هدف پژوهش حاضر عبارت است از بررسی اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر افزایش خودمتمایزسازی دختران نوجوان. جامعه آماری در این پژوهش شامل کلیه دختران پایه سوم دبیرستان شهرستان پیرانشهر در سال تحصیلی1388-1387 می باشد. از بین افراد ثبت نام شده در این طرح 24 نفر که نمرات آنها بر اساس پرسشنامه خودمتمایز سازی از 117 پایین تر بود انتخاب و به شکل تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایشی قرار داده شدند.طرح پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه نامعادل بود.ابزار مورد استفاده پرسشنامه خودمتمایزسازی((dsi است.این پرسشنامه توسط اسکورون و فریدلندر(2003) ساخته شد. نتایج بدست آمده از آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش مهارت های زندگی بر افزایش خودمتمایزسازی دختران نوجوان موثر است. بنابراین فرضیه اصلی پژوهش مورد تایید واقع شد همچنین نتایج نشان داد که آموزش مهارت های زندگی بر کاهش میزان واکنش عاطفی،افزایش «حالت من»،کاهش گسلش عاطفی و همچنین کاهش امتزاج با دیگران دانش آموزان دختر موثر است و بنابراین فرضیه های فرعی هم تایید گردید.این تحقیق موید این نظر است که نوجوانان با کسب مهارت های زندگی قدرت توازن بین احساسات و شناخت و نیز بین استقلال و وابستگی را که لازمه خودمتمایزسازی و هویت شخصی باثبات است،کسب می نمایند.