پوسیدگی دندان از جمله بیماریهای شایع انسان است که از گذشته های بسیار دور شروع داشته و بواسطه تغییرات رژیم غذایی انسان تا سال 1970 روند افزایش داشته است و از آن بعد رو به کاهش نهاده است . در باره پوسیدگی نظریات گوناگونی در اتیولوژی آن وجود دارد و تحقیقات زیادی انجام شده است پوسیدگی در محل های مختلف دندان ایجاد می شود و همچنین انواع مختلفی دارد. در ایجاد پوسیدگی عوامل متعددی نقش دارند و همچنین فاکتورهای بسیاری در پیشگیری یا درمان پوسیدگی معرفی شده است . این تحقیق به منظور یافتن ارتباطی بین سن و جنس بیماران با کلاس پوسیدگی دندانی آنان انجام شده است تا بتوان متعاقب انجام این تحقیق عوامل موثر بر روند پوسیدگی را بهتر شناسایی کرد و نهایتا" مسائل مربوط به پیشگیری را دریافت . نتایج به قرار زیر است : 1 - در سنین نوجوانی و جوانی (12 - 29 ) پوسیدگی های کلاس i بیشتر مشهود است . 2 - پوسیدگی های سطوح صاف دیرتر از پوسیدگی های پیت و فیشور حادث می شوند. 3 - میانگین پوسیدگی های مختلف در مورد خانمها در اکثر گروههای سنی بیشتر از آقایان است . 4 - میانگین پوسیدگی در سیگارها بالاتر است . 5 - خانمها بیشتر از آقایان به درمان پوسیدگی دندان ، اهمیت م دهند. 6 - اغلب افراد تمایلی به استفاده از نخ دندان ندارند. 7 - پوسیدگی های کلاس v در افراد سیگاری شایعتر است .

در این مطالعه شاخص dmft یعنی براساس شمارش دندانهای پوسیده، ترمیم شده، از دست رفته موجود در داخل دهان بیمار مراجعه کننده به دانشکده دندانپزشکی زاهدان انجام یافته است .

تاکنون مطالعات و تحقیقاتی مقطعی در زمینه پوسیدگی دندانی در افراد دیابتیک و سالم انجام شده در مورد میزان پوسیدگی دندان درافراد دیابتیک و سالم بین محققین این رشته اختلاف عقیده و نظر وجود دارد. بنابراین با وجود این اختلافات عقیده در زمینه رابطه دیابت و پوسیدگی و یا به عبارت دیگر رابطه دیابت با شاخص ‏‎dmf‎‏در سال 1380پژوهشی با هدف بررسی رابطه دیابت کنترل شده و شاخص‏‎dmf‎‏در بیماران دیابتیک تحت پوشش مرکز دیابت زاهدان انجام شد. این بررسی به روش ‏‎cohort study‎‏روی 59بیمار دیابتیک انجام گرفت.

درمان ریشه برای دندانپزشکان توانایی نگهداری دندانهایی را فراهم کرده است که تا چند دهه پیش بدون درنگ کشیده می شدند. این درمانها همراه با افزایش آگاهی عمومی در مورد منفعتهای بهداشت دهان و دندان باعث شده که تعداد قابل توجهی از دندانها معالجه ریشه بشوند. در گذشته درآوردن دندان به عنوان تنها راه درمانی جهت نجات بیماران به حساب می آمد. حتی اگر دندانپزشک قادر به درمان ریشه بود، به دلیل تخریب زیاد نسج دراثر پوسیدگیها و شکستگیهای وسیع و ترس و هراس یا عدم توانایی درترمیم تاج باعث کشیده شدن دندان می شد. اغلب دندانهای معالجه ریشه شده پس از درمان دارای ساختمان تاجی تخریب شده و فاقد نسج کافی جهت نگهداری و ترمیم مناسب تاجی هستند، که امروزه با پیشرفت تکنیکها و تنوع مواد، برگرداندن این دندانها به فانکشن نرمال و ترمیم آنها دراکثر موارد انجام پذیر می باشد. باید توجه داشت که نمی توان برای ترمیم تاج این دندانها فرمول خاصی بیان کرد چون هرکدام وضعیت خاص خود را داشته ، لذا طرح ترمیم منحصربفردی نیز باید برای آن اندیشید که علاوه بر محافظه کارانه بودن ، بهترین راه درمان نیز به حساب آید.

تغییر رنگ های دندانی از نظر منشا و نمای ظاهری متعدد اند که چگونگی و میزان موفقیت درمان بستگی به عامل ایجاد کننده دارد، از شایع ترین تغییر رنگ ها می توان به تغییر رنگ ناشی از مصرف تتراسایکلین، فلوئوروزیس، رنگ های ایجاد کنده در اثر مواد پر کننده تاج و ریشه دندان، نکروز پالپ و تجزیه محتویات آن، خون ریزیی داخل پالپ و نفوذ آن به داخل توبولهای عاج، عوامل خارجی موجود در مواد غذایی و موارد متعدد دیگر اشاره کرد که در متن به تفصیل شرح داده شده است. در مورد درمان ضایعات تاکنون روشهای درمانی مختلفی ذکر شده از جمله روکش کردن تمام تاج دندان، استفاده از ‏‎laminate veneer‎‏ باندینگ کامپوزیت و در نهایت ‏‎bleaching‎‏ که از این میان به دلیل مزایای متعددی که ‏‎bleaching‎‏ بر سایرین دارد به عنوان درمان انتخابی تشریح گردید. البته در بعضی موارد مثل آمیلوژنزیس و دتینوژنزیس ناقص، به علت شدت ضایعات و نقائص ساختمانی نمی توان تنها به تکنیک ‏‎bleaching‎‏ اکتفا نمود و به درمانهای دیگری نیاز می باشد. در روش درمانی ‏‎‏‎bleaching‎‏، با بهره گیری از اثر ترکیب شیمیایی متعدد همانند پراکسید هیدروژن، سدیم پربورات و سایر وسائل فعال کننده این مواد، دندانهای تغییر رنگ یافته، رنگ اصلی خود را بدست می آورند. با بررسی مقالات و معایب ‏‎bleaching‎‏ معلوم گردید که کاربرد حرارت و پر اکسید هیدروژن دارای اثراتی بر دندان چون تحلیل خارجی سطح ریشه می باشد، بنابراین لازم است که در صورت امکان از استفاده این مواد به طور داخل تاجی اجتناب کرد و هنگام ‏‎‏‎bleaching‎‏ داخل تاجی صرفا از روش ‏‎walking bleaching‎‏ و ترکیب سدیم پربورات و آب مقطر استفاده نمود. در پایان یادآوری نکات ذیل لازم می باشد: 1-قبل از اقدام به ‏‎bleaching‎‏ و شروع درمان حتما به عوارض جانبی مصرف داروهای شیمیایی روی نسوج دندانیه مانند تحلیل ناحیه سرویکال ریشه توجه نموده و جهت پیشگیری از چنین رخدادهایی اقدامات لازم را انجام دهیم. 2- از موارد عدم کاربرد ‏‎bleaching‎‏ آگاهی داشته باشیم. 3-قبل از اقدام به ‏‎bleaching‎‏ پیش آگهی آن را بدانیم. 4-مواردی را که ‏‎bleaching‎‏ باید با سایر روشهای درمانی همراه باشد را در نظر بگیریم. 5-در صورت به وجود آمدن عوراض ‏‎bleaching‎‏ راه های درمانی آن را بدانیم.