نظر به اینکه بازاریابی محصولات کشاورزی به کلیه عملیاتی که از هنگام تولید محصول تا مصرف آن انجام می شود و با ابعاد اجتماعی و اقتصادی و محیطی همراه می شود و با توجه به پارادایم توسعه پایدار که در بطن خود بازاریابی پایدار را نیز در بر می گیرد و این خود به توسعه پایدار منجر می شود، به این مسئله پرداخته شده که الگوی بازاریابی در منطقه مورد مطالعه ناپایدار است. با همه این تفاسیر پژوهش حاضر بر آن است که به این دو پرسش پاسخ گوید که: بازاریابی محصولات کشاورزی در منطقه مورد مطالع از چه الگویی پیروی می کند؟ و این بازاریابی سبب چه پیامدهایی شده است؟ روش تحقیق این پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی با استفاده از پرسش نامه می باشد که اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج آزمونهای آماری نشان داد که بر اساس نظرات جامعه نمونه شاخص های قابلیت دسترسی، اعتقاد به سودآوری، جریان اطلاعات، زیرساخت، رضایت شغلی، آموزش و سطح آگاهی از دانش روز تولید محصول انجیر در وضعیت موجود در منطقه مورد مطالعه پایین تر از حد متوسط برآورد شد و لذا فرضیه اول پژوهش تایید گردید و میزان اهمیت کلیه شاخص ها از نگاه باغداران روستایی بیشتر از میانگین استاندارد ارزیابی شد