چمن یکی از بهترین گیاهان پوششی است که از دیر باز شناخته شده و هم اکنون نیز یکی از عناصر اصلی و جزء لاینفک طراحی فضای سبز به شمار می آید. که به کمک آن می توان با آن چهره خشک و بی روح زمین را تغییر و گستره ای سبز و با طراوت جایگزین خاک کرد. تنظیم کننده های رشد گیاهی مثل بازدارنده های رشد به طور گسترده ای در مدیریت چمن برای توقف رشد و گل آذین مورد استفاده قرار می گیرند. استفاده از کند کننده رشد ترینگزاپک اتیل بر روی نواحی چمن کاری با مدیریت بالا با وجود افزایش کیفیت چمن باعث کاهش مصرف انرژی می شود. ترینگزاپک اتیل مرحله آخری بیوسنتز فرم های فعال جیبرلین ها را مسدود می کند که باعث کاهش رشد شاخساره می شود. ترینگزاپک اتیل به خاطر پتانسیل کاهش دفعات سرزنی، افزایش ریشه دهی، افزایش پنجه زنی، افزایش مقاومت به ترافیک و کاهش کوددهی بدون کاهش کیفیت چمن مورد توجه می باشد. برای ارزیابی این پتانسیل های سودمند این آزمایش برای تعیین اثرات برهمکنشی کاربرد ترینگزاپک اتیل و ترافیک بر روی میزان تولید قسمت زده شده، پنجه زنی، کیفیت ظاهری، رنگ، میزان کلروفیل کل، کلروفیل آ و ب، میزان کارتنوئید و میزان قندهای محلول چمن رای گراس چندساله انجام شد. این آزمایش در قالب طرح کرت های دو بار خورد شده در سه دوره کاربرد در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و سه سطح ترینگزاپک اتیل در دانشگاه صنعتی اصفهان اجرا گردید. ترینگزاپک اتیل بر روی پلات های اصلی در سه زمان در شش هفته متوالی بین ماه های تیر و آبان به کار رفت. ترافیک بر روی زیر پلات ها اعمال گردید. نتایج نشان داد که ترینگزاپک اتیل باعث کاهش ارتفاع، وزن تر و خشک قسمت زده شده در هر سه دوره کاربرد گردید. حداکثر کاهش رشد چمن رای گراس چندساله در هفته دوم بعد از تیمار در هر سه دوره کاربرد اتفاق افتاد. میانگین حداکثر کاهش رشد در هر سه دوره برای غلظت های 25/0 و 5/0 کیلوگرم در هکتار ترینگزاپک اتیل به ترتیب 59 و 65 درصد نسبت به شاهد بود. تیمار ترافیک باعث کاهش شدید ارتفاع، وزن تر و خشک چمن رای گراس شد و با افزایش میزان فشار ترافیک در زمان میزان کاهش بیشتر بود. حداکثر کاهش ارتفاع، وزن تر و خشک قسمت زده شده در اثر تیمار ترافیک در زمانی که ترینگزاپک اتیل بیشترین کاهش رشد را ایجاد کرده اتفاق افتاد. کاربرد ترینگزاپک-اتیل تعداد پنجه در بوته را افزایش داد در حالی که تیمار ترافیک باعث کاهش معنی داری در تعداد پنجه در بوته گردید. کاربرد ترینگزاپک اتیل باعث افزایش پنجه زنی تا 21% گردید. نتایج نشان داد که ترینگزاپک اتیل میزان کلروفیل کل، کلروفیل آ، کلروفیل ب، میزان قندهای محلول را افزایش داد در حالی که بر روی میزان کارتنوئید تأثیری نداشت. افزایش میزان کلروفیل در چمن های تیمار شده باعث ایجاد ظرفیت بالاتر جذب انرژی نورانی برای فتوسنتز و همچنین بهبود کیفیت ظاهری می گردد. تیمار ترافیک تأثیر معنی دار بر روی میزان کلروفیل کل، کلروفیل آ، کلروفیل ب و کاروتنوئید نداشته در حالی که میزان قندهای محلول را افزایش داد. استفاده از هورمون ترینگزاپک اتیل تأثیر معنی داری در افزایش میزان رنگ در هر سه دوره کاربرد نشان نداد. به طور کلی، نتایج نشان داد که کاربرد ترینگزاپک اتیل باعث کاهش 60% میزان رشد چمن رای گراس چندساله گردید و تا چهار هفته بعد از تیمار ادامه داشت، بنابراین غلظت 25/0 کیلوگرم در هکتار ترینکزاپک اتیل برای کاهش تعداد دفعات سربرداری توصیه می گردد.