در تحقیق حاضر، اثرات زلزله های متوالی و زلزله ی منفرد نزدیک گسل بر روی نیازهای جابجایی و جابجایی نسبی قاب های خمشی فولادی ویژه با ارتفاع های متفاوت ارزیابی شده است. در این راستا سه قاب فولادی سه، نه و بیست طبقه بر اساس آیین نامه های رایج در ایران برای مناطق با خطر نسبی لرزه خیزی زیاد طراحی شده اند. پاسخ این قاب ها تحت اثر زلزله های متوالی و زلزله های منفرد نزدیک گسل بررسی و با هم مقایسه شده است. به علت کمبود رکوردهای توالی لرزه ای نزدیک گسل واقعی، از توالی های لرزه ای مصنوعی جهت ارزیابی نیازهای جابجایی نسبی این قاب-ها استفاده شده است. این توالی های لرزه ای مصنوعی به وسیله ی ترکیبات اتفاقی و منطقی از وقایع منفرد واقعی ساخته شده اند. نتایج این تحقیق نشان می دهد که وقوع زلزله های متوالی، نیازهای جابجایی و جابجایی نسبی این سازه ها را نسبت به حالت وقوع زلزله های منفرد به صورت محسوسی افزایش داده است. از آنجایی که قوانین فعلی منجر به دست کم گرفتن جابجایی نسبی مورد نیاز در حالت توالی لرزه ای می شوند، تحقیق حاضر نشان می دهد، فرضیه های فعلی جهت ساختن زلزله طرح مناسب نبوده و بنابراین منجر به دست کم گرفتن خسارات سازه ای می شوند.