امروزه تثبیت خاک یکی از راه کار هایی است که کارشناسان مربوطه با اصول علمی و استفاده از تکنولوژی، مواد و مصالح مناسب را در تقویت خاک به کار گرفته و ویژگی های مهندسی، مکانیکی از جمله مقاومت، سختی، شکل پذیری و ظرفیت باربری آن را بهبود می بخشند. تثبیت خاک برای اهداف مختلفی نظیر کاهش تورم و انقباض خاک، کاهش رطوبت خاک، کاهش دامنه خمیری، کاهش ضخامت لایه های رو سازی، افزایش ظرفیت بار بری خاک، اصلاح خاک های نرم و کم مقاومت و غیره به کار می رود. خاک های رسی با توجه به اینکه قسمت اعظم از خاک های موجود در طبیعت را تشکیل می دهند و با عنایت به ویژگی های خاص مهندسی دارای اهمیت ویژه ای می باشند و عموماً در مسائل مهندسی جهت کاهش مشکلات ناشی از خاک های رس دار و تثبیت آنها از مواد افزودنی استفاده می شود. در تحقیق حاضر سعی شده است که پارامتر های فیزیکی و مقاومتی خاک رسی با افزودن 2، 3، 4 و 5 درصد وزنی از چسب (seko bond) بر پایه وینیل استات بعد از طی زمان عمل آوری (7 روز) مورد ارزیابی قرار گیرد. بر این اساس آزمایش های تراکم، حدود اتربرگ، تک-محوری، برش مستقیم و آزمایش cbr انجام گردید. پارامتر های شاخص خمیری، حد روانی و رطوبت بهینه روند کاهشی را در پی داشتند به طوری که با افزودن 3 درصد وزنی از چسب (seko bond) به کمترین مقدار خود رسیدند و مقاومت فشاری، وزن واحد حجم خشک و حد خمیری روند افزایشی را در پی داشتند به طوری که با افزودن 3 درصد وزنی از پلیمر مورد نظر به بیشترین مقدار خود رسیدند. پلیمر مورد نظر به دلیل اینکه مقاومت خودش را با از دست دادن آب به دست می آورد در شرایط اشباع روی خاک مورد مطالعه تأثیر کمتری داشته است.

استفاده از بتن غلتکی در ساخت روسازی رو به افزایش است. بتن غلتکی بتن متراکم با اسلامپ صفر است که توسط تجهیزات مشابه روسازی آسفالتی پخش و متراکم می گردد. بتن غلتکی دارای اجزای اساسی: سیمان، آب و سنگ دانه(گراول یا سنگ شکسته) مشابه بتن معمولی البته با نسبت متفاوت و حاوی آب کمتر در طرح مخلوط است. به دلیل استفاده از آب کمتر در اختلاط بتن غلتکی و در نتیجه پایین بودن نسبت آب به مواد سیمانی، بتن غلتکی دارای ویژگی های مقاومتی مشابه و یا کمی بیشتر از بتن معمولی است. دلیل دیگر برای استفاده از بتن غلتکی کاهش هزینه و زمان در پی اجرای آن است. این کاهش هزینه می تواند چشمگیر باشد که گاهی اوقات از 50 درصد تجاوز می کند. هدف از این تحقیق، ارزیابی تأثیر سنگ دانه های مختلف نظیر: سنگ دان? رسوبی(سنگ آهک)، سنگ دان? آذرین(بازالت) و سنگ دان? دگرگونی(کوارتزیت) و سنگ دان? رودخانه ای(آهک میکریتی و ماسه سنگ کوارتز آرنایتی و گری وکی) در مقاومت سایشی بتن غلتکی روسازی(rccp) است. برای این منظور، آزمایش های سنگ دانه: مقاومت در برابر ضربه(aiv)، ارزش ده درصد خردشدگی(tfv)، سایش لس آنجلس(la)، سایش میکرودوال، جذب آب و وزن مخصوص انجام شد. در طرح مخلوط، نسبت آب به سیمان 38/0 ثابت نگهداشته شد تا تأثیر سنگ دانه های مختلف در مقاومت سایشی ارزیابی شود. برای قالب گیری بتن غلتکی از چکش ویبره استفاده شد. برای نمونه های سخت شد? بتن، آزمایش های مکانیکی مقاومت فشاری، مقاومت کششی، مقاومت خمشی و مقاومت سایشی انجام گردید. روش چرخ پهن و بوهم برای اندازه گیری مقاومت سایشی بتن غلتکی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج آزمایش های مکانیکی سنگ دانه نشان می دهد که نتایج آزمایش سایش میکرودوال در مقایسه با آزمایش سایش لس آنجلس ارتباط بهتری با مقاومت سایشی بتن داشته و نتایج آزمایش لس آنجلس ارتباط بهتری با آزمایش ضربه ای سنگ دانه دارد. از طرفی نتایج مقاومت سایشی بتن های ساخته شده نشان می دهد که بیشترین مقاومت سایشی مربوط به بتن کوارتزیتی و کمترین مقاومت سایشی مربوط به بتن بازالتی به دلیل آلتراسیون شدید سنگ دانه های بازالتی است. همچنین مقایس? نتایج مقاومت فشاری و مقاومت سایشی بتن نشان می دهد که مقاومت سایشی تنها به مقاومت فشاری بتن بستگی ندارد از طرفی ارتباط مقاومت خمشی با مقاومت سایشی بتن غلتکی بیشتر از مقاومت کششی و مقاومت فشاری است.