این تحقیق با هدف بررسی تاثیر دمای بخاردهی و میزان فشرده سازی به مقاومت میخ و پیچ چوب فشرده شده صنوبردلتوئیدس انجام گرفت. برای این منظور تعداد 15 پایه درخت سا لم صنوبر از طرح جنگلداری آموزشی و پژوهشی دکتر بهرام نیا واقع در شصت کلاته گرگان بطور تصادفی انتخاب و قطع گردید. نمونه های مماسی از قسمت های سالم چوب برون تهیه گردید. عوامل متغیر در این آزمایش، درصد فشردگی در چهار سطح 20، 30، 40 و50 درصد و دمای بخاردهی در سه سطح 120، 140 و 160درجه سانتی گراد بود. نمونه ها به مدت 10دقیقه بخارزنی شد و بلافاصله زیر پرس داغ به مدت 20دقیقه تحت فشار در جهت شعاعی فشرده گردید. دانسیته نمونه های فشرده شده تعیین شد و آزمون های تعیین مقاومت به میخ و پیچ و آزمون خمش روی نمونه ها انجام گرفت سپس مقادیر حاصل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. جهت بررسی دقیق تر، تصاویر میکروسکوپی از نمونه های فشرده شده تهیه گردید. نتایج نشان داد که با افزایش درصد فشرد گی مقاومت میخ و پیچ، مدول الاستیسیته و مدول گسیختگی نمونه-های فشرده شده افزایش یافت. با افزایش میزان فشردگی تا %50 قدرت نگهداری میخ، حدود % -220، مقاومت به پیچ حدود % 120، مدول گسیختگی حدود %70، و مدول الاستیسیته حدود %40 نسبت به نمونه های فشرده نشده افزایش یافت. اثر دمای بخاردهی روی اغلب مقاومت ها معنی دار نگردید ولی کیفیت نمونه های فشرده شده را بهتر نمود. مشاهده تصاویر میکروسکوپی نتایج بدست آمده را تایید نمود و نشان داد که با افزایش درصد فشردگی میزان درهمرفتگی و همگنی الیاف بیشتر می شود، همچنین امکان بالا بردن فشردگی بیشتر وجود دارد.

در این بررسی امکان استفاده از پوست دانه آفتابگردان در صنعت تخته خرده چوب مورد بررسی قرار گرفت عوامل متغیر این تحقیق عبارتند از درصد اختلاط پوست دانه آفتابگردان با چوب در چهار سطح(0 ، 15 ، 30 و 100 درصد) و میزان چسب در سه سطح (9 ، 11 و 13 درصد)و زمان پرس در دو سطح (5 و 7 دقیقه) و بقیه عوامل ثابت در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که افزایش 15 درصد پوست دانه آفتابگردان به خرده چوب باعث افزایش مقاومت خمشی تخته ها به میزان 5/17 درصد نسبت به تخته ساخته شده از خرده چوب خالص شده است که بیانگر آن است که پوست دانه آفتابگردان احتمالا نقش فیلر را در تخته دارد ولی با افزایش بیشتر پوست دانه آفتابگردان باعث کاهش مقاومت خمشی می شود. میزان مدول الاستیسیته و چسبندگی داخلی تخته ها نیز با افزایش 15 درصد پوست دانه آفتابگردان افزایش می یابد اما اضافه نمودن بیشتر پوست دانه آفتابگردان باعث کاهش آنها می شود. نتایج نشان داد که افزودن پوست دانه آفتابگردان به میزان 15 درصد از لحاظ آماری تاثیری در میزان واکشیدگی پس از 2 و 24 ساعت غوطه وری در مقایسه با تخته های ساخته شده با 100 درصد خرده چوب ندارد، اما اضافه نمودن پوست دانه آفتابگردان باعث افزایش میزان واکشیدگی تخته ها می شود. افزودن پوست دانه آفتابگردان به تخته ها ی ساخته شده باعث می گردد که میزان جذب آب تخته ها پس از 2 و 24 ساعت غوطه وری در آب افزایش یابد.همچنین نتایج نشان داد که افزایش زمان پرس و میزان رزین اثر منفی افزودن پوست دانه آفتابگردان به تخته را کاهش می دهد. در این تحقیق بهترین تیمار تخته هایی بودند که با افزودن پوست دانه آفتاب گردان به میزان 15 درصد با مصرف 11 درصد و زمان پرس 7 دقیقه ساخته شده اند تیمار فوق بهترین میزان مقاومت خمشی وچسبندگی داخلی را در بین سایر تخته ها داشتند و میزان جذب آب و واکشیدگی ضخامتی کمتری را نیز دارا بودند نتایج بیانگر آن است که افزایش پوست دانه آفتابگردان به میزان 15 درصد نه تنها از نظر اقتصادی با صرفه است بلکه باعث افزایش بعضی از مقاومت های تخته از جمله مقاومت خمشی و چسبندگی داخلی تخته ها می شود.