش، به بررسی تأثیر عواملی از جمله پیش تیمار، ضخامت ماده، دما و سرعت هوای خشک کن و همچنین دمای آب مورد استفاده برای غوطه وری مواد در فرآیند آبگیری مجدد سیب زمینی و کدوسبز خشک شده پرداخته شد. نمونه ها، در ضخامت های 2 و 4 میلی متر، دما های50 و 65 درجه سانتی گراد و دو سرعت هوای 0/5 و 1 متر بر ثانیه تحت فرآیند خشک کردن در یک خشک کن سینی دار قرار گرفتند. پیش تیمار حرارتی و اسمزی (محلول 15% کلرید سدیم) روی نمونه های سیب زمینی انجام گرفت. سپس نمونه ها در آب مقطر با دما های متفاوت 25 و 55 درجه سانتی گراد، رطوبت دهی شدند (بررسی تأثیر دما روی نمونه های کدو سبز صورت گرفت). داده های مربوط به وزن و رطوبت، به کمک شاخص آبگیری، محاسبه ضریب نفوذ موثر با استفاده از قانون دوم فیک و مدل سازی توسط سه معادله پلگ، ویبال و معادله نمایی مورد تحلیل و بررسی قرار گرفتند. با توجه به نتایج بدست آمده، افزایش دما و سرعت خشک کردن تأثیر مثبتی در روند آبگیری نمونه ها داشته، در حالی که افزایش ضخامت و همچنین پیش تیمار اسمزی، موجب کاهش این توانایی شده است. افزایش دمای آب نیز تنها موجب افزایش نرخ آبگیری کدو سبز در مراحل ابتدایی فرآیند شده است. محاسبه ضریب نفوذ موثر نیز تأییدی بر مشاهدات بوده است. نتایج حاصل از مدل سازی، برتری معادله پلگ را به دلیل بالاتر بودن مقدار ضریب همبستگی (r2) و پایین تر بودن مقادیر sse و rmse در مقایسه با دو مدل دیگر، در برازش داده ها نشان داده است.