زمینه و هدف: از آنجا که بیماری های قلبی عروقی روز به روز در حال پیشرفت بوده و مسئول مرگ و میر و ناراحتی های فراوان در جامعه بزرگسالان است، پیشگیری از این بیماری ها آسان تر، کم هزینه تر و حتی مطمئن تر از درمان آنها به نظر می رسد. همچنین با توجه به اینکه پژوهشگران به این نتیجه دست یافتند که تلاش های پیشگیرانه باید در کودکی و خصوصاً دهه اول زندگی آغاز گردد، پژوهش پیرامون این موضوع در کودکی، ضروری به نظر می رسد. این پژوهش با هدف ارزیابی منتخبی از عوامل خطرزای قلبی عروقی جدید و قدیم در کودکان فعال و غیرفعال سالم شهر کرمان صورت گرفت تا اثر فعالیت بدنی در سنین کودکی بر سلامت قلب و عروق را بررسی نماید. مواد و روش ها: میزان فعالیت بدنی 64 کودک داوطلب (26 پسر و 38 دختر) 10-9 ساله (48/0 ± 51/9 سال) با شاخص توده بدنی 98/0 ± 53/15 کیلوگرم بر متر مربع، از طریق پرسشنامه paq-c، پرسشنامه فعالیت جسمانی در سال گذشته و پرسشنامه فعالیت های کم تحرک در هفته ارزیابی شد و کودکان به دو گروه فعال (33 نفر) و غیر فعال (31 نفر) تقسیم شدند. پس از 12 ساعت پرهیز از غذا و 24 ساعت اجتناب از فعالیت سنگین، نمونه خون آزمودنی ها گرفته شده و متغیرهای crp، tg، ldl، hdl و tc/hdl سرمی و fg پلاسمایی اندازه گیری شد. سپس نتایج با استفاده از t-test مستقل توسط نرم افزار 18spss در سطح معنی داری 05/0 p?، در گروه کودکان فعال و غیرفعال مقایسه گردید. یافته ها: تجزیه و تحلیل آماری در مقایسه کودکان فعال و غیرفعال نشان داد تفاوت معناداری در هیچ یک از متغیرهای crp، fg، tg، ldl، hdl و tc/hdl بین دو گروه وجود ندارد (05/0p>). نتیجه گیری: اگرچه فعالیت بدنی عامل مهمی در سلامت عمومی و قلبی عروقی بزرگسالان است، با توجه به فعالیت ذاتی کودکان، میزان کل فعالیت در کودکان در کاهش عوامل خطرزای قلبی عروقی موثر واقع نگردید. لیکن عوامل مهمی که در این سنین به نظر می رسد احتمالاً بتوانند سودمند باشند شدت، مدت و نوع فعالیت جسمانی و آمادگی قلبی تنفسی می باشند. بنابراین بهتر است تحقیقات آتی با تمرکز بر این موارد انجام شود تا اثرات مطلوب احتمالی را در کودکان بررسی نمایند. واژه های کلیدی: عوامل خطرزای قلبی عروقی، پروتئین های فاز حاد، نیمرخ لیپیدی، کودکان، فعالیت بدنی