پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی آموزش مهارت های اجتماعی بر کاهش احساس تنهایی زنان سرپرست خانوار طراحی شده است. این پژوهش در قالب طرح آزمایشی پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل انجام شد و پس از سه ماه پس آزمون دیگری گرفته شد تا میزان پایداری آموزش سنجیده شود. به این منظور جامعه زنان سرپرست خانوار تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی (ره) شهر یزد به عنوان واحد مطالعاتی اولیه این تحقیق انتخاب گردید. جمعیت آماری این جامعه که در سه منطقه جغرافیایی شهر یزد پراکنده شده اند 2323 نفر می باشد. اکثر افراد این جامعه در دامنه سنی 35 تا 55 سال هستند بدین منظور با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده تعداد 30 نفر ازاعضا جامعه به عنوان نمونه مورد مطالعه انتخاب شدند. و به شیوه جایگزینی تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و کنترل، قرار گرفتند. آزمودنی های گروه آزمایش تحت آموزش مهارتهای اجتماعی طی 8 جلسه 5/1 ساعته قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه تجدید نظر شده احساس تنهاییucla (راسل، پیلاو و کاترونا، 1980) بود. پس از بررسی پیش فرض های انجام تحلیل کوواریانس و اطمینان از محقق بودن شرایط آن از روشهای آماری تحلیل کوواریانس و آزمون t مستقل جهت بررسی فرضیه های تحقیق استفاده گردید. نتایج تجزیه و تحلیل یافته ها نشان داد که آموزش مهارت های اجتماعی بر کاهش احساس تنهایی زنان سرپرست خانوار موثر است و این نتیجه پس از گذشت سه ماه نیز پایدار بوده است. همچنین عامل تحصیلات رابطه معناداری با احساس تنهایی داشته است. در مجموع یافته های تحقیق بیانگر اثربخشی آموزش مهارت های اجتماعی بر کاهش احساس تنهایی زنان سرپرست خانوار بود