مهدویت یکی از مسائل مهمی است که حتی کافر نمردن به شناخت آن مر بوط می شود این تحقیق قصد بررسی این مهم را در دو تفسیر المیزان والمنار به عنوان شاخص تفاسیر شیعه و اهل سنت دارد مسائلی که در این تحقیق بررسی می شود شامل بررسی صحت احادیث مهدویت و ایراد های وارده به آن ها توسط المنار وپاسخ گویی به آن ها و نیز بررسی مفهوم شناسی انتظار و نقش آن در پیش رفت یا عقب ماندگی جامعه مسلمان است و تحقیق در مورد نشانه های ظهور به عنوان وسیله ای برای شناخت آخرالزمان و هنگامه ظهور که تا حدودی مورد توافق اهل سنت وشیعه می باشد و به بررسی مسئله مهم بعد از ظهور یعنی رجعت پرداخته ایم این مسئله از اختصاصات شیعه است و اهل سنت مخصوصا المنار به انکار شدید آن پرداخته اند.

چکیده قرآن و عهدین در ضمن هدایت انسان به تعالیم الهی و تأکید بر پیروی از اصول و ارزشهای اخلاقی بسیاری از موارد به ذکر قصص الهی پرداخته اند. یکی از داستانهای مشترک قرآن و عهدین داستان حضرت یحیی (ع) است. در این پژوهش شخصیت حضرت یحیی (ع) و پیروانش درمتون اسلامی (قرآن و روایات) وکتاب مقدس (عهد جدید) به صورت تطبیقی مورد بررسی قرار گرفته است. از بررسی زندگی حضرت یحیی (ع) در آیات قرآن کریم و روایات وکتاب مقدس چنین حاصل می شود که قرآن کریم با ذکر تولّد معجزه آسای او، شخصیت آن حضرت را با برشماری صفات نیکی چون سید و حصور معرفی می کند؛مجموعه ی روایات و منابع تاریخی به مسائل مختلفی از جمله علت و چرایی شهادت حضرت یحیی (ع) پرداخته است ؛کتاب مقدس از رسالت و موعظه های حضرت یحیی و روابط او با عیسی مسیح (ع) سخن می گوید. صابئین مندایی که نامشان سه بار در قرآن ذکر شده است همان پیروان حضرت یحیی هستند که غسل تعمید یکی از آداب و رسوم اصلی آنهاست. از آنجا که غالب روایات تاریخی وکتاب مقدس مورد تحریف وجعل قرار گرفته اند مطالب ناشایستی در این دو منبع به چشم می خورد که به پیامبران نسبت داده اند ولی نکته قابل ذکر آن است که اگرچه بسیاری از مطالب مربوط به زوایای زندگی حضرت یحیی که در کتاب مقدس و روایات نقل شده است در قرآن نیامده است ولی محتوای اصلی آنها مخالف با اصول و چهارچوب قرآن نمی باشند.