به منظور بررسی اثر تنش کمبود آب بر عملکرد و اجزای عملکرد و صفات فیزیولوژیک لوبیا بومی گیلان آزمایش گلخانه ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار در سال زراعی 1388 در گلخانه پژوهشی دانشگاه گیلان انجام گردید. در این پژوهش دو ژنوتیپ لوبیا بومی گیلان( رگه قرمز و رگه مشکی) در چهار سطح رطوبتی (آبیاری پس از 25، 50، 75 و 100 درصد تخلیه مجاز) مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاصل نشان داد که سطوح مختلف رطوبتی و برهمکنش سطوح رطوبتی× ژنوتیپ باعث اختلاف معنی داری در عملکرد و اجزای عملکرد دانه گردید. صفت تعداد غلاف در بوته و وزن صد دانه با افزایش رطوبت کاهش یافتند. به طوری که در تیمار 25 درصد تخلیه رطوبتی صفت تعداد غلاف در بوته، 73 درصد کاهش نشان داد و در تیمار 75 درصد تخلیه رطوبتی بیشترین وزن صد دانه به دست آمد. در این پژوهش بیشترین عملکرد دانه مربوط به تیمار 50 درصد تخلیه رطوبتی (شاهد) و در ژنوتیپ رگه مشکی به دست آمد ولی بعد از آن با افزایش کمبود آب ژنوتیپ رگه قرمز بود که توانست عملکرد خود را حفظ کند. نتایج نشان داد که تیمارهای رطوبتی بر روی صفات تعداد برگ، عدد spad، وزن خشک برگ، وزن خشک ریشه، سطح برگ و شاخص برداشت اثر معنی داری نشان داد. به طوری که به غیر از میزان کلروفیل و وزن خشک برگ بقیه صفات تحت تاثیر بیش آبیاری قرار داشتند. ژنوتیپ ها نیز از نظر صفات درصد پروتئین دانه، عملکرد بیولوژیک، ارتفاع بوته، میزان کلروفیل، وزن خشک ساقه، وزن خشک برگ و سطح برگ اختلاف معنی داری داشتند که در بیشتر صفات به جز میزان کلروفیل، ژنوتیپ رگه مشکی در مقایسه با ژنوتیپ رگه قرمز برتری داشت. صفات عدد spad، وزن خشک ساقه، وزن خشک برگ و وزن خشک ریشه تحت تاثیر برهمکنش سطوح رطوبتی و ژنوتیپ قرار داشت