در این پایان نامه به بررسی روش های آشکارسازی در سیستم های mc-cdma می پردازیم. با توجه به ماهیت آشکارسازی در این سیستم ها، تکنیک های آشکارسازی را می توان به دو دسته ی اصلی تقسیم نمود: آشکارسازی سیگنال ارسالی یک کاربر مطلوب بدون در نظر گرفتن اطلاعاتی در مورد سایر کاربران تداخل کننده که از آن ها به عنوان آشکارساز های تک کاربره یاد می شود و همچنین آشکارسازی سیگنال ارسالی همه ی کاربران فعال موجود در سیستم که از آن ها به عنوان آشکارسازی چندکاربره یاد می شود. در این پایان نامه روش های متداول از هر دو دسته ی آشکارسازی مورد بررسی قرار می گیرد. در دسته ی اول، روش های موسوم به روش های ترکیبی از قبیل mrc، egc، orc و mmsec مورد مطالعه و بررسی قرار می گیرند و در دسته ی دوم، آشکارساز بهینه و الگوریتم دی کدینگ کروی را برای پیاده سازی آن معرفی می کنیم. سپس به بررسی روش های آشکارسازی زیربهینه می پردازیم و در این دسته، آشکارساز های zf، mmse، zf v-blast و mmse v-blast را معرفی می کنیم و همچنین برای مواردی که اطلاعاتی از کانال و کد های کاربران فعال در سیستم در دست نداریم آشکارساز های وفقی بر مبنای lms و rls را مورد بررسی قرار می دهیم. سپس به بررسی سیستم های mc-cdma اصلاح شده پرداخته و تأثیر طول کد و تعداد زیرحامل ها را در یک سیستم mc-cdma مورد بحث و بررسی قرار می دهیم و در آخر روشی ارائه خواهیم داد که با استفاده از الگوریتم دی کدینگ کروی، به بهبود عملکرد آشکارساز های خطی کمک می کند.

مناطق مرزی جنوب شرق کشور یکی از بارزترین موارد نابرابری فضایی به لحاظ توسعه در کشور معرفی شده اند که بدلیل گسستگی فضای سرزمینی آن از بقیه کشور، تأثیر گذاری این منطقه در مقیاس کشوری بسیار کم رنگ گردیده و باعث شده این استان از مناطقی باشد که جزء یکی از محروم ترین استان های کشور محسوب گردد. در این راستا هدف از انجام پژوهش تبیین رابطه امنیت و توسعه شهرستان های استان سیستان و بلوچستان در جهت یافتن عواملی که تنش های موجود را کاهش داده و دستیابی به راهکارهایی جهت برقراری توسعه ی نسبی در سطح منطقه می باشد. پژوهش حاضر براساس هدف، کاربردی و از نوع تحقیقات علمی می باشد؛ براساس ماهیت و روش از دو روش توصیفی – تحلیلی و همبستگی استفاده شده است. ابتدا امنیت و ابعاد آن براساس شاخص های به دست آمده طی انجام مطالعات کتابخانه ای و میدانی با استفاده از تکنیک ahp برای هریک از شهرستان های استان مورد ارزیابی قرار گرفته سپس توسعه و ابعاد آن نیز با توجه به شاخص های استخراج شده، در سطح هر شهرستان با استفاده از روش تاکسونومی بررسی گردید. به این ترتیب رتبه بندی شهرستان ها به لحاظ امنیت و توسعه حاصل شد. در ادامه با استفاده از روش همبستگی ارتباط میان ابعاد امنیت و توسعه در سطح استان آزمون پیرسون گرفته شد و نتایج به دست آمده حاکی ازآن بوده که امنیت و ابعاد آن با توسعه و ابعاد آن شامل توسعه ی اجتماعی – فرهنگی و اقتصادی ارتباط چشمگیری داشته به گونه ای که تغییر درهر بعد از امنیت تأثیر به سزایی بر توسعه و ابعاد آن خواهد داشت و بالعکس. تنها در زمینه ی توسعه ی زیربنایی همبستگی معنادار حاصل نشد که این مسأله با توجه به اینکه استان از لحاظ استقرار دارای فرصتی یگانه در میان تمام استان های کشور می باشد قابل توجیه است. درنهایت بین امنیت و توسعه رگرسیون گرفته شد که براساس نتایج، 6/91 درصد از توسعه ی استان را می توان با برنامه ریزی در راستای بهبود امنیت استان تبیین نمود. کلیدواژه : مناطق مرزی، امنیت، توسعه، سیستان و بلوچستان