در این تحقیق با روش پیمایش و با ابزار پرسشنامه ، میزان و نحوه استفاده دانشجویان از تلفن همراه در دانشگاه فردوسی مشهد و در سال تحصیلی 90-1389 بررسی شده است.حجم نمونه 159نفر برآورد شده است.مبنای نظری این تحقیق مدل پذیرش فناوری (tam) می باشد و یافته ها نشان دادند که متغیرهای قصد استفاده از تلفن همراه ودرآمد خانواده اثر مثبت و مستقیم و ارزیابی هزینه ی استفاده از تلفن همراه اثر منفی بر میزان استفاده از تلفن همراه (متغیر وابسته)دارند .همچنین سودمندی ادراک شده ،خلاقیت شخصی ، کنترل رفتاری ادراک شده و نفوذ اجتماعی به صورت غیر مستقیم بیشترین تاثیر را بر متغیر وابسته دارند. دانشجویان از ساعت تلفن همراه وسرویس پیام کوتاه بیشترین استفاده را می کنند و مهمترین دلیل آنها برای استفاده از تلفن همراه برآورده شدن نیاز به ارتباط با دیگران و ایجاد احساس امنیت می باشد. کلمات کلیدی:میزان استفاده از تلفن همراه ،نحوه استفاده از تلفن همراه،پذیرش فناوری ،دانشجو