پس از جمع آوری پرسشنامه ها از هر دو گروه ( 81 نفرمعتاد و 90 نفر غیر معتاد ) با استفاده از نرم افزار آماریspss ، آزمون های آماری t مستقل ، همبستگی پیرسون و رگرسیون بر روی داده های حاصله از پرسشنامه ها، انجام گرفت . نتایج حاکی از این است که افراد معتادو غیر معتاد درتمامی متغیرها ( طرحواره ناسازگار اولیه ، سبک تصمیم گیری منطقی و سبک اسنادی و درماندگی آموخته شده) با یکدیگر تفاوت معنی داری دارند. بین درماندگی آموخته شده و و دفعات ترک رابطه مستقیم مشاهده شد و همچنین بین طرحوارهای ناسازگار اولیه و سبک تصمیم گیری منطقی با درماندگی آموخته شده در افراد معتاد رابطه وجود دارد . یافته های این پژوهش لزوم توجه بیشتر به مسائل شناختی و روانشناختی معتادان را در امر درمان و پیشگیری می رساند.