امروزه گردشگری بزرگترین و متنوع ترین صنعت دنیا به حساب می-آید و با 200 میلیون نفر شاغل، گردش مالی سالانه آن به حدود 4/5 تریلیون دلار می رسد. به بیان دیگر، این فعالیت 8 درصد کل اشتغال جهانی را به خود اختصاص می دهد. در حالی که درآمد جهانی حاصل از گردشگری همه ساله بالغ بر میلیاردها دلار است، کشور ایران که از نظر تنوع زیستی جزو 5 کشور اول جهان و از نظر میراث فرهنگی و تاریخی جزو 10 کشور برتر جهان می باشد، با این حال هنوز نتوانسته است سهم قابل توجهی از این صنعت جهانی را بخود اختصاص بدهد. گردشگری روستایی یکی از شاخه های صنعت گردشگری است، که بر جاذبه های طبیعی، تاریخی، فرهنگی و مذهبی موجود در روستاها تأکید دارد و می تواند نقش مهمی در تجدید حیات روستاها، ایجاد اشتغال و درآمد برای روستاییان، حفاظت از میراث طبیعی، تاریخی، فرهنگی و مذهبی روستاها داشته باشد. گردشگری روستایی در ایران به دلیل جاذبه های فراوان طبیعی، تاریخی، فرهنگی، مذهبی وغیره در اقصی نقاط کشور بخش مهمی از صنعت گردشگری محسوب می شود که می تواند نقش مهمی در تنوع بخشیدن به اقتصاد خانوار روستایی و در شناسایی و بازنمایی چهره و فرهنگ طبیعت ایران به جهانیان ایفا نماید. گردشگری روستایی در شهرستان مراغه نیز از این امر مستثنی نیست، با وجو دبرخورداری از پتانسیل هایی در زمینه جذابیتهای طبیعی، تاریخی، فرهنگی، مذهبی در روستاها هنوز نتوانسته است از مزایای این صنعت پاک و درآمدزا برای توسعه روستاها و جلوگیری از مهاجرت روستاییان و کاهش فقر و عقب ماندگی روستاها استفاده نماید. لذا با توجه به اهمیت موضوع، پژوهش حاضر تلاش می کند تا با استفاده از روش های اسنادی، کتابخانه ای و مطالعه میدانی و با استفاده از مدل هایی مانند swot ، ‍cvm و ep به ارزیابی توانمندی های گردشگری روستایی در بخش مرکزی شهرستان مراغه بپردازد. در بررسی وضعیت گردشگری روستایی در بخش مرکزی مراغه، نتایج مدل ep با برآورد 38/1درصد نشان داد که روستاهای بخش مرکزی شهرستان مراغه دارای پتانسیل های طبیعی، تاریخی، مذهبی و فرهنگی زیادی در جهت جذب گردشگر به منطقه است. نتایج حاصل از مدل swot نیز این مطلب را تأیید می کند بطوریکه وجود جاذبه های طبیعی، تاریخی، مذهبی و فرهنگی از جمله نقاط قوت گردشگری بخش مرکزی مراغه می باشد. مسئله ای که در این میان مطرح است و با استفاده از مدل swot به بررسی آن پرداخته شد، عدم وجود تأسیسات و تسهیلات گردشگری در سطح شهرستان مراغه، عدم تخصص مسئولان و کارشناسان در رابطه با گردشگری و گردشگری روستایی می باشد که سهم شهرستان را از گردشگری روستایی با وجود جاذبه های بالای طبیعی، تاریخی، مذهبی و فرهنگی بسیار ناچیز جلوه می دهد. که با برنامه ریزی جامع، مدیریت اصولی و ایجاد امکانات اقامتگاهی، تفریحی، بهداشتی، ورزشی و بهبود و گسترش شبکه های ارتباطی بین مراغه و روستاهای آن و نیز ایجاد یک سری ابداعات در رابطه با گردشگری روستایی و غیره می توان مشکلات را کاهش داده و از منافع این پدیده قرن بیست و یکم در جهت توسعه و پیشرفت روستاها بهره مند شد. همچنین نتایج حاصل از مدل ‍cvm نشان داد که 7/87 درصد افراد حاضر به پرداخت مبلغی جهت استفاده از جاذبه های گردشگری روستاهای مورد نظر هستند. بطوریکه ارزش اقتصادی روستاهای چکان، تازه کند سفلی و علویان به ترتیب 19500000، 6937560 و 14306400 میلیون تومان برآورد شد که این مبالغ می تواند صرف ایجاد اشتغال و امکانات گردشگری در روستاهای مورد نظر شود. همچنین گردشگران را ملزم به پرداخت پولی جهت استفاده و تفریح از جاذبه های گردشگری روستاها می-کند تا افراد از ارزش این منابع آگاه شوند. در پایان به ذکر پیشنهادهایی جهت توسعه گردشگری روستایی در بخش مرکزی مراغه پرداخته شده است

با توجه به اهمیت بیماری بلاست مرکبات در شمال کشور و خسارت شدیدی که برخی از سال ها به اندام های رویشی و زایشی وارد می کند، بررسی بیماری و عامل آن ضروری به نظر می رسد. به منظور بررسی تنوع باکتری عامل طی سال های 1385-1387 از بافت های دارای علائم بلاست در باغات مختلف مرکبات اطراف ساری، نمونه برداری انجام گرفت. با کشت نمونه ها بر روی آگار مغذی 63 جدایه انتخاب و آزمون های تکمیلی بر روی آنها انجام گرفت. بر اساس منفی بودن واکنش اکسیداز، عدم هیدرولیز ژلاتین، تولید لوان، واکنش متفاوت در لهانیدن ورقه های سیب زمینی، ایجاد فوق حساسیت روی شمعدانی و توتون جدایه ها به عنوان pseudomonas viridiflava شناسایی شدند. جدایه ها کاتالاز تولید نموده و ژلاتین، اسکولین، توئین 80 راهیدرولیز کردند ولی آمیلاز تولید نکرده و در تحمل نمک طعام 5% متغیر بودند. جدایه ها از مانیتول، سوکروز، اینولین، رافینوز، دی سوربیتول، ال آرابینوز، گلیسرول، دکسترین، اریتریتول، زایلوز، لاکتات، پیرووات، آسپارتات، مالونات، فومارات، سیترات و مالات استفاده ولی از ال رامنوز، دی ملزیتوز، ژرانیول، دی-ال متیونین، ال تارتارات، پروپیونات و بنزوآت استفاده نکردند و در استفاده از دی تارتارات و دی سالیسین متغیر بودند. بر اساس نقوش الکتروفورزی پروتئین های سلولی جدایه ها دارای شباهت زیادی بوده ولی تا حدودی با جدایه استاندارد pv تفاوت داشتند. در آزمون بیماریزایی پس از 3 تا 7 روز لکه های نکروزه روی برگ های نارنج (citrus aurantium ) و لمون (c.limon) مشاهده گردید. برای ارزیابی تنوع ژنتیکی جدایه ها از واکنش زنجیره ای پلیمراز box-pcr، eric-pcr و rep-pcr استفاده گردید. بر اساس درخت فیلوژنتیکی ترسیم شده جدایه ها در سطح تشابه 68 درصد در سه گروه ژنتیکی قرار گرفتند. این گروهبندی ژنومی نشان داد که جدایه های p. viridiflava، عامل بلاست مرکبات در درون خود نیز دارای تنوع قابل توجهی بوده و این تنوع با تمامی روش های rep-pcr به کار گرفته شده قابل انعکاس می باشد.

سید حیدرحلی، شاعر، نویسنده ودانشمند سخنور شیعی مشهور قرن نوزدهم میلادی (سیزدهم هجری قمری) می باشد. شاعرعراقی که مدایح و مرثیه های بی شماری در مورد خاندان نبوت (ع) دارد. مرثیه های وی درسوگ امام حسین (ع) به «حولیات» مشهور است. و زبان زد خاص و عام می باشد. به همین جهت وی را «شاعر الحسین (ع)» می نامند و هم چنان که به «شاعرالمهدویه» نیز معروف است. دیگر اغراض شعریش: حماسه، اخوانیات، موشحات، تقریظ، تاریخ شعری، غزل و عتاب می باشد. وی سروده های حَکمی دلنشینی را در بهترین اسلوب و سبک شعری که به سبک متنبی، شاعر حکیم دوره ی عباسی نزدیک است؛ در میان دیگر اغراض شعریش جاری کرده است. وصف های او در مورد مرگ، زندگی و گذر زمان و دیگر ارزش های اخلاقی از جمله دوستی، وفای به عهد، عزّت و کرامت انسانی و... آموزنده می باشد. سید در وصف های خود از دنیا از بهترین حکمت انسانی نهج البلاغه امام علی (ع) تأثیر پذیرفته است. خاستگاه اصلی سروده های حکیمانه ی حلی؛ مهدویات وی می باشد. وی در سرتاسر دیوان شعریش به مسئله ی مهدویت و ظهور منجی عالم بشریت، بشارت داده است و سعادت جهانی را برای تمام بشریت ترسیم می کند.

چکیده ندارد.