تحقیق حاضر به بررسی کاربرد روش ژانر-محور را در محیط آموزش زبان عمومی می پردازد.روش ژانر-محور به زبان آموزان کمک میکند که در زمینه خوانش پیشرفت کنند. بعضی از محققین معتقد اند که روش تدریس ژانر-محور به تدریج به زبان آموزان کمک می کند تا در درک ژانر های مختلف مهارت یابند (هایلند 2004).همچنین امروزه توجه روز افزونی به اهمیت استفاده از ادبیات در برنامه آموزشی زبان انگلیسی (esl/efl ) شده است. زمانی که ادبیات موضوع مطالعه قرار گیرد ، میتواند هم به عنوان فعالیتی در راستای زبان آموزی و افزایش مشارکت زبان آموزان باشد. ویدوسن معتقد است "مطالعه ادبیات اساسا" نمونه ای از استفاده زبان به صورت عملی میباشد"که ناشی از این شناخت است که ادبیات یک نمونه از استفاده زبان به طور کاربردی میباشد که در آن ادبیات محیطی برای یادگیری زبان انگلیسی است.با توجه به آنچه که در راستای کاربرد ادبیات در آموزش زبان گفته شد، متاسفانه همچنان کمتر توجه ای به استفادهی سیستماتیک از ادبیات در کلاس های آموزش زبان عمومی شده است. بنا براین هدف تقیق حاضر بررسی استفاده از ادبیات در یک روش ژانر-محور است که در آن زبان آموزان با یک مدل از خوانش متون ادبی آشنا می شوند . 24 زبان آموز دختر در سطح متوسط از زبان در یک آموزشگاه زبان انگلیسی انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و کنترول مورد بررسی قرار گرفتند.گروه آزمایش (n=12 ) توسط مدل ژانر-محورتدریس شدند، در حالی که به گروه کنترول در این زمینه روش خاصی اعمال نشد.برای تحلیل دیتای به دست آمده در ارتباط با فرضیه اول از آزمون tاستفاده شد.در مرحله بعد ، برای آزمون فرضیه دوم، از یک نظر سنجی غیر رسمی به شکل یک نامه بی نام توسط زبان آموزان به معلم استفاده شد.در این نظر سنجی که از طریق جمع آوری نظرات و عقاید زبان آموزان در دو گروه آزمایش و کنترول نسبت به استفاده از داستان کوتاه و علی الخصوص روش ژانر-محور در گروه آزمایش صورت گرفت.نتایج این بررسی از ارزش آموزشی روش ژانر-محور در درک خوانش متون ادبی حمایت میکند و نشان میدهد که زبان آموزان هنگامی که از مدل ژانر-محورپیروی میکنند نه تنها درک بهتری از متن دارند بلکه علاقه مندی بیشتری نسبت به متون ادبی نشان میدهند.