این رساله شامل چهار فصل است که فصل اول درباره کلیات تحقیق، فصل دوم درباره اسماءالحسنی، فصل سوم درباره مدرسه چهارباغ و کتیبه های اسماءالحسنی و فصل چهارم درباره پروژه عملی تدوین شده است. و در انتهای مطالب نتیجه گیری از بحث ارائه شده است. فصل اول شامل دو بخش تئوری و عملی می شود که درباره بیان مسئله، پیشینه تحقیق، اهداف تحقیق، فرضیه ها، روش تحقیق و فرآیند تحقیق اطلاعاتی ارائه شده است. فصل دوم درباره اسماءالحسنی مطالبی ارائه شده است. جهت فیش برداری این مطالب، با بررسی حدود هشتاد و پنج منبع نوشته شد. در مطالب این بخش بیش از همه چیز به مبانی اعتقادی درباره اسماءالحسنی پرداخته شده است که از تفاسیری همچون تفسیر «المیزان» علامه طباطبایی و تفسیر «آشنایی با قرآن» شهید مطهری استفاده شده است. این فصل شامل سه بخش است که پیرامون ذات حق تعالی، اسماء حق تعالی و تقسیمات اسماء می باشد. فصل سوم درباره مدرسه چهارباغ است که با مطالعه و استفاده از حدود صد و سی منبع در این فصل- در سه بخش : مدرسه چهارباغ، کتیبه های مدرسه چهارباغ و خط کوفی بنایی، کتیبه های اسماءالحسنی مدرسه چهارباغ- مطالبی ارائه شده است. در بخش کتیبه های اسماءالحسنی مدرسه چهارباغ، که بخش نهایی و مهم فصل را شامل می شود حدود چهل عدد از اسمای الهی که در مدرسه کار شده است، معرفی و نشان داده شده است. موضوع بخش عملی، ارایه طرح و کاربرد کتیبه های کوفی اسماءالحسنی در فضای امروزی نمازخانه ها است. کار عملی- از اولین مراحل طراحی گرفته تا اجرای نهایی- بر سادگی کار بنا شده است ؛ چرا که فضای نمازخانه فضایی است که بایستی ذهن فقط متوجه خداوند باشد و نه چیزی دیگر. هدف، ایجاد یک نمایش هنری صرف نیست بلکه هدف، ایجاد فضایی آرامش بخش است که ذکر خداوند در آن جاری است و این فضا باید توسط تمام اجزای تشکیل دهنده ی این مجموعه به نمازگزار القا شود. محقق با استفاده از مهر نماز ـ چه به صورت ساده و چه به صورت لعاب داده شده ـ به ارایه نمونه کار پرداخته است ؛ چرا که مهر یکی از وسایل مورد نیاز مساجد و نمازخانه ها می باشد و دیدن آن، اذکار الهی و ارتباط مستقیم با خالق هستی را به ذهن مخاطب می آورد. از طرفی شکل مهر نماز ـ جهت اجرای خط کوفی بنایی ـ هماهنگی لازم را دارد. همچنین استفاده از مهر نوعی نوآوری در ارائه کار است . می توان ادعا نمود تا کنون تزیین فضاهای داخلی به این شیوه انجام نشده است.

تصور و ساختن نمونه های جاودانه ، یکی از آشکارترین تلاشهای انسانی است که از نخستین لحظات زندگی ، مرگ و زوال را به چشم می دیده و همه ی مظاهر دنیا را در حال فروریختن می یافته است. یکی از مهمترین نمادهایی که با جاودانگی و بی نهایت پیوند دارد نماد ماندالا است. در حقیقت انسان سنّتی ، مفاهیم جاودانه را دراین شکل مجسم کرده است. این تجسم، گاه به صورت تصویری ذهنی و گاهی نیز به شکل نمونه های بصری درآمده است. ماندالا در شاخص ترین تصویر خود از دو شکل بنیادی دایره و مربع تشکیل شده است. دایره به عنوان نمادی ازآسمان ، معنویت، کمال ، تمامیت و یکپارچگی روح و زمان و... است وکامل ترین شکل هندسی محسوب می شود دیگر شکل مهم که نماد مادی بودن و زمینی بودن است مربع می باشد مربع نیز نشان دهنده ماده، مکان ، زمین، استقرار ، استحکام ، سکون ، ثبات و نمادی از کل دنیاست. نقوشی چون مربع و دایره چه به صورت منفرد و چه در ترکیب با یکدیگر درمیراث کهن شرق باستان (قبل وبعد از تاریخ) بسیار دیده می شود که خالی از معنا نیستند شاید بتوان گفت هرجا دیدگاه انسان تقدس می یابد ماندالا نیز به وجود می آید. هر چند که از این دو نماد مادر سخن به تفصیل رفته است اما کمتر توجهی به ترکیب این دو شکل در نماد جهان شمول ماندالا شده است. نقشمایه هایی همچون ماندالا که از اشکال بنیادین تشکیل می شوند با خود مفاهیم بنیادینی را نیز همراه می کنند و در ترکیب باهم (تربیع دایره) معانی عمیق تری را نیز به وجود می آورند. این ترکیب نمادین در هنرهای سنتی هند، چین و ایران به وفور دیده می شود هدف کلی در این تحقیق ریشه یابی مفهوم نمادین ماندالا ، و ظهور آن در آثار بر جای مانده در هنر سنّتی ایران، و شناخت مفهوم و پیشینه آن در شرق(هند وچین) می باشد. اهداف جزیی شناخت نمادهای دایره و مربع و ترکیب آنها در قالب نمادهای بنیادین ، ظهوراین نمادهای بنیادین در هنرسنّتی، مقدس و در نهایت معرفی محدود آن دسته از هنرهای سنّتی که از این نماد به وفور استفاده کرده اند، می باشد بررسی مجزای دو نماد دایره و مربع در این سه تمدن شرقی نشان داد که زمین و آسمان معمولا با این دو نماد نزد تمدن های مختلف شناخته می شود، و اتحاد این دو، یعنی تربیع دایره، بیانگر یک مفهوم، یعنی شکستن بعد مکان و زمان می باشد. و مرکزیتی که در این اشکال ماندالاوار وجود دارد ضرورتاً مقدس است. حضور این همه شباهت در معنا و شکل گیری نماد ماندالا در این تمدن ها از سر اتفاق نیست و در نهایت هنر سنّتی برای نمایاندن تقدس ، شکستن بعد زمان و مکان و تصور نمونه های ازلی از این نماد استفاده کرده است. در کل نماد ماندالا هرچند به صورت اسم خاص در هنر هندی و به طور اخص تبتی استفاده می شود اما حضور آن در جایی که هنر سنّتی شرقی که بر اساس اهداف جاودانه شکل می گیرد، غیرقابل انکار می باشد.

چکیده: با نگاهی به خانه های ایرانی امروزین متوجه جای خالی صنایع دستی در فضای زندگی عامه مردم می شویم و از آنجایی که ادامه این خلأ منجر به فاصله گرفتن بیشتر مردم از هنرهای سنتی و رکود این گنجینه ی به ارث رسیده کشورمان می شود، توجه به عوامل این رکود و اقدام جهت رفع آنها از جانب دانشجویان این رشته ضروری می نماید. یکی از دلایل نبودن صنایع دستی در منازل گران بودن آنها است که از عوامل این گرانی شلوغ و پرکار بودن طرح های استفاده شده در ساخت آنها است که با گرفتن زمان زیادی از وقت هنرمند نهایتاً قیمت تمام شده کالا را نیز افزایش می دهد. دلیل دیگر تکرار طرح های سنتی و کم بودن تنوع در طرح های استفاده شده می باشد. لذا با توجه به اهمیت موضوع و علاقه شخصی به طراحی نقشمایه های تزیینی بر آن شدم تا با الهام گرفتن از ادبیات نماد گرای پارسی نقوش جدید و اصیل برای استفاده در تکنیک های صنایع دستی طراحی کنم، با این امید که قدمی در جهت احیای صنایع دستی برداشته شود و فضای خانه های امروز عامه ی مردم جامعه رنگ و بویی ایرانی به خود بگیرد. و نیز تلاشی است به سوی پیام رسانی و آگاهی بصری دادن به عموم مردم از طریق طراحی وسایل ایرانی در منازل. روش این تحقیق از نظر هدف، کاربردی – توسعه ای است و جمع آوری مطالب بخش تئوری از کتابخانه ها و سایت های اینترنتی صورت گرفته و در بخش طراحی، از روی عکس پرندگان واقعی با توجه به پرندگان مسافر داستان شیخ عطار در منطق الطیر صورت گرفته است و پس از ساده سازی مناسب برای استفاده در تکنیک های صنایع دستی گشته است. تعدادی از طراحی ها در ساخت قاب آیینه در این پروژه استفاده شده است.

ذهن انسان دارای تصاویر و اطلاعات فراوانی است؛ که بخشی به صورت نهفته و بخشی به صورت آشکار در اعمال و کردارش تاثیر می گذارد. انسان و جامعه تاثیر متقابلی بر هم دارند که نتیجه آن شکل گیری هویت و شخصیت هنرمند می باشد. هنرمندان در هر موقعیت زمانی و مکانی با تاثیرات بر گرفته از محیط و همچنین تاثیرات ایجاد کرده بر آن، به دنبال راهی برای بیان «منِ» خود هستند. در این شرایطِ ذهنی و اجتماعی، فاعلیت هنرمند است که وارد عمل می شود که با حفظ فردیت، باعث استقلال «من» و اختیار او می شود. انتخاب و اختیارهنرمند بیانگر روح دوران و حالات روحی او، هم چنین نشانگر گرایش به سبک های هنری مورد توجه نیز می باشد. هنرمندان نام اثر را به عنوان لایه ای از لایه های تشکیل دهنده اثر می دانند؛ همان گونه که هنری بودن اثر، ارزشی است اطلاق شده ار سوی جامعه به اثر، نام اثر هم ارزشی است که از سوی هنرمند به اثر داده می شود. برخی از هنرمندان نامی متناسب با موضوع و محتوا بر اثر خود بر می گزینند؛ و برخی دیگر با انتخاب نامی نامتناسب با موضوع اثر اما آگاهانه آن را از تعلق به «منِ هنرمند» به غیرِ خود وا می گذارند. «بدون عنوان» یکی از عناوینی است که اثر را دارای جنبه ی غیر شخصی می کند. تقریبا از سال 1950 بیشتر شاهد چنین عناوینی هستیم (با این که قبل از این زمان نیز عناوینی چنین مورد توجه بوده است). هر مخاطبی با دیدن این نام در کنار اثر می تواند انتخاب خاصِ خود را داشته باشد. زیرا این عنوان از سوی هنرمند باعث فعال سازی تمایل به ایجاد پیوند میان خود، اثر و مخاطب می شود. «من» نقش بسزایی در این فرآیند دارد زیرا باعث ارتباط فرد با پیرامون او ست؛ و با حفظ فردیت، دارای این عرصه اشتراکی نیز می باشد. روش انتخابی برای پیش برد پایان نامه از نظر هدف، شیوه بنیادی است؛ و از نظر روش تحقیق، تطبیقی-تحلیلی می باشد. و یافته اندوزی به شیوه کتابخانه ای و روش تجزیه و تحلیل به شیوه کیفی می باشد.

از آنجائیکه ?? اثر از میان ??? تابلو نقاشیِ شناخته شده از آثار «فریدا کالو» به «خودنگاره» های او اختصاص دارد، پس می توان نتیجه گرفت که خودنگاره های او -نه همچون پرتره هایی که عموماً نقاشان از خود می کشند- بلکه در میان آثارش حائز اهمیت بسیاری هستند. چنانکه خود او می گوید: «من خودم را نقاشی می کنم چون اغلب تنها هستم و چون خودم را از همه بیشتر می شناسم». نقاشی پرتره در اصل با خود انسان سر و کار دارد و می تواند بیشترین پیچیدگی را از نظر ذهنی شامل شود. خودنگاره ها بیشتر به آینه ای می مانند که جدای صورت ظاهر، قصد دارند بُعدی از وجود انسان را به نمایش بگذارند. از همین رو، به نظر می رسد از میان تصاویر، خودنگاره بیشترین ارتباط را با روانکاوی داشته باشد. روانکاوی علم تحلیل ناخودآگاه آدمهاست و پرتره مهم ترین عنصر اینکار است. چنانکه در موردهای روانکاوی «زیگموند فروید» ، او به حالتهای چهره و درکی که بیمارانش از چهره خود دارند، تاکید می ورزد. به نظر می رسد با تحلیل روانکاوانه به سراغ خودنگاره های کالو رفتن می تواند ابعاد دیگری از این خودنگاره را بر ما بگشاید. بنابراین ایده اصلی تحقیق بر این مبنا است که خودنگاره های کالو -نه صرفاً از روی خودشیفتگی زنانه نقاش- بلکه بیانگر فراز و نشیب های او در طول زندگیش است. بر این اساس می توان خودنگاره ها را در اصل «خودانگاره» و پنداشتی دانست که کالو نسبت به خویشتن خویش داشته است و همین امر باعث می شود که بیشتر جا ها او از بازنمایی صرف صورت خویش فرا تر رفته و به ناخودآگاه و به انگاشت درونی اش از خویش وفادار بماند. لازم به ذکر است که شیوه این تحقیق به «روش همبستگی» است که در آن با استفاده از مفاهیم روانکاوی، به زیبایی شناسی خودنگاره های کالو پرداخته شده است.

یکی از ویژگی های بنیادین و پا برجای دستبافته های ترکمن بطور عمده مداومت کمابیش بی مانند خیال، نقشپردازی و جلوه های آن است. دستبافته ای که در عین سادگی و تغییر ناپذیری ، شهرتی جهانی دارد، اما شاید کمترکسی از راز و رمز نهفته در نقش و رنگ آن مطلع باشد . این سادگی و تغییر ناپذیری انگیزه ای شد تا به صورت میدانی و کتابخانه ای به تجزیه و تحلیل نقوش و رنگهای فرش ترکمن بپردازم. همانطور که انتظار می رود این سادگی و ثبات در دستبافته های ترکمنی ارتباطی عمیق با اعتقادات بومی و آبا و اجدادی شان دارد. هر کدام از نقوش و رنگهای فرش ترکمن تبلور یکی از باورهای قومی و خصوصیات درونی این قوم است. زن ترکمن به عنوان اصلی ترین مهره در این مسئولیت خطیر ، با علم به اهمیت و ارتباط تنگاتنگ نقوش و رنگها با فرهنگ و تاریخچه ی ترکمن ، الفبای زیبای فرش را سینه به سینه منتقل کرده است. همچنان که پیشینیان در مراسم آئینی از تکرار برای به ثمر رسیدن جادوها استفاده می کردند ، او نیز به مدد تکرار بی وقفه، همواره در پی رسیدن به نیروهایی خارق العاده و سحرآمیز بوده است .

نقاشی دیجیتال با بیانِ منحصر به فرد خویش، از قالب ایسم های رایج می گریزد و با تکیه بر فن آوریهای دیجیتال، سعی در بروز رسانی و دگردیسی خود دارد، در نتیجه نمی تواند خود را به یک وضعیتِ معین، محدود کرده و تلاش می نماید، تا با واسطه های فناوری جدید، همسو شده و مفاهیمِ بیانی خود را به اَشکال و روش های غیر متعارف بیان نماید. هنرمندان این گرایش نیزکوشش می کنند، تا با استفاده از تکنولوژی دیجیتالی بین زندگی، هنر و مخاطب آثارِ خویش، پیوندی تازه برقرار نموده و به بسط وگسترش مفاهیمِ هنر خویش بپردازند. بسیاری از آثارِ آنها نمایانگر شورِ فردی، آیین های خصوصی، اسطوره های فرهنگی و رویاهای ایدئولوژیکی است، که تنها به کمک ابزارهای دیجیتالی و با استفاده از تصاویر و امکاناتِ بصریِ نوین در هنرهای تجسمی قابل عرضه می باشند. با توجه به آفرینشگری ها و ساختارشکنی های گسترده هنرمندان دیجیتال در سه دهه اخیر، ضرورتِ بحث و بررسی در این زمینه چشمگیرتر از گذشته به نظر می آید. پژوهش حاضر نیز تلاشی در جهت شناسایی قابلیتهای تصویری نقاشی دیجیتال است. از جمله طرح مسائلی از قبیل این که؛ تداوم نقاشی دیجیتال چه تأثیراتی بر هنرِِ نقاشی معاصر دارد؟ و یا پرداختن به این موضوع که نقاشی دیجیتال دارای چه قابلیت های تصویری است که، سبب گرایش هنرمندانِ نقاش به این نوع از رسانه شده؟ علاوه بر این پژوهش فوق کوشش می نماید که پاسخی برای این سئوالات فراهم آورد،که با پیشرفتِ نقاشی دیجیتال، هنرمندان با چه چالشهای جدیدی روبرو خواهند بود؟ و تعاملِ نقاشی های دیجیتال با مخاطب از چه راههایی امکان پذیر می باشد؟ با توجه به این موارد می توان اذعان نمود که، نقاشی دیجیتال با تکیه بر ویژگی های خاص خود همچون، (سرعت در اجرای ایده ها و تلفیق هنرهای متنوع و متفاوت)، تأثیر بی بدیلی بر هنر معاصر گذاشته است و همچنان در حال پیشروی و تحت تأثیر قرار دادن اَشکال مختلف هنرِ معاصر می باشد. نقاشی دیجیتال مصمم است، تا با پشت سرگذاشتن ضعف های ابزار تکنولوژی، خود را در میان گرایشهای هنری تثبیت نموده و از طریقِ واقعیت ِ مجازی، راههای ارتباطی خویش را با مخاطب گسترش دهد. مهمترین هدف این رساله نیز ارائه ی نوعی بصیرت، تعمق و آگاهی، نسبت به تحولات نقاشی های دیجیتالی و پرداختن به خصوصیات و قابلیت های منحصر به فرد بیانی، زبانی و تعاملی این هنر است. چنانکه بتواند نگاهی ویژه، به عوامل بوجودآورنده ی گرایشها و چالشها در میان هنرمندانِ این شیوه ی هنری، ایجاد نماید. این تحقیق از نظر هدف توسعه ای و کاربردی و از نظر روش یافته اندوزی کتابخانه ای و اینترنتی می باشد.

چکیده با نگاهی گذرا به آثار تاریخی، ادبی و هنری در می یابیم که معنی و نقش پرنده در زندگی فکری و اجتماعی بشر از نقش و جایگاه مهمی برخوردار بوده است. نقش پرندگان در اساطیر و ادبیات ایران و هند بسیار پر رنگ است. نقش و نگار روی آثار باقی مانده به اعتقادات اساطیری و نمادهای باستانی بسیار دور پیوند می خورد که در میان آن ها نماد طاووس خود را جلوه گر می سازد. طاووس در باورهای ایرانیان باستان نماد ذات انسان و در اعتقادات ایرانیان پس از اسلام نمادی کیهانی است، دارای معانی گسترده و عمیقی است و در هند، نشان دلسوزی ، پاسداری و تجسم برخی از خدایان هندو می شود. در این پژوهش به نقش و مفهوم طاووس در ادبیات، اساطیر، فرهنگ و باورهای عامیانه و هنرهای سنتی ایران و هند پرداخته می شود. در کتاب ها و مقالاتی به نقش و گاهی مفهوم طاووس در ادبیات و معماری و برخی نگاره های ایرانی پرداخته اند، ولی در سایر هنرهای سنتی ایران به صورت جامع و در کنار هم این بررسی صورت نگرفته است. با توجه به اینکه ادبیات و عرفان ما منبع الهام هنرمند ایرانی است، ابتدا این نقش در ادبیات و سپس اساطیر و فرهنگ ایران مورد شناسایی، هرچند اجمالی قرار گرفته و سپس با روندی مشابه به شناخت این نقش در ادبیات و فرهنگ هند می پردازیم. با بررسی این نماد در اکثر هنرهای سنتی و با در نظر گرفتن دوره های تاریخی علاوه بر شناخت سیر تحول نقش طاووس در عمده هنرهای سنتی ایران و در کنار آن، هنرهای سنتی هند و بررسی تطبیقی نقش و مفهوم طاووس در دو فرهنگ کهنسال ایران و هند، وجوه افتراق و اشتراک و در نهایت، زمینه های این اشتراک مشخص می شود. مسلما با توجه به تفاوت مفهوم نمادین طاووس در ایران و هند، نمونه های افتراق، بخش قابل توجهی از آثار هنرهای سنتی ایران را تشکیل می دهد. ادبیات غنی ایران زمین، منبع الهام هنرمند ایرانی قرار گرفته و باعث به تصویر کشیدن طاووس در هنرهای ایران شده است. بدین سبب به نظر نگارنده طاووس در هنر تزئینات معماری و فرش ایران موقع ویژه ای پیدا کرده است و بیشترین آثار را در این هنر به خود اختصاص داده است، برعکس هنرهند که به سبب علاقه ی هنرمند هندی به منظره پردازی، نقش طاووس در این هنر بسیار به چشم می خورد. در نهایت باید به این نکته اشاره کرد که طاووس چه به لحاظ مفهوم و چه به لحاظ نقش کاملا متفاوت نیست و بر فرض این که طاووس از هند است، باز هم هنرمند ایرانی آن را در خدمت هنر، فرهنگ و دین خود قرار داده و به آن رنگ و بوی ایرانی بخشیده است. در این میان، پاسخ به سئوالات زیر مدنظر بوده است: 1- جایگاه نقش طاووس در هنرهای سنتی ایران و هند کجاست؟ 2-مفاهیم نمادین طاووس نزد ایرانیان و هندیان چیست؟ روش تحقیق نظری و از نظر روش تاریخی – توصیفی بوده و ابزار گردآوری اطلاعات نیز به صورت مطالعات کتابخانه ای و توصیف مشاهدات و بررسی تطبیقی می باشد. کلید واژه: نماد – اسطوره- نقش طاووس – فرهنگ – هنرهای سنتی – ایران – هند

برای درک و شناخت طراحی معاصر، نیاز به بررسی عناصر بصری درآن است. پژوهش حاضر سعی بر آن دارد تااز طریق روش توصیفی به این هدف نایل شود. سوال اساسی در اینجا این است که برای شناخت طراحی و تمایز آن از یک اثر نقاشی، چگونه می توان به تحلیل عناصر بصری آن پرداخت تا کاربرد های شکل نسبت به محتوا باز شناخته شودو اثر رااز طریق برطرف کردن چالش های آن که به علت برتری فرم نسبت به محتوا ایجاد می شود در هر دوره ای ارزشمند کرد تا بتوان آثار را از این طریق مورد مقایسه قرار داد. سوال اساسی این است که نقاشی های آلیس نیل به عنوان نمونه از طریق روش گشتالت چگونه می تواند پیام و محتوای اثر راسریعتر به مخاطب منتقل کند.نتیجه ی پژوهش این است که می توان با شناخت عنصر بصری خط اثر طراحی و نقاشی را در دنیای کنونی مورد بررسی قرار داد. یکی از علت های انتخاب هنرمند قرن بیستم یعنی آلیس نیل به دلیل دوره ای بود که اکثر منتقدان آثار وی را از جنبه ی محتوای بررسی کرده اند و پژوهش فوق در نظر دارد تا آن را به گونه ای نوین بررسی کند تا مقایسه ای هم از نظر محتوایی و هم شکلی با هنرمندان هم عصر خویش انجام شود.این رساله، مجموعه ای منتج شده از کتاب ها و مقالات در باب پیدایش طراحی است. پیش زمینه ی آن نظریات بزرگان در باب زیبایی شناسی بیان و اصول طراحی را شامل خواهد شد که در رابطه با قوانین ثابت شده در زمینه روانشناسی گشتالت است. این بخش با تجزیه و تحلیل اثر آلیس نیل به لحاظ خطی به اهداف و بنیان های آن می پردازد. درعین حال نگاهی اجمالی به هنر معاصر دارد که با بهره گیری از نتایج به دست آمده ازآثار نیل می توان آن را از نظر خطی در مقایسه با هنر معاصر مورد بررسی قرارداد. فصل دوم این رساله به بررسی آثار بزرگانی همچون تولستوی وکالینگوود دربحث بیان زیبایی شناسانه ی هنر می پردازد. فصول بعدی، مخاطبین را با طراحی وخط آشنا می سازد. فصل چهارم، آثار نیل از جنبه طراحی با آثار هنرمندان گذشته و معاصر مورد مقایسه قرار خواهد گرفت که درآخر نتیجه گیری است.مخاطبین را نسبت به آثار هنری در هر دوره ای متمایزکرد.

اشیای سنگی باز یافته از منطقه جیرفت ، باور ها، اعتقادات و جهان بینی انسان کهن، که در جنوب شرق ایران می زیسته را بر سینه خود حمل می کند. این تمدن که به تمدن جیرفت شناخته شده، مربوط به هزاره سوم پ . م است. صحنه ها و موضوع هایی که روی آن کار می کردند، شامل چشم انداز های فلات ایران، معماری، گیاهان و جانوران آن و نیز ازگمانه زنی های کلی دربار? جمعیت و باورهای آنان صورت گرفته است. نقوش انسانی در بازیافته های جیرفت به سه صورت دیده می شود: 1. نقوش انسانی در مهر ها، 2. نقوش انسانی بر روی اشیا ساخته شده از سنگ نرم (صابون/ کلوریت)، 3. تندیسک های انسانی از سنگ و فلز. این نقوش انسانی در دو شکل ساد? انسانی و ترکیبی از انسان و حیوان وجود دارند، که هر کدام از این نقوش دارای مفهوم و معنای خاص خود است. پژوهش حاضر به منظور شناخت نقوش انسانی و انسان نمای حک شده بر روی اشیاء سنگی جیرفت و درک باورهای اعتقادی مردم این منطقه در دوران کهن در رابطه با ترسیم این نقوش انجام گرفته است. این پژوهش دارای اهدافی مانند: بررسی و تحلیل نقوش انسانی و انسان نما دربازیافته های سنگی جیرفت به لحاظ شکل و محتوای آنها. تحلیل نقوش انسان نما و سایر نقوش مرتبط با آن در ظروف سنگ کلوریتی جیرفت و همچنین دست یابی به باور های دینی و قومی مردم کهن منطقه جیرفت از طریق بررسی نقوش انسانی . برای نیل به اهداف فوق، بهید به این سوالات پاسخ داده شود: نقوش انسانی و انسان نما در بازیافته های سنگی تمدن جیرفت ، واجد چه ویژگی هایی اند؟ و این نقوش به لحاظ شکل چگونه اند ؟ و اینکه، نقوش انسانی و انسان نما در بازیافته های سنگی جیرفت دارای چه محتوایی را در بر دارند؟ این پژوهش، از نوع توسعه ای و به روش کتابخانه ای و میدانی با هدف بررسی نقوش انسانی و انسان نما به لحاظ شکل و محتوا انجام شده است. فنون گردآوری داده ها در پژوهش حاضر استفاده از اسناد مکتوب ، عکاسی از آثار موزه ها، و رفتن به مورد اکتشاف تاریخی جیرفت است. این پژوهش به روش توصیفی تحلیلی بر روی تصاویر و مطالب انجام گردیده و تجزیه و تحلیل به روش کیفی انجام شده است. یافته های پژوهش حاضر، حاکی از حضور داستان ها و اسطوره در ترسیم نقوش انسانی و نسان نما در منطق? جیرفت است. البته نقوش مرتبط با شیو? زندگی مردم آن دوران بسیار اندک است و بیشتر نقوش به دست آمده دارای مفهومی اساطیری و ماورای طبیعی اند.

این تحقیق با توجه به ضرورت ، تاثیرات روانی فضای شهر بر زندگی شهروندان اهداف کلی و جزئی مثل: دست یافتن به منظرهای زیبای شهری به توسط احجام شهری مطلوب و تاثیر گذاری مضاعف احجام شهری بر مخاطب و ارتقاء حس زیبایی شناسی آن را دنبال نمود.پژوهش یا هدف بررسی هماهنگی حجم های نصب شده در شهر اصفهان با فضای پیرامون و بافت شهری در دهه هشتاد با تاکید بر ارزش های تجسمی انجام گرفت. این پژوهش با طرح سوالاتی مثل :1. قالب و محتوای حجم های نصب شده در شهر اصفهان چه هماهنگی با بافت شهری دارد ؟ 2. آیا حجم های منصوب در شهر با فضای پیرامون خود هماهنگی دارد ؟3. تا چه میزان در آثار حجم منصوب به ارزش های بصری و تجسمی پرداخته شده است؟ . روش مورد استفاده تحقیق کاربردی و روش یافته اندوزی کتابخانه ای و میدانی ومصاحبه ای میباشد . و نیز به منظور جمع آوری اطلاعات و نظر سنجی از مخاطبین آثار ،پرسشنامه ای بر اساس داده های فصل دوم که حاوی 17 سوال بسته است تنظیم شده است.در این میان 20 نفر به عنوان نمونه تحقیق از کارشناسان شهر سازی و هنری به روش تصادفی انتخاب شدندتا به عنوان مخاطب پاسخگوی پرسشنامه باشند. نتایج پژوهش بر اساس داده ها و اطلاعات فصل دوم ، پرسشنامه و مصاحبه، حاکی از آن بود که احجام مورد بررسی به طور کل متوسط و ضعیف میباشد و محقق برای ارائه راهکارهای بهبود نقاط آسیب زا مواردی مثل 1.شناخت بهترین نقاط شهر برای نصب آثار2.همکاری و تبادل نظر متخصصین شهرساز و هنرمندان3.در نظر گرفتن تمام جوانب برای انتخاب محتوا و ایدهی مفهومی اثر ، و... را پیشنهاد می کند.

چکیده: انسان و فردیت او ، جایگاه متفاوتی در دو دیدگاه سنتی و مدرن دارد . از دیدگاه سنت هدف خلقت انسان ، تجلی صفات الهی در وجود انسان کاملی است که در نتیجه ی سلوک معنوی ، هرگونه فردیت یا «منِ» غیر حقیقی او فانی شده و به هویت اصلی و به عبارتی «خود» خویش می رسد . در مقابل ، در جهان بینی مدرن که بر انسان مداری استوار است ، هویت انسان نه در معنای حقیقی آن ، بلکه در فردیت و «منِ» او تعریف می شود . لذا تأکید بر بقای فردیت است . حال سوال این است که بازتاب این دو رویکرد ، در هنر به چه شکل است ؟ از آنجا که هنر ، صورت بیرونی یک تفکر را نشان می دهد ، فنا و بقای فردیت در هنر سنتی و مدرن را چگونه می توان ارزیابی کرد ؟بر این اساس چگونگی بازتاب این موضوع در تمامی ارکان ، مبانی نظری ، مصادیق و روش های عملیِ هنر سنتی و مدرن ، مسئله ی اصلی این پژوهش است . بنابراین ، تعیین جایگاه هنرمند و نقش فردیت او ، چگونگی تحقق مفاهیم معنوی ـ و در رأس همه ی آنها فنای فرد ـ در قالب روش های عملی و تاریخی، و نیز شناخت جلوه ی این حقایق در مصادیق هنر سنتی ؛ در مقابل ، شناخت فردیت هنرمند مدرن و نحوه تحقق آن در مصادیق هنری اهداف عمده ی این پژوهش است . روش یافته اندوزی در این پژوهش به صورت کتابخانه ای است و اطلاعات به روش توصیفی ـ تحلیلی مورد بررسی قرار می گیرند . کلید واژه : سنت ، هنر سنتی ، هنر مدرن ، فنای فرد ، بقای فرد