ترکیبات فنلی بسیار سمی هستند و برای انسان سرطان زا شناخته شده اند، این آلاینده ها در فاضلاب خروجی بسیاری از صنایع از جمله پالایشگاه نفت، کارخانه تولید مواد شیمیایی، کارخانه مواد منفجره و کوره زغال کک دیده می شوند؛ آنها همچنین در تهیه گندزداها، رنگ ها، صمغ های مصنوعی(رزین)، آفت کش ها و روغن مورد استفاده قرار می گیرند. امروزه از روش های اکسیداسیون پیشرفته نظیر ازن زنی که یکی از روش های اکسیداسیون پیشرفته می باشد و همچنین روش های تصفیه بیولوژیکی مانند استفاده از لجن فعال و باکتری های مختلف به منظور حذف ترکیبات آلی به دلیل کم هزینه بودن آن ها مورد استفاده قرار گرفته اند. در این تحقیق با استفاده از ازن زنی و تصفیه بیولوژیکی کآرایی این دو روش در حذف فنل به عنوان یکی از ترکیبات آروماتیک سمی که هم اکنون مشکل تصفیه پساب بسیاری از صنایع می-باشد، مورد مطالعه قرار گرفت. بدین ترتیب با بررسی عملکرد سیستم ازن زنی در غلظت های 100، 200، 300 و400 ppm که به ترتیب در طی زمان های 15، 35، 55، 75 دقیقه کارآیی آن به حداکثر 99% حذف فنل رسید. همچنین شرایط بهینه ph درحدود 11 بوده است و عامل اکسنده دیگری مانند پراکسید هیدروژن تاثیر چندانی در افزایش سرعت واکنش و تغییر در حذف غلظت آلاینده نداشت. سیستم متعارف لجن فعال (که یکی از متداول ترین روش های تصفیه بیولوژیکی جهت تصفیه پساب های صنعتی است) مورد بررسی قرارگرفت به طوریکه پارامترهای موثر در حذف فنل بهینه سازی شد. ph بهینه، ph 7 و میزان تلقیح 5 میلی لیتر از لجن فعال بهترین درصد حذف را در زمان کمتری نشان داد. همچنین در غلظت های100 ، 200، 300، 400 ppm که مورد آزمایش فرار گرفت، به ترتیب در زمان های 18، 21، 25/24 و 28 ساعت، ماکزیمم مقدار حذف فنل به دست آمد.