با ظهور تحلیل ژانر ?مقالات تحقیقاتی بعنوان اصلی ترین کانال برای ارایه یافته های علمی توجهات بسیاری را به خود جلب کرده است. توجه کلی مطالعات در زمینه این ژانر کاوشی در ساختار محورهای ارتباطی و شناسایی ویژگی های زبانی آن بوده است. هدف اصلی این مطالعات آشکار ساختن دلایل اصلی رد یا پذیرش مقالات تحقیقاتی در مجلات بین المللی بوده است. با توجه به شواهد کثیر در این زمینه? محورهای ارتباطی و الگوهای پیوستگی لغوی دو شاخص بسیار مهم در نوشتن و چاپ مقالات تحقیقاتی هستند. اما با این وجود تعامل بین این دو عامل کلیدی و تاثیری که این تعامل در پذیرش یا عدم پذیرش مقالات تحقیقاتی می تواند داشته باشد تا کنون مورد توجه قرار نگرفته است. با در نظر داشتن این نکات و بر اساس یک چهار چوب نظری دقیق تلاش شد تعامل احتمالی بین محورها و الگوهای پیوستگی لغوی مورد بررسی قرار گیرد. بر این اساس با استفاده از مدلهای تحلیل ژانر سویلز(1990-2004) و مدل الگوهای پیوستگی لغوی هوی (1991) 40 مقاله تحقیقاتی محلی نویسندگان ایرانی و 40 مقاله تحقیقاتی مجلات بین المللی مربوط به رشته های تابع زبان شناسی کاربردی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. با در نظر گرفتن محورهای ثابت قسمت مقدمه در بین متون مورد نظر و نتایج تحلیل محورها? هیچگونه تفاوت معنا داری مشاهده نشد. اما در قسمت بحث تفاوتهای معنا داری مشاهده شد. یافته های تعامل بین محورها و الگوهای پیوستگی لغوی نشان داد که تفاوتهای معنا داری بین مقالات تحقیقاتی بین المللی و محلی در نحوه استفاده و بکارگیری الگوهای پیوستگی لغوی در محور یکm1) ) قسمت مقدمه و همچنین محورهایm2) ) و(m4) قسمت بحث وجود دارد. در برسی تعامل بین این دو ویژگی زبانی و نحوی حداقل چهار امکان در میان مجلات بین المللی و محلی مشاهده شد. این چهار امکان عبارتند از1. محورهای مشابه? الگوهای پیوستگی لغوی مشابه2. محورهای متفاوت? الگوهای پیوستگی لغوی متفاوت 3. محورهای مشابه? الگوهای پیوستگی لغوی متفاوت? ومحورهای متفاوت? الگوهای پیوستگی لغوی مشابه.