مساله تخصیص تعمیم یافته، مساله ای کلاسیک در بهینه سازی ترکیبیاتی است. مساله تخصیصی را در نظر بگیرید که بیش از یک فرد را، می توان به یک شغل تخصیص داد، یا امکان انجام چند شغل به وسیله یک فرد میسر است. این مساله حالتی کلی از مساله تخصیص است که در آن تعداد کارها و کارگرها یکسان نیست. بسیاری از مسایل روزمره زندگی می توانند به صورت تخصیص تعمیم یافته مدل شوند. برخی از آن ها عبارتند از: زمان بندی منابع، تخصیص بهینه حافظه در رایانه ها، طراحی شبکه های ارتباطی با در نظرگرفتن محدودیت ظرفیت هر مرکز، تخصیص وظایف به برنامه نویسان در جهت توسعه ی نرم افزارها، تعیین وظایف رایانه ها در یک شبکه، مساله ی مسیریابی. از آن جا که این مساله جزء آن دسته از مسایل بهینه سازی ترکیبیاتی است که، به عنوان np- سخت شناخته شده اند، لذا رهیافت های گوناگونی برای حل آن ارایه شده است. در این پایان نامه به مرور کارهای تحقیقاتی، که روی این مساله انجام شده است، می پردازیم. در ابتدا مساله تعریف و مدل های برنامه ریزی خطی که برای آن ارایه شده است، بررسی می شود. سپس روش های حل دقیق این مساله بررسی می شود. پس از آن روش های تقریبی حل این مساله و همچنین روش های ابتکاری و فرا ابتکاری مورد بررسی قرار می گیرد. در انتها یک الگوریتم فرا ابتکاری را برای حل آن ارایه می کنیم و با بررسی نتایج محاسباتی، برای نمونه مسایلی که در ادبیات وجود دارد، کارایی آن را نشان می دهیم.