هدف این پژوهش بررسی تفاوت نگرش نسبت به ازدواج در بین دانشجویان دختر و پسر دارای نقش های جنسیتی مردانه،زنانه،دوجنسیتی و نامتمایز است.به این منظور از میان دانشجویان دانشگاه هرمزگان تعداد 250 نفر از دانشجویان با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب گردیده است و از پرسشنامه نقش جنسیتی بم و مقیاس نگرش نسبت به ازدواج هیل استفاده شده است.به منظور تجزیه و تحلیل داده ها برای سوال های پژوهشی از روش توصیفی و روش t-test و تحلیل واریانس یک طرفه و تحلیل واریانس دو طرفه و هم چنین آزمون دانکن استفاده شده است.نتایج به دست آمده در پاسخ به سوالات پژوهش نشان می دهد که بین دانشجویان دختر و پسر دانشگاه هرمزگان در طرحواره های جنسیتی مردانه ،دوجنسیتی و نامتمایز در نگرش نسبت به ازدواج در سطح معناداری 05/0 و فاصله اطمینان 95 درصد تفاوت معنادار وجود دارد به این معنا که دانشجویان پسر با طرحواره ی جنسیتی مردانگی ،فراجنسیتی و نامتمایز دارای نگرش منفی به ازدواج و دانشجویان دختر با طرحواره ی جنسیتی زنانگی،فراجنسیتی و نامتمایز دارای نگرش مثبت به ازدواج می باشند و این تفاوت در بین دختران و پسران در طرحواره جنسیتی زنانه معنادار نیست به این معنی که نگرش هر دو گروه نسبت به امر ازدواج مثبت می باشد.هم چنین بین طرحواره جنسیتی زنانگی و مردانگی در دختران در نگرش نسبت به ازدواج تفاوت معنادار وجود ندارد یعنی نگرش هر دو گروه نسبت به مسأله ازدواج مثبت می باشد.ولی بین طرحواره جنسیتی زنانه و مردانه در پسران در نگرش نسبت به ازدواج در سطح معناداری 05/0 و فاصله اطمینان 95 درصد تفاوت معنادار وجود دارد بدین معنا که دانشجویان پسر با طرحواره جنسیتی مردانگی دارای نگرش منفی و پسران دانشجو با طرحواره جنسیتی زنانگی دارای نگرش مثبت به امر ازدواج می باشند.