در این تحقیق تلاش شده است تا نقش اجتماعی زبان های (فارسی و ترکی) در شهر قوچان مشخص شود. در این تحقیق 180 آزمودنی از شهر قوچان به صورت تصادفی براساس گروه سنی (زیر 10 سال، 11 الی 16، 17 الی 25، 26 الی 65 و 65 به بالا)، سطح تحصیلات (بی سواد، ابتدایی، راهنمایی، دبیرستان، دیپلم، فوق دیپلم، لیسانس، فوق لیسانس و دکتری)، جنس (مرد و زن) انتخاب شده اند. از آزمودنی ها خواسته شده که دو گونه ی زبانی (فارسی و ترکی) را در 6 حوزه اجتماعی (خانواده، دوستی، همسایگی، دادوستد، آموزشی و اداری) براساس یک میزان 4 گزینه ای (همیشه، اغلب، بعضی وقت ها و هیچ وقت) مشخّص کنند. پرسشنامه شامل 36 سوال است که براساس درجه رسمیت حوزه ها به ترتیب از غیررسمی به رسمی مرتب شده اند. پس از جمع آوری پرسشنامه ها، اطلاعات توسط کامپیوتر پردازش شدند. روش های آماری آزمون ت تست، واریانس، واریانس یک طرفه، گروه های همبسته و... جهت تجزیه و تحلیل یافته های تحقیق به کار گرفته شده است. نتایج یافته ها نشان می دهد که اختلاف در استفاده از زبان (فارسی و ترکی) توسط گروه های مختلف (سنی، تحصیلی و جنسی) از نظر آماری معنی دار می باشد. کلید واژه ها: جامعه شناسی زبان، دوزبانگی، زبان فارسی، گویش ترکی قوچان