از جمله مشکلات مخابرات نقطه به نقطه، پیدا کردن ظرفیت کانال بین آن دو نقطه است. مسئله ی دیگر ساختن کدهایی است که برای رسیدن به این ظرفیت لازم است؛ مخصوصا در حالتی که اطلاعات موجود در رابطه با شبکه ها کم می باشد. به عنوان مثال ظرفیت کانال رله ای دوطرفه ی بی سیم، معلوم نمی باشد و این وضعیت برای شبکه های سیمی نیز خیلی متفاوت نیست. به این منظور، در این پایان نامه کدینگ شبکه را بررسی می کنیم؛ چرا که کدینگ شبکه روش موثری برای رسیدن به ظرفیت منبع چند پخشی است. هم چنین کدینگ شبکه معین و کدینگ شبکه تصادفی را برای مخابره ی اشتراکی با منابع و مقصدهای چندگانه بررسی می کنیم. در این پایان نامه پیشنهاد می گردد کدینگ شبکه معین و تصادفی را با استفاده از مفهوم dmt نشان ببریم. روش ارائه شده بیشترین مرتبه دایورسیتی را در قبال کاهش کم نرخ مالتی پلکسینگ به دست داده و با بررسی شرایط لازم وکافی برای به دست آوردن بیشترین مرتبه ی دایورسیتی نشان خواهیم داد که وقتی از یک کد سیستماتیک با بیشترین فاصله جداشدنی (mds)به عنوان ماتریس کدینگ شبکه استفاده شود، بیشترین دایورسیتی قابل دستیابی است. هم چنین دو روش برای تولید ماتریس های کدینگ شبکه ارائه خواهیم کرد: استفاده از ماتریس های کوشی و ماتریس های واندرموند. و در نهایت روش انتخاب رله را نیز بررسی کرده ونشان می دهیم که رسیدن به دایورسیتی چندبرابری نیز امکان پذیراست.