پایان نامه ی حاضر ، تلاشی است هرچند نارسا ، جهتِ نشان دادن جلوه هایی از تصاویر شعری در دیوان ادیب الممالک فراهانی. این رساله شامل چهار بخش است که بخش اوّل و دوم، هر یک به چهار فصل تقسیم می شود. در بخش اوّل رساله به معرّفی شاعر، ویژگی های شعری او و بیانِ دیدگاه های مختلف پیرامون وی پرداخته شده است . در بخش دوم، اشعار ادیب الممالک از دیدگاه بیان بررسی شده و ضمن بررسی مباحث، بهترین نمونه های شعری موجود در دیوان شاعر ذیلِ هر مطلب قرار گرفته است . در بخش سوم رساله، بحثی کوتاه و اجمالی پیرامون بدیع و تأثیر آن بر صورخیال شاعر انجام گرفته است. بخش چهارم رساله نیز به نتیجه گیری اختصاص یافته است. در این رساله پس از بررسی های گوناگون این نتایج حاصل آمد که ادیب الممالک به تشبیه بیش از سایر عناصرِ خیال پردازی توجّه دارد و مباحثی چون استعاره، کنایه و مجاز در رده های بعدی قرار دارند و تقلید شاعر از شیوه ی سخن پردازیِ پیشینیان در نحوه ی تصویرگری وی تأثیر گذارده است. کلید واژگان: ادیب الممالک، تشبیه، استعاره، کنایه