دوکفه ایهای رودیست موجود در واحدهای آهکی سازند تاربور در دو برش سمیرم و گردبیشه واقع در بخش مرکزی زاگرس در جنوب غرب ایران از دیدگاه دیرین شناسی و دیرین بوم شناسی مورد مطالعه قرار گرفته اند. مطالعه سیستماتیک بر روی نمونه های جمع آوری شده از این واحدها با استفاده از ویژگیهای تاکسونومیکی آنها منجر به شناسایی 20 گونه از رودیست ها در قالب 13 جنس از 4 خانواده: dictyoptychidae, hippuritidae, radiolitidae و reqieniidae شده است. وجود گونه های شاخص آشکوب ماستریشتین در بین مجموعه فونی شناسایی شده و نیز توجه به محدوده ظهور منطقه ای سایر گونه ها، موید این سن برای واحدهای محتوی آنهاست. نمونه های رودیست مورد اشاره همچنین به لحاظ مورفولوژیکی مورد آنالیز قرار گرفته اند. با توجه به اندیس های اندازه گیری شده تعلق آنها به دو گروه مورفوتایپ افراشته و چسبیده مشخص می شود که به ترتیب به محیطهای کم انرژی با نرخ رسوبگذاری بالا و پر انرژی همراه با نرخ رسوبگذاری پایین وابسته اند. انواع مورفوتایپ افراشته به دلیل پتانسیل زندگی اجتماعی تشکیل تجمعاتی به اشکال مختلف دسته گلی، خوشه ای و تیکت داده اند که برخی برای اولین بار گزارش می شوند. علاوه بر این، در این واحدها به دلیل حضور فراوان رودیست ها، لیتوسوم های رودیستی قابل تفکیک از توده سنگها شکل گرفته اند که بر اساس ترکیب فونی و ساختار و هندسه داخلی به 6 لیتوسوم تقسیم بندی شده اند. با توجه به ویژگیهای مورفوتایپ های انفرادی، انواع تجمعات و لیتوسوم های رودیستی توصیف شده، محیط های خارجی تا داخل پلاتفرمی با انرژی کم تا متوسط و نرخ رسوبگذاری متوسط تا زیاد برای این واحدها پیشنهاد می شوند. تاکسونهای تشکیل دهنده فونای حاضر همچنین از لحاظ گسترش جغرافیایی به دو گروه بومی و غیر بومی قابل تقسیم اند که انواع بومی مختص محدوده پلیت عربی بوده و انواع غیر بومی در قلمرو تتیس و گاهی با گسترش جهانی در تتیس و کارائیب حضور دارند. این مجموعه در مقایسه با فونای شناخته شده از سایر مناطق زیر مجموعه پلیت عربی ارتباط پیوسته و قوی با مناطق عمان و ترکیه و ارتباط کمتر با سومالی و عربستان و همچنین رابطه فونی ضعیف تر با سایر ایالتهای مدیترانه ای تتیس را نشان می دهند