روند روزافزون تمایل کاربران به کاربردهایی که نیاز به جابجایی حجم زیادی از داده دارند، باعث شده است که محققان در زمینه مخابرات، با انگیزه ای مضاعف در جستجوی قابلیت هایی در سیستم های مخابراتی باشند که برای افزایش کارائی این سیستم ها مفید باشد. یکی از ویژگی های جالب سیستم های بی سیم چند کاربری، مانند شبکه های بی سیم سلولی، وجود تنوع چند کاربری در آن ها است. به این معنی که در این سیستم ها می توان امیدوار بود که هنگامی که کانال یک کاربر دچار محوشدگی شدید می شود، کاربر دیگری را بتوان یافت که دارای وضعیت کانال مناسبی است و فرصت مخابره را به او تخصیص داد. استفاده از این مفهوم موجب افزایش گذردهی کل در سیستم چند کاربری می شود و زمینه های تحقیقاتی متنوعی را به وجود آورده است. با به کارگیری سیاست بسیار ساده ای برای تخصیص کانال، می توان به طور کامل از تنوع چند کاربری موجود در سیستم بی سیم استفاده نمود. تحت این سیاست، کانال ارتباطی بایستی در هر لحظه به کاربری که بهترین وضعیت کانال را داراست و می تواند بیشترین تبادل داده را صورت دهد، اختصاص داده شود. واضح است که سیاست فوق در حالت کلی غیرعادلانه است؛ زیرا به کاربری که به طور متوسط وضعیت کانال بدی دارد، فرصت ناچیزی داده خواهد شد. در این پایان نامه، استفاده از تنوع چند کاربری به همراه شرط رعایت عدالت در سرویس دهی به کاربران در تخصیص کانال در سیستم های بی سیم چند کانالی مورد بررسی قرار می گیرد. در این راه، تعاریف دقیقی برای عدالت ارائه شده و با استفاده از این تعاریف مسئله تخصیص مورد نظر به صورت مسئله های بهینه سازی بیان می شود. نتیجه این تحقیق، دو سیاست تخصیص بهینه برای سیستم چند کانالی، متناظر با دو تعریف از تعاریف ذکر شده برای عدالت است که بهینگی آن ها برای حل مسئله های تخصیص متناظر اثبات شده است. همچنین جهت پیاده سازی عملی، برای هر کدام از سیاست های به دست آمده روش مناسبی مطرح شده است. کارائی سیاست ها و روش های به دست آمده، با استفاده از شبیه سازی نشان داده شده است.