با توجه به نقش تبلیغات در بازار یابی و ترغیب مشتری به خرید از یک مارک تجاری، یکی از راه های ارتقا اثر بخشی تبلیغات، تخصیص صحیح و موثر بودجه آن به رسانه های ارتباط جمعی مختلف است. هر رسانه دارای محدودیت ها و توانایی های خاص خود است. این محدودیها و توانایی ها، برای میزان اثر بخشی در انجام رسالت تبلیغی آن رسانه یک سنگ محک است.در زمینه تخصیص بودجه، مدل های زیادی بسط و توسعه داده شده اند. اما این مدلها عوامل کیفی و کمی را در میازن اثر بخشی رسانه، تواما در نظر نمی گیرند. از سوی دیگر عده مطالبی که در مراکز اکادمیک و کارگاه های آموزشی ارائه می شود، بیشتر به جنبه های کمی مساله می پردازند و قابلیتهای رسانه و مخاطبان آنرا کمتر در نظر می آورند. اگر هم صحبتی به میان می آید بیشتر مبتنی بر قضاوت و تجربه بوده و آنزا به صورتی مدون و علمی ارائه نمی دهند.در این رساله، با توجه به معیارهای انتخاب رسانه که در ادبیات تبلیغات وجود دارد. و با عنایت به محدودیت ها و توانایی های هر رسانه و فرهنگ مردم ایران در استفاده از رسانه ها و با بهره گیری از فرایند تحلیل سلسله مراتبی، ضرایب اثر بخشی هر رسانه را بدسن آورده و به این ترتیب ضعف های موجود بر طرف شده است. بعد از بدست آوردن ضرایب اثر بخشی آنها را به عنوان ضرایب تایع هدف در یک برنامه ریزی ریاضی قرار داده، آنگاه با ملحوظ کردن محدودیت بودجه و محدودیت هایی که از سمت مرجع تصمیم گیری الزام می شود، سهم هر رسانه ارتباط جمعی از بودجه تبلیغات، بدست آمده است.