پژوهش حاضر با هدف ارزیابی نقش مدیریت مشارکتی در افزایش اثربخشی کارکنان شرکت نفت بهران انجام گرفته است . برای این منظور فرضیه هائی در چهارچوب یک الگوی نظری که منتج از بررسی متون ادبیات مدیریت مشارکتی است بنا گردید . بر اساس این الگو مدیریت مشارکتی در چهاروجه و با ابعاد مختلف مشتمل بر :مشارکت کارکنان در هدف گذاری ،مشارکت بر تصمیم گیری ، مشارکت در حل مشکلات و مشارکت در ایجاد تغییرات و تحولات مورد توجه قرار گرفته است . بر اساس این الگو اثر بخشی کارکنان بطور غیر مستقیم و از طریق شاخصهای ویژه که معرف رفتار شغلی موثر در کارکنان سازمان و انگیزش به کار ، کارکنان در چارچوب تعیین شده مورد بررسی و آزمون است مورد ارزیابی واقع شده و نحوه تاثیر ابعاد مختلف مشارکت در اثر بخشی کارکنان مورد مطالعه قرار گرفته است . بطور کلی یافته های این پژوهش حاکی از آن است که مدیریت مشارکتی موجب افزایش تعهد ، کاهش مقاومت منفی و افزایش انگیزش بکار کارکنان می باشد . درپایان بر اساس نتایج و یافته های پژوهش ، توصیه شده است که سازمانهای کشور برای افزایش اثر بخشی کارکنان خود آنها را به روشهای مقتضی و حد اقل در اموری که به کار آنها مربوط می شود مشارکت دهند و برای اثربخش کردن فرایند مشارکت همواره شرایط اقتضایی را که پژوهش اثر آنهارا بر افزایش اثر بخشی کارکنان مورد تایید قرارداده به عنوان عوامل کلیدی در موفقیت مدیریت مشارکتی بکارگیرند .