واکنش تشکیل کمپلکس بین کاتیون با لیگاندهای درشت حلقوی دی سیکلو هگزیل18– کرون-6 و دی بنزو18–کرون–6 در مخلوط های دو جزئی 1,2– دی کلرواتان/ استونیتریل (dce/an)، 1,2 – دی کلرواتان/ متانول (dce/meoh)، 1,2– دی کلرواتان/ اتانول (dce/etoh) و 1,2– دی-کلرواتان/ اتیل استات (dce/etoac) در دماهای مختلف با استفاده از روش هدایت سنجی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان می دهند که در اکثر موارد، استوکیومتری کمپلکس ها از نوع 1:1 (لیگاند:کاتیون) می باشد اما در بعضی از سیستم های دوجزئی حلال ها، کمپلکس 1:2 (لیگاند:کاتیون) بین لیگاندهای مذکور و کاتیون اورانیل تشکیل می شود. ثابت های پایداری کمپلکس های 1:1 (m:l) تشکیل شده بین کاتیون و لیگاندهای مذکور با استفاده از داده های هدایت سنجی و نرم افزار genplot بدست آمدند. نتایج بدست آمده نشان می دهند که پایداری کمپلکس به ترکیب مخلوط حلال ها حساس می باشد. ترتیب پایداری کمپلکس در سیستم های دوجزئی از حلال های متفاوت در دمای 25 به صورت زیر می باشد: dce-an dce-etoac > dce-meoh > dce-etoh در حلال های غیر مائی خالص ترتیب پایداری کمپلکس در دمای مذکور بصورت زیر مشاهده شد: an > etoac > meoh > etoh در تمام مخلوط های دوجزئی از حلال ها یک ارتباط غیر خطی برای تغییرات ثابت پایداری کمپلکس های مذکور برحسب ترکیب حلال مشاهده می شود. این نوع رفتار به برهم کنش های حلال- حلال و حلال پوشی ترجیحی کاتیون و لیگاندها در مخلوط های دوتایی حلال نسبت داده می شود. مقادیر پارامترهای ترمودینامیکی ( و ) برای واکنش های تشکیل این کمپلکس ها از وابستگی دمایی ثابت های پایداری آن ها بدست آمدند. نتایج بدست آمده نشان می دهند که ترمودینامیک واکنش های تشکیل کمپلکس به طبیعت و همچنین ترکیب مخلوط حلال ها وابسته می باشند

چکیده واکنش تشکیل کمپلکس بین کاتیون اورانیل با لیگاند درشت حلقوی ان – فنیل – آزا – 15 کرون – 5 (pha15c5) در مخلوط های دو جزئی استونیتریل - متانول (an – meoh) ، استونیتریل – بوتانول (an – buoh )، استونیتریل – دی متیل فرمامید (an – dmf) و متانول – پروپیلن کربنات (meoh – pc) در دماهای مختلف با استفاده از روش هدایت سنجی مورد بررسی قرار گرفت. در اکثر موارد، استوکیومتری کمپلکس از نوع 1:1 ( لیگاند : کاتیون ) است ، اما در بعضی از حلال ها کمپلکس از نوع 1:2 [m:l2]در محلول تشکیل می شود. مقادیر ثابت پایداری بدست آمده برای کمپلکس (pha15c5.uo2)2+ از داده های هدایت سنجی نشان می دهند که پایداری کمپلکس به وسیله ماهیت و همچنین ترکیب سیستم حلال تحت تاثیر قرار می گیرد. در اکثر موارد یک رفتار غیر خطی برای تغییرات log kf در دماهای مختلف در مخلوط های دو جزئی حلال ها مشاهده می شود. ترتیب پایداری کمپلکس(pha15c5.uo2)2+ در حلال های خالص در دمای ?c 15 به صورت زیر می باشد: an > pc > buoh > dmf . همچنین ترتیب پایداری کمپلکس(pha15c5.uo2)2+ در مخلوط دو جزئی حلال ها با ترکیب درصد مولی 50 در دمای ?c 25 به صورت زیر تغییر می کند: an – buoh > an – meoh > an – dmf > meoh – pc مقادیر کمیت های ترمودینامیکی (dh°c, ds°c) برای واکنش تشکیل کمپلکس از وابستگی دمایی ثابت پایداری آن به دست آمدند و نتایج نشان می دهند که تشکیل کمپلکس از نظر آنتالپی و آنتروپی بسته به سیستم حلال در برخی موارد مساعد و در موارد دیگر نامساعد می باشد و روند منظمی مشاهده نمی گردد .