نالترکسون دارویی است که برای ترک اعتیاد به مواد مخدر استفاده می شود. این دارو یک آنتاگونیست اپیوئیدی طولانی اثر است که از طریق باند شدن رقابتی به گیرنده های اپیوئیدی عمل می کند. حداقل غلظت موثر نالترکسون 0/2 نانوگرم در هر میلی لیتر است که دارو دارای متابولیسم گذر اول کبدی بالایی است و کپسولهای 25 یا 50 میلی گرمی بصورت خوراکی تجویز می شود. یکی از روشهایی که برای تعیین مقدار نالترکسون بکار رفته است ، hplc باردیاب uv است که دارای گزینش پذیری و حساسیت مناسبی نمی باشد. از روشهای دیگر استفاده از hplc بار دیاب الکترو شیمیایی است که دارای حساسیت بالایی برای تعیین مقدار نالترکسون در غلظتهای پایین است ولی معمولا در دسترس نمی باشد و یا تنظیم آن براحتی امکان پذیر نیست ، لذا در این مطالعه استفاده از دریاب فلورسانس مورد توجه قرار گرفت که دارای گزینش پذیری و حساسیت بالایی است . کاربرد این روش برای تعیین مقدار نالترکسون قبلا گزارش نشده است . در این روش از دانزیل کلراید برای مشتق سازی قبل از ستون استفاده شده است مشتق سازی در محیط قلیایی(بافرکربنات سدیم 0/2 مولار با 11/4 ph) به مدت 3 ساعت در دمای اتاق انجام شد سپس 1 میلی لیتر تولوئن به هر نمونه اضافه شده و بعد از تکان دادن و سانتریفوژکردن در دور 4500 دور در دقیقه به مدت 10 دقیقه، فازآلی، (تولوئن) استخراج گردید و 200 میکرولیتر آن به hplc تزریق گردید. برای جداسازی از ستون سیلیکا و مخلوط حلالهای: -nهگزاد، -2پروپانول و امونیاک به نسبتهای مختلف به عنوان فاز متحرک استفاده شد. استفاده از این روش برای تعیین مقدار نالترکسون برای اولین بار انجام شده است که در این مطالعه گزارش می شود و نتایج خوب بدست آمده نشان می دهد که این روش دارای حساسیت بالایی بوده و در حد 10 نانوگرم از نالترکسون با این روش قابل اندازه گیری است . حساسیت این روش باردیاب فلوسانس حداقل 100 مرتبه بیشتر از ردیاب uv و تنها مرتبه کمتر از ردیاب الکتروشیمیایی می باشد به هر حال می توان با تلاش بیشتر این روش را برای تعیین مقدار در پلاسما بهبود بخشید.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

با توجه به مطالعاتی که براساس آنها قراردادن یک استخلاف آمیدی در ناحیه 3 حلقه بنزودیازپین سبب تولید ترکیباتی با اثر آنتاگونیستی بر روی گیرنده ‏‎cck‎‏ می گردد تغییر حلقه آروماتیک متصل به استخلاف آمیدی به منظور مطالعه تاثیر آن بر روی اثرات این ترکیبات مورد توجه قرار گرفت. از این رو قرار دادن گروه های هتروسیکل مانند تیوفن که می تواند به عنوان بیوایزواستر حلقه فنیل عمل کندو نیز گروه هایی مانند فوران و پیرول در این ناحیه از اهداف این مطالعه در نظر گرفته شد. علیرغم آنکه روش های متعددی نظیر سنتز و تبدیل حلقه بنزودیازپین ‏‎n‎‏ اکساید به مشتق مورد نظر، واکنش های افزاشی - حذفی بر روی ‏‎2-(n-acctoxyacetamido)-2-benzoylacetanilide‎‏ به منظور تهیه مشتقات مورد نظر، قرار دادن استخلاف بر روی ناحیه 3 حلقه بنزودیازپینی قبلا ساخته شده و یا واکنش ‏‎-a‎‏ ایزوپروپیل تیو و یا ‏‎a-(bcnzotriazol -l-yl)-n-(benzyloxycarbonyl0- glycine‎‏ با 2- آمینوبنزوفیون، برای تهیه مشتقات هم خانواده با ترکیباتی که سنتز آنها از اهداف این پایان نامه است ارائه شده بود ولی تمامی این روشها از معایبی همچون بهره اندک، طولانی بودن روند تهیه، نامناسب بودن برای تهیه اجسام مورد نظر در مقیاس های بزرگ و یا استفاده از مواد سمی و بدبو یا گرانقیمت برخوردار می باشند. به همین دلیل یکی از اهداف دیگر این پایان نامه معرفی روش ساده تری بود که انجام آن مستلزم استفاده از مواد سمی یا گرانقمیت نباشد. علاوه بر این با توجه به نقش زاید الوصف مشتقات نشاندار با کربن - 14 در انجام مطالعات گوناگون فارماکولوژیکی نظیر بررسی متابولیسم داروها، نحوه تجمع داروها در اندام های مختلف و نیز نگاره برداری از گیرنده های گوناگون با استفاده از تکنیک اتورادیوگرافی و با توجه به خلا موجود در زمینه سنتز مشتقات داروئی واجد گروه های نشاندار با کربن - 14 نشاندار کردن گروه متیل متصل به ازت شماره 1 حلقه بنزودیازپینی در مشتقات فوق به عنوان مدلی برای سنتز ترکیبات داروئی نشاندار با کربن - 14 و همچنین به منظور بررسی متابولیسم آنتاگونیست های گیرنده ‏‎‏‎‏‎cck‎‏ مورد توجه قرار گرفت.

روی از فلزات واسطه حجدول تناوبی می باشد که در دسته عناصر کمیاب ضروری طبقه بندی میگردد. در ساختمان بسیاری از آنزیم ها نقش کلیدی داشته و کمبود آن باعث اختلالاتی در غدد جنسی، عوارض پوستی، کاهش رشد طولی و ... می گردد.با وجود قابل توجه بودن مقدار روی در غلات و حبوبات، نان سفید جز منابع بسیار فقیر روی محسو میگردد، بطوریکه فیتات و سیار فیبرهای غذایی با باند شدن به روی دفع آن را افزایش میدهند که این مسئله در کشورهای فقیر که قسمت اعظم رژیم غذایی مقدار روی موجود در نمونه های آرد جمع اوری شده از سطح شهر تهران اندازه گیری شد هر یک از نمونه های را به روش هضم خشک خاکستر نموده و خاکستر حاصل را با محلول 1 و به 9 اسید نیتریک حل کرده و با آب دیونیزه به حجم ‏‎25ml‎‏ رساندیم. نمونه آماده شده را در دستگاه پلاروگراف با الکترود جیوه آویزان ‏‎(hmde)‎‏ و اعمال ولتاژ به روش ‏‎pulse differential‎‏ با روش آندیک استریپینگ در محدوده ولتاژ ‏‎-800mv‎‏ تا 1150- و با متد استاندارد ادیشن در بافر استات سدیم + اسید استیک گلاسیال اندازه گیری کردیم.با مقایسه نتایج حاصل، با غلظت روی موجود در آرد کامل گندم و ارد کاملا سفید مشخص شد که درصد استخراج آرد مصرفیدر تهران در حد متوسط بوده و جز آردهای معمولی با استخراج متوسط طبقه بندی می شود. اندازه گیری روی با این روش بسیار دقیق و مناسب می باشد.

در مطالعه حاضر فعالیت بیولوژیکی مشتقات جدید بنزودیازپینی سنتز شده ‏‎(i-vi)‎‏ به عنوان آنتاگونیست های رسپتور ‏‎cck-a‎‏ از نظر ایجاد بی دردی و اثر بر میزان التهاب ناشی از تزریق فرمالین و کاراژینین و تداخل با بی دردی ایجاد شده توسط مرفین در تست فرمالین و همچنین ‏‎ld50‎‏ ترکیبات مورد آزمیاش و بررسی قرار گرفت. شواهدی وجود دارد که سیستم رسپتوری ‏‎cck‎‏ در پاسخ بی دردی دخیل می باشد گزارش شده که آنتاگونیست های گیرنده ‏‎cck-a‎‏ باعث کاهش میزان درد در تست فرمالین می شوند و همچنین می توانند اثرات بی دردی ناشی از داروهای اپیوئیدی را افزایش دهند. تزریق زیر جلدی ‏‎(s.c)‎‏ ترکیبات ‏‎iv‎‏ و ‏‎iii‎‏ و ‏‎ii‎‏ موجب ایجاد بی دردی در فاز اولیه تست فرمالین می شود در حالیکه بر فاز ثانویه این تست اثری ندارد، ترکیبات ‏‎vi‎‏ و ‏‎v‎‏ و ‏‎i‎‏ در هر دو فاز تست فرمالین فاقد اثر بودند. تزریق زیر جلدی مرفین در دوز پائین و بالا در هر دو فاز بی دردی ایجاد می کند. تجویز همزمان ترکیبات ‏‎iv‎‏ و ‏‎iii‎‏ و ‏‎ii‎‏ و مرفین در دوز پائین موجب افزایش بی دردی در فاز اولیه می شود اما بر فاز ثانویه اثری ندارد اما در دوز بالای مرفین فقط ترکیب ‏‎iv‎‏ باعث افزایش بی دردی ناشی از تزریق کاراژینین و فرمالین اثری نشان نداد همچنین در آزمایش تعیین ‏‎ld50‎‏ این ترکیبات جز ترکیبات با سمیت کم طبقه بندی شدند براساس این مطالعه می توان پیشنهاد کرد که: 1- مکانیسم بی دردی شبه اپیوئیدی این ترکیبات از طریق اثر بر گیرنده های و و برگیرنده ‏‎k‎‏ بی اثرند. 2- تغییر حلقه ضلعی فنیل به حلقه های هتروسیکل باعث افزایش بی دردی شده و حلقه های هتروسیکل تیوفن و پیرول باعث کاهش معنی دار درد در فاز اولیه تست فرمالین می شوند.3- تجزیه و تحلیل آماری اختلاف معنی داری را بین میزان بی دردی ناشی از ترکیبات دارای حلقه های تیوفن و پیرول نشان نمی دهد. بنابراین برای دریافتن این موضوع به مطالعات بیشتری در آینده نیاز می باشد.

سلنیوم بعنوان یک عنصر شیمیایی نافلز، بدلیل نقش دوگانه اش، از یک طرف بعنوان یک ریز مغذی ضروری و از سوی دیگر بعنوان یک ماده سمی، بسیار مورد توجه زیست شناسان قرار گرفته است و این توجه باعث ایجاد یک احساس نیاز به روشهای تجزیه ای معتبر جهت تعیین مقدار سلنیوم شده است. یک روش ارائه شده جهت تعیین مقدار سلنیوم، براساس دیفرانسیل پالس کاتدیک استریپینگ ولتامتری ‏‎(dpcsv) می باشد. ما در این مطالعه تاثیر عوامل گوناگون از قبیل پتانسیل مرحله تغلیظ، مدت زمان مرحله تغلیظ، غلظت مس، ‏‎ph‎‏ الکترولیت حامل و غیره را روی پیک سلنیوم بررسی کرده و یک روش ساده و حساس جهت تعیین مقدار سلنیوم ارائه نموده ایم. در این تحقیق تعیین مقدار سلنیوم در الکترولیتی متشکل از اسید استیک، استات سدیم، اسید کلریدریک و سدیم کلراید با ‏‎‏‎ph‎‏ برابر یک، با سرعت تغییر پتانسیل 60 میلی ولت در ثانیه و ارتفاع پالس 100 میلی ولت، توسط الکترود قطره جیوه آویزان ‏‎(hmde) صورت می گیرد. محلول در طی الکترولیز مقدماتی در 350-میلی ولت بمدت 30 ثانیه همزده می شود و پتانسیل از 350- تا 800- میلی ولت را طی می کند. با این روش و تحت شرایط فوق، حداقل مقدار قابل اندازه گیری ‏‎(detection limit)‎‏ 0/5 میکروگرم در لیتر است. نمودار کالیبراسیون در محدوده بین صفر تا 30 میکروگرم در لیتر خطی می باشد ‏‎(r2=0.996,p<0.001)‎‏ و دقت روش، با توجه به انحراف معیار نسبی برای سلنیوم، به ترتیب برای غلظت های 30 و 5/0 میکروگرم در لیتر 5/2 و 5/10 درصد محاسبه گردیده است.

هدف اصلی از تدوین این پایان نامه، ارائه یک فرمولاسیون بهینه قطره خوراکی استامینوفن، با داشتن کمک حلالهایی در حد مجاز و بررسی خصوصیات فیزیکوشیمیایی قطره های خوراکی استامینوفن در بازار دارویی ایران می باشد.فرم محلول خوراکی استامینوفن بصورت شربت، الگزیر یا قطره خوراکی عمدتا در اطفال استفاده می گردد. حلالیت اندک استامینوفن در آب ما را ناگزیر به استفاده از حلالهای مجاز در فرمولاسیون قطره خوراکی آن می نماید. ولی چون تمامی این حلالها بسیار فراتر از حد مجاز استفاده شده، لذا بکار بردن حلالها در حد مجاز در فرمولاسیون قطره خوراکی استامینوفن ، برای اینکه از نظر خصوصیات فیزیکی و شیمیایی پایداری مناسب داشته باشد، کاملا ضروری است. در این تحقیق سدیم استات بعنوان یک پایدارکننده در فرمولاسیون بهینه مورد استفاده قرار گرفته است.

گلیسیرین یکی از مواد پرمصرف در فرآورده های دارویی مایع و غذایی است و به عنوان حامل و شیرین کننده به کار می رود . این ماده از منابع مختلف قابل تهیه است که مهمترین آنها روش سنتتیک تهیه از پروپیلن ، تهیه از چربیهای گیاهی و حیوانی است. در سالهای اخیر تعداد زیادی گزارش از نقاط مختلف دنیا وجود داشته است که مرگ بچه های استفاده کننده از شربت استامینوفن با نارسایی کلیوی ناشی از مصرف آنرا گزارش کرده اند. در بررسی فرآورده های مورد استفاده مشخص گردیده است که این شربتها محتوی مقداری دی اتیلن گلیکول بوده اند و منشا این آلودگی ، گلیسیرین به کار رفته در تهیه این فرمولاسیونها بوده است. طبق روشهای ذکر شده در فارماکوپه های معتبر، دو روش اساسی برای تشخیص و تایید گلیسیرین طیف مادون قرمز و ضریب شکست آن می باشد. به دلیل شباهت خیلی زیاد طیف مادون قرمز گلیسیرین و دی اتیلن گلیکول تشخیص ناخالصی دی اتیلن گلیکول در آن غیرممکن است و از طرف دیگر ضریب شکست این دو ماده نیز مشابه می باشد . بنابراین ، این وسیله نیز کمکی به تشخیص این ماده در گلیسیرین نمی کند. با توجه به اینکه دی اتیلن گلیکول حلال ارزانتر از گلیسیرین بوده و خصوصیات ظاهری و فیزیکی مشابه با گلیسیرین دارد امکان سو استفاده فروشندگان مواد شیمیایی وجود دارد . بنابراین لزوم بررسی احتمال حضور ناخالصی دی اتیلن گلیکول در گلیسیرین ، واضح می باشد، که البته بطور مفصل در پایان نامه ذکر شده است.