از سال 1950 به بعد بحث مدیریت ایمنی و ارزیابی ریسک اهمیت ویژه ای پیدا کرد و بتدریج جایگاه خود را در صنایع فرایندی مستحکم نمود و اکنون یکی از بازوان قدرتمند اجرایی در کارخانجات مختلف بوده و دامنه فعالیت خود را از کارهای عملیاتی در کارخانه های در حال بهره برداری به نظارت در طراحی تفصیلی و مراحل نصب و پیش راه اندازی و راه اندازی گسترش داده و مهمترین و بعبارتی قویترین ابزاری که در دست مدیریت ایمنی قرار داشته روشهای تحلیل خطر و ارزیابی ریسک است و در میان این روشها با قدمتی در حدود چهل سال قویترین روش (hazop) مطالعات تحلیل خطر و قابلیت بهره برداری موجود می باشد.صنعت فرایندهای شیمیایی یکی از ایمن ترین بخشهای صنعت در دنیا است، اما بروز یک سانحه عمده و یا یک انفجار خسارات جبران ناپذیری به موقعیت کارخانه و احتمالاً کل این صنعت وارد می آورد. در این رساله ابتدا در فصلهای اول و دوم با مدیریت ایمنی و جایگاه روشهای تحلیل خطر و ارزیابی ریسک و خصوصا hazop ، مدیریت و روشهای تسریع مطالعات hazop آشنا خواهیم شد . در فصل سوم واحد off shore بعنوان واحد فرایندی نمونه انتخاب شده و کلیه مراحل مطرح شده در فصل دوم در این واحد پیاده گردیده که نتایج آن در فصل چهارم آورده شده است .

در این تحقیق ترکیدگی ذوبی سوپرآلیاژ in738lc در جوشکاری لیزر پالسی با توان کم مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که ترکیدگی ذوبی در haz سوپرآلیاژ پایه نیکل in738lc در جوشکاری لیزر پالسی حالت جامد بواسطه ذوب ترکیبی فازهای ثانویه مانند کاربیدهای mc، بورایدهای غنی از cr-mo، ترکیبات بین فلزی ni-zr و کاربیدهای m23c6 غنی از کروم اتفاق افتاده است. همچنین مشخص شد که موثرترین فاز مرزدانه ای که منجر به ذوب ترکیبی و ترکیدگی مرزدانه ای می گردد فاز بورایدی m3b2 غنی از کروم و مولیبدن می باشد. نتایج شبیه سازی به کمک gleeble نشان داد که حضور ترکیبات بورایدی در مرزدانه ها منجر به کاهش چشمگیر دمای شروع ذوب شدگی گردید. از این رو عملیات حرارتی آنیل انحلالی در دماهای بالاتر از 1100 درجه سانتیگراد در حداقل زمان که منجر به انحلال کامل بورایدها می گردد می تواند تأثیر چشمگیری در کاهش میزان ترکیدگی داشته باشد. از طرفی افزایش سختی فلز پایه با کاهش قابلیت آلیاژ در رهاسازی تنش های شکل گرفته منجر به افزایش تمایل به ترکیدگی ذوبی گردید. نتایج حاصل از بررسی تأثیر پارامترهای فرآیند لیزر پالسی کم توان نشان داد که در دامنه پارامترهای مورد مطالعه افزایش حرارت ورودی به طور کلی منجر به کاهش میزان ترکیدگی نگردید بلکه در هر یک از دو حالت جوشکاری هدایتی و سوراخ کلیدی با افزایش حرارت ورودی میزان ترکیدگی کاهش یافته است. میزان ترکیدگی در حرارت ورودی یکسان در حالت سوراخ کلیدی بدلیل نوع تنش های ایجاد شده کمتر از حالت هدایتی بوده است. نتایج این تحقیق نشان داد که ذوب ترکیبی رسوبات گاما پرایم تنها در شرایطی اتفاق می افتد که حرارت ورودی بالا بوده و نرخ گرمایش در حد مشخصی باشد. بدین معنی در نرخ گرمایش بسیار بالا مانند شرایط استفاده شده در این تحقیق فرصت کافی جهت ذوب ترکیبی رسوبات گاماپرایم فراهم نمی گردد. این نتایج به کمک شبیه سازی ترمومکانیکی gleeble نیز صحه گذاری گردید. در واقع در صورتی که نرخ گرمایش در محدوده 102-103 °c/s باشد ذوب شدگی این رسوبات مشهود خواهد بود که این شرایط نیز در جوشکاری ذوبی gtaw و یا لیزرهای با توان بالا فراهم است. از این رو در این تحقیق اثری از ذوب ترکیبی و با تغییر مورفولوژی رسوبات گاما پرایم در haz مشاهده نگردید.

چکیده ندارد.