چکیده پژوهش این پژوهش یک مطالعه توصیفی است که بمنظور بررسی مشکلات جسمی وروانی بیماران بعدازعمل جراحی پیوندکلیه دربیمارستانهای وابسته به وزارت بهداشت ،درمان و آموزش پزشکی تهران صورت گرفته است .هدف کلی این بررسی تعیین مشکلات جسمی ور بیماران بعدازعمل جراحی پیوند کلیه دربیمارستانهای وابسته به وزارت بهداشت ، درمان وآموزش پزشکی تهران میباشد واهداف جزئی آن به ترتیب عبارتست ا تعیین مشکلات جسمی زودرس بیماران بعدازجراحی پیوندکلیه دربیمارستانهای وابسته به وزات بهداشت ،درمان وآموزش پزشکی تهران، تعیین مشکلات جسمی دیررس بیماران بعدازعمل جراحی پیوند کلیه دربیمارستانهای وابسته به وزارت بهداشت ، درمان وآموزش پزشکی تهران تعیین مشکلات روانی زودرس بیماران بعدازعمل جراحی پیوند کلیه دربیمارستانهای وابسته به وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی تهران تعیین مشکلات روانی دیررس بیماران بعدازعمل جراحی پیوندکلیه دربیمارستانهای وابسته به وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی تهران، این پژوهش روی 100 بیماربستری دربخشهای پیوند کلیه درچهاربیمارستان وابسته به وزارت بهداشت ،درمان و آموزش پزشکی تهران انجام شده است .کلیه بیماران مذ تحت عمل جراحی پیوند کلیه قرارگرفته بودند . ابزارگردآوری اطلاعات ، پرسشنامه به منظور بررسی مشکلات روانی ولیست کنترل جهت تعیین مشکلات جسمی بیماران بعدازعمل جراحی پیوند کلیه بود . داده ها بااستفاده ازروشهای آماری کای اسکوئر،ضریب همبستگی چوپروف ،ضریب همبستگی پیرسون و آزمون z تجزیه وتحلیل گردید.یافته ها ونتایج پژوهش در 73 جدول بصورت توزیع فراوانی مطلق ونسبی نشان داده شد . نتایج این پژوهش دررابطه باهدف اول ودوم نشان میدهدکه بیماران تحت بررسی از تعداد کم مشکلات جسمی بعدازعمل جراحی پیوند کلیه برخوردارند وپس زدگی بیشترین درصد این مشکلات رادرمراحل زودرس و دیررس بعدازپیوند به خوداختصاص داده بود. درموردهدف سوم وچهارم پژوهش مشخص شد که بیشترین درصدبیماران تحت بررسی مشک روانی زودرس بصورت افسردگی، نگرانی ازپس زدگی پیوند،دیدنامناسب نسبت به عض پیوندی داشتند درحالیکه احساس ناراحتی نسبت به تغییر درظاهربدنی بدنبال عوار جانبی داروهای مهارکننده سیستم ایمنی،بیشترین درصدمشکلات روانی دیررس رادارا بود . نتایج این پژوهش دررابطه باهدف کلی نشان داد که رابطه ای بین تعداد مشکلات جس وروانی بیماران بعدازعمل جراحی پیوند کلیه وجوددارد،بطوریکه هرچه تعدادمشکلات جسمی بیشترباشد برشدت مشکلات روانی افزوده خواهدشد.همچنین یافته هابیانگر این مسئله است که میزان مشکلات جسمی و روانی آنان رابطه ای باسطح تحصیلات ،مدت زم بعدازپیوند ونوع دهنده داشته،بطوریکه بیماران باتحصیلات پائین وآنانی که عضو پیوندی را ازدهنده غیرفامیل دریافت کرده بودند وکمتراز 45 روزازپیوندشان میگذشته ازبیشترین میزان مشکلات جسمی وروانی بعدازپیوند برخورداربودند . امابطورخلاصه میتوان گفت یافته های پژوهش نمایانگر این است که اکثریت بیمارا تحت بررسی دارای کمترین میزان مشکلات جسمی وروانی بعدازعمل جراحی پیوندکلیه بودند .