چکیده محل استقرار سکونتگاه ها و ساختار داخلی آن ها اغلب تحت تأثیر عوامل محیطی به ویژه ژئومورفولوژی است. توسعه شهری بر روی سطح زمینی صورت می گیرد که از مواد و اشکال ویژه ای به وجود آمده است این مواد و اشکال ممکن است ذاتاً برای فعالیت های خاصی مناسب باشند و شهرها را در مراحل مختلف توسعه با مخاطرات رو به رو سازند. در شهرستان خرم آباد با توجه به موقعیت جغرافیایی و قرار گرفتن در بین رشته کوه های زاگرس، عواملی مانند شیب، حرکات دامنه ای، زلزله، گسل، مسیل ها و رودخانه ها در قسمت های مختلف به اشکال متفاوت عمل کرده به طوری که در بعضی نقاط توسعه فیزیکی و در جهات دیگر محدودیت توسعه را سبب شده اند. بنابراین ضروری است که مکانیسم عوامل فوق مورد بررسی قرار گیرد. جهت تجزیه و تحلیل محدودیت های حاصل از فرآیندهای ژئومورفولوژی از روش های توصیفی – تحلیلی، شاخص های مورفومتریک و نرم افزار arc gis استفاده شده است. براساس محاسبات صورت گرفته فعالیت تکتونیکی و پویایی سیستم های مورفوژنیک و مورفودینامیک محدوده مورد مطالعه اثبات گردید. همچنین جهات بهینه گسترش فیزیکی شهرستان با ارزش گذاری لایه های مختلف و در نهایت ترکیب آن ها تعیین گردید و قسمت های غربی، شمال غرب و داخلی منطقه، به عنوان نقاط بهینه مکان-یابی توسعه فیزیکی انتخاب گردیدند.