پایان نام? پیش رو با عنوان "اعراب و بلاغت نهج البلاغه (خطبه 94 تا 102)" ضمن تحلیل خطبه های مورد نظر برای دستیابی به این مهم ابتدا به بررسی خطب از نظر اعرابی پرداخته که حاصل آن در قالب اعراب مفردات و اعراب جمل در فصل دوم ارائه شده است و سپس خطبه های مورد نظر را از نقطه نظر بلاغی در سه حوز? معانی، بیان و بدیع واکاوی نموده و نکات شاخص و اختلاف نظرهای هردوبخش را در فصلی جداگانه ارائه نموده است. از منظر اعراب و بلاغت به بررسی شاخص ها و اختلافات اعرابی و بلاغی پرداخته است تا پاسخ گوی این پرسش باشد که آیا این اختلافات تأثیری در فهم مراد امیرمومنان علی (علیه السلام) دارد یا خیر؟ در محدود? این پژوهش اختلافات اعرابی به گونه ای نیستند که سبب اختلاف در برداشت مراد امام (علیه السلام) شود اما در دیگر بخش های این کتاب شریف اختلافاتی به چشم می خورد که عدم توجه به آنها سبب برداشت نادرست از سخنان آن حضرت (علیه السلام) شده است. لذا اهمیت آگاهی و اشراف به علومی نظیر نحو و بلاغت برای درک منظور و مراد آن حضرت یک امر غیر قابل انکار است. کلید واژه ها: إعراب، بلاغت، نهج البلاغه